Ήταν
ένας πολύ σημαντικός Αρχαιοέλληνας φιλόσοφος και συγγραφέας, που
γεννήθηκε στην Έφεσο της Ιωνίας και πέθανε στην Αθήνα, σε ηλικία 80
περίπου ετών. Λογίζεται ότι είναι από τους πλέον βαθυστόχαστους
φιλοσόφους της αρχαιότητας και ένας από τους δύο συνθεμελιωτές της
ατομικής θεωρίας και των φυσικών επιστημών (ο άλλος είναι ο Δημοκράτης).
Κατά τον Διογένη Λαέρτιο, το μοναδικό σύγγραμμα του Ηράκλειτου που δε
σώθηκε είχε τον τίτλο `Περί φύσεως` και χωριζόταν σε τρεις
πραγματείες, από τις οποίες η πρώτη μιλούσε για το Σύμπαν, η δεύτερη για
την πολιτεία (το κράτος) και η τρίτη για το Θεό. Υπήρξε δημιουργός νέου
ύφους, το οποίο αποκλήθηκε `αφοριστικό`. Ο λόγος του ήταν σειρά
σύντομων αυτοτελών προτάσεων (`Αφορισμών`), με πλήρες όμως νόημα, που το
διέθετε η κάθε μία από αυτές. Πυρήνας των επιστημονικό-φιλοσοφικών
θεωριών του είναι η αντίληψη, που εκφράζεται στο διάσημο γνωμικό του,
κατά το οποίο: `Αεί γίγνεσθαι και μεταβάλλεσται πάντα και μηδέν μηδέποτε
επί το αυτό μένειν`. Πίστευε, δηλαδή, ότι το παν βρίσκεται σε μια αέναη
ροή, κάθε δε γένεση είναι προϊόν διαρκών αντιθέσεων. Σε λογική
ακολουθία, της πίστης τους αυτής, έλεγε πως ο πόλεμος ? δηλαδή η διαμάχη
των αντιθέσεων ? είναι πατέρας κάθε αγαθού (πόλεμος πάντων γαρ πατήρ,
πάντων βασιλεύς). Ο αγώνας αυτός, κατά τον Ηράκλειτο πάντοτε, δεν πρέπει
κάποτε να σταματήσει. Διότι τότε θα διακοπεί η πρόοδος και η προαγωγή
των αξιών, που εξασφαλίζεται ακριβώς από τη διαρκή διαπάλη των
συγκρουόμενων μεταξύ τους αντίθετων τάσεων. Παράλληλα, πίστευε και στο
Θεό, τον οποίο θεωρούσε έννοια υπερβατική, κείμενη εκτός και υπεράνω
όλων των υπόλοιπων γνωστών μας όντων και πραγμάτων.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου