Το 1937, στο ξεκίνημα του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, το ποδόσφαιρο κατάφερε να ανθίσει παρά τις αντίξοες συνθήκες. Το πρωτάθλημα είχε φυσικά διακοπεί, αλλά στις περιοχές που ήλεγχε τότε ο Δημοκρατικός Στρατός διοργανώθηκαν η «Liga del Mediterraneo» και το «Copa de le Espana Libre».
Στις διοργανώσεις αυτές, που έλαβαν χώρα στη Βαρκελώνη και στη Βαλένθια, έλαμψαν δια της… απουσίας, για διαφορετικούς όμως λόγους, η Αθλέτικ Μπιλμπάο και η Ρεάλ Μαδρίτης.
Ούσα η πιο επιτυχημένη ομάδα στα πρόσφατα προπολεμικά χρόνια, η Αθλέτικ Μπιλμπάο, απείχε επειδή η Χώρα των Βάσκων ήταν η «πρώτη γραμμή πυρός» απέναντι στα στρατεύματα του Φράνκο. Οι Βάσκοι ποδοσφαιριστές λοιπόν, είτε είχαν καταταγεί στον Δημοκρατικό Στρατό, είτε είχαν διαφύγει στην άλλη πλευρά των Πυρηναίων, τη Γαλλία.
Όσον αφορά στη Ρεάλ Μαδρίτης τα πράγματα ήταν πιο απλά (;). Ιστορικά, οι «μπλάνκος» είχαν δεσμούς με τη Δεξιά και μάλιστα ο Δον Σαντιάγκο Μπερναμπέου είχε πολεμήσει στο πλευρό τους και μετά τον πόλεμο του απονεμήθηκε από τον Φράνκο το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης της Μαδρίτης.
Είναι όμως όντως τόσο απλά τα πράγματα;
Όπως εξιστορεί το inbedwithmaradona, η αλήθεια είναι πως η Ρεάλ υπέβαλε αίτηση για συμμετοχή στις δύο διοργανώσεις, αλλά απορρίφθηκε από τις αρχές της Βαρκελώνης και της Βαλένθια. Είναι επίσης γεγονός πως τότε η Μαδρίτη ελεγχόταν ακόμα τότε από τους Δημοκρατικούς και πώς πρόεδρος του συλλόγου εκείνη την εποχή ήταν ο κομμουνιστής Αντόνιο Ορτέγα, συνταγματάρχης των αριστερών στρατευμάτων στην πόλη!
Επιπλέον, από το 1931 και μέχρι τη λήξη του εμφυλίου, η Β` Ισπανική Δημοκρατία είχε αναγκάσει τη Ρεάλ Μαδίτης και όλους τους συλλόγους που είχαν το «Ρεάλ» (=βασιλικός, στα ισπανικά) να το αφαιρέσουν από την επίσημη ονομασία τους, όπως και το βασιλικό θυρεό από το έμβλημά τους…
Επομένως, η μόνη λογική εξήγηση για τον αποκλεισμό της Ρεάλ από τις διοργανώσεις ήταν ο δεσμός του συλλόγου με τη βασιλεία και τη βασιλική οικογένεια. Αντιστοίχως, απορρίφθηκε πάντως και η αίτηση της Ατλέτικο Μαδρίτης, οπότε είναι φανερό πως οι προκαταλήψεις των Δημοκρατικών για την πρωτεύουσα της Ισπανίας έπαιξαν πιθανότατα το σημαντικότερο ρόλο για το ποδοσφαιρικό αυτό «εμπάργκο».
Βέβαια, οι μετέπειτα δεσμοί της «βασίλισσας» με τον Φράνκο έγιναν αιτία να παραχαραχθεί η ιστορία του συλλόγου κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Έτσι, επισήμως, για την περίοδο 1936-40, πρόεδρος του συλλόγου εμφανίζεται ο Αδόλφο Μελέντεθ και όχι ο κομμουνιστής Ορτέγα…
Εν τω μεταξύ, η Μπαρτσελόνα κατέκτησε εύκολα τη «Liga del Mediterraneo», αλλά δεν συμμετείχε στο «Copa de le Espana Libre», στο οποίο πήραν μέρος οι τέσσερις πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στη «μικρούλα» Λεβάντε, που πήρε τη θέση της, να φτάσει στην κατάκτηση!
Οι «μπλαουγκράνα» προτίμησαν να πάνε σε μια τουρνέ σε ΗΠΑ και Μεξικό. Επισήμως, σκοπός αυτού του ταξιδιού ήταν να συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση των Δημοκρατικών, αλλά ουσιαστικά η Μπαρτσελόνα ήθελε να ενισχύσει τα ταμεία της, κυρίως, αλλά και να διαφύγουν οι παίκτες από την εμπόλεμη Ισπανία.
Χαρακτηριστικό είναι πως από τους 16 παίκτες που πήραν μέρος σε εκείνη την αποστολή επέστρεψαν μόλις τέσσερις, μαζί με τον Ιρλανδό τεχνικό Πάτρικ Ο` Κόνελ και τους συνεργάτες του, Μάλιστα, το αστέρι της ομάδας ο Πεπ Εσκόλα επέστρεψε στην πατρίδα του το 1940, μετά τη λήξη του εμφυλίου.
Τα 12.500 δολάρια που συγκεντρώθηκαν τα κατέθεσαν σε μια τράπεζα στο Παρίσι, ώστε να μη βρεθούν από τους Εθνικιστές του Φράνκο αλλά και από τους… Δημοκρατικούς.
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ισπανίας δεν έχει αναγνωρίσει επισήμως καμία από τις δύο διοργανώσεις, παρότι η Λεβάντε αγωνίζεται ακόμα και μέχρι σήμερα να της αναγνωριστεί η κατάκτηση του «Copa de le Espana Libre», το οποίο άλλωστε είναι και ο μοναδικός τίτλος που έχει κατακτήσει ο μικρός αυτός σύλλογος της Βαλένθια.
Το θέμα είναι πως χάρη σε αυτές τις διοργανώσεις το ποδόσφαιρο ακόμα και μέσα στη δίνη ενός τραγικού εμφυλίου κατάφερε να επιζήσει. Επιπλέον, «Liga del Mediterraneo» και το «Copa de le Espana Libre» κατέδειξαν έντονα τις μεγάλες πολιτικές διαφορές των ισπανικών συλλόγων.
Έστω και αν αναφερόμαστε στον κομμουνιστή πρόεδρο της Ρεάλ, ο οποίος έμεινε εντέχνως στο περιθώριο ή στα Δημοκρατικά διαπιστευτήρια της Μπαρτσελόνα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως προπέτασμα καπνού για να γλυτώσουν οι παίκτες της από τη φρίκη ενός πολέμου…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου