Στις 26 Οκτωβρίου του 1954 στην Τασκένδη της τότε Σοβιετικής Ένωσης γεννιέται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές. ο Βασίλης Χατζηπαναγής.
Στις 7 Δεκεμβρίου του 1975 λοιπόν, 0 20χρονος τότε Χατζηπαναγής έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με τη φανέλα του Ηρακλή, στο γήπεδο της Βέροιας με αντίπαλο τον Ατρόμητο Αθηνών, αφού το Καυτατζόγλειο ήταν τιμωρημένο. Χιλιάδες οπαδοί του γηραιού είχαν μαζευτεί στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν το νέο τους είδωλο…
Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 22 Νοεμβρίου, ο Χατζηπαναγής έφτανε στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, αφού η διοίκηση του Ηρακλή είχε κατορθώσει να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του και να τον φέρει για πρώτη φορά στην πατρίδα των γονιών του.
Ο «Βάσια» (σημαίνει Βασίλης στα ρώσικα), γεννήθηκε στην Τασκένδη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στις 26 Οκτωβρίου του 1954, από πρόσφυγες Έλληνες γονείς, ενώ έχει ρίζες από την Κύπρο και συγκεκριμένα την Άχνα της Αμμοχώστου. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τη Ντιναμό Τασκένδης το 1972 και τρία χρόνια αργότερα, πήγε στην Παχτακόρ, με τη φανέλα της οποίας έγινε γνωστός.
Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 22 Νοεμβρίου, ο Χατζηπαναγής έφτανε στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, αφού η διοίκηση του Ηρακλή είχε κατορθώσει να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του και να τον φέρει για πρώτη φορά στην πατρίδα των γονιών του.
Ο «Βάσια» (σημαίνει Βασίλης στα ρώσικα), γεννήθηκε στην Τασκένδη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στις 26 Οκτωβρίου του 1954, από πρόσφυγες Έλληνες γονείς, ενώ έχει ρίζες από την Κύπρο και συγκεκριμένα την Άχνα της Αμμοχώστου. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τη Ντιναμό Τασκένδης το 1972 και τρία χρόνια αργότερα, πήγε στην Παχτακόρ, με τη φανέλα της οποίας έγινε γνωστός.
Στα 17 του και αφού οι γονείς του έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για να αποκτήσει τη Σοβιετική υπηκοότητα, ο Χατζηπαναγής έκανε το ντεμπούτο του στο εγχώριο πρωτάθλημα και πολύ γρήγορα, χάρη στις εμφανίσεις του, κλήθηκε στις μικρές εθνικές ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης. Παράλληλα, μέχρι το 1975, όταν και τον απέκτησε ο Ηρακλής, συμπλήρωσε 15 συμμετοχές με την Εθνική ανδρών (και την Ολυμπιακή ομάδα), κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μη μπορεί να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας.
Συνολικά στον Ηρακλή ο Χατζηπαναγής αγωνίστηκε από το 1975 μέχρι και το 1991, όταν και «κρέμασε» τα παπούτσια του μετά την πρώτη του και τελευταία συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κύπελλα, κόντρα στη Βαλένθια.
Με τη φανέλα του γηραιού κατέκτησε δύο τίτλους. Μόλις στην πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα, οδήγησε τον Ηρακλή στην κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς στην ιστορία του θεσμού (2-2 στην κανονική διάρκεια, 4-4 στην παράταση και 6-5 στα πέναλτι), ο Χατζηπαναγής έκανε «όργια», πετυχαίνοντας 2 γκολ και χαρίζοντας αρκετές «μαγικές» στιγμές σε όσους βρέθηκαν εκείνη τη βραδιά της 9ης Ιουνίου του 1976, στις κερκίδες της Νέας Φιλαδέλφειας. Κατέκτησε ακόμα το Βαλκανικό κύπελλο τη σεζόν 1984-1985.
Συνολικά στον Ηρακλή ο Χατζηπαναγής αγωνίστηκε από το 1975 μέχρι και το 1991, όταν και «κρέμασε» τα παπούτσια του μετά την πρώτη του και τελευταία συμμετοχή στα ευρωπαϊκά κύπελλα, κόντρα στη Βαλένθια.
Με τη φανέλα του γηραιού κατέκτησε δύο τίτλους. Μόλις στην πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα, οδήγησε τον Ηρακλή στην κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς στην ιστορία του θεσμού (2-2 στην κανονική διάρκεια, 4-4 στην παράταση και 6-5 στα πέναλτι), ο Χατζηπαναγής έκανε «όργια», πετυχαίνοντας 2 γκολ και χαρίζοντας αρκετές «μαγικές» στιγμές σε όσους βρέθηκαν εκείνη τη βραδιά της 9ης Ιουνίου του 1976, στις κερκίδες της Νέας Φιλαδέλφειας. Κατέκτησε ακόμα το Βαλκανικό κύπελλο τη σεζόν 1984-1985.
Mπορεί στη διάρκεια της μεγάλης του καριέρας να μη γέμισε την τροπαιοθήκη του με τίτλους, όμως ο Χατζηπαναγής θεωρείται δικαιολογημένα, ίσως ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε ποτέ στα ελληνικά γήπεδα. Η ευφυία του, οι απίστευτες ντρίπλες του (χάριν υπερβολής, πολλοί έλεγαν πως είναι ο μόνος παίχτης στον κόσμο που μπορεί να ντριπλάρει τον εαυτό του και να κάνει ντρίπλες μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, ενώ οι φήμες της εποχής αναφέρουν πως οι αντίπαλοί του τον παρακαλούσαν να μην τους ρεζιλέψει…), οι υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρικές «παραστάσεις» που χάριζε μέσα στον αγωνιστικό χώρο τις Κυριακές, τον καθιέρωσαν στη συνείδηση των περισσότερων Ελλήνων, ως έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή. Ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Άρη, αναγνώριζαν και παραδέχονται ως σήμερα την αξία του και το σπάνιο ταλέντο του.
Ο «Νουρέγεφ», όπως τον αποκαλούσαν (ο Νουρέγεφ ήταν ένας μεγάλος Ρώσος χορευτής), αν έπαιζε ποδόσφαιρο σήμερα, είναι βέβαιο πως θα είχε πάρει μεταγραφή για μια από τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Εξάλλου αρκετές ομάδες ενδιαφέρθηκαν κατά καιρούς να τον αποκτήσουν, αφού η φήμη του λόγω των καταπληκτικών του εμφανίσεων με τον Ηρακλή, είχε «ταξιδέψει» εκτός Ελλάδας, αλλά η διοίκηση του γηραιού δεν πήρε ποτέ την απόφαση να τον πουλήσει…
Ο Χατζηπαναγής βέβαια δεν είναι είδωλο μόνο για τους Έλληνες φιλάθλους, αφού την αξία του αναγνωρίζουν ακόμα και σήμερα στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό πως τον περασμένο Ιανουάριο, ο δημοσιογράφος Σέρχιο Κορτίνα, σε ένα αφιέρωμά του στον «Βάσια» στην ισπανική ιστοσελίδα Diarios de Futbol, ανέφερε με έκδηλο θαυμασμό για το ταλέντο του: «Έχω δει πολλούς με το νούμερο 10, τους οποίους περιέγραφαν ως Μαραντόνα, αλλά όταν είδα τον Χατζηπαναγή η αντίδραση μου ήταν διαφορετική! Βλέποντας το βίντεο διαπίστωσα ότι έμεινε στην Ελλάδα διδάσκοντας ποδόσφαιρο. Γνωρίζω πως τον ήθελαν η Λάτσιο και η Άρσεναλ όμως αυτός έμεινε εκεί και… έγραψε ιστορία. Φανταστείτε τι θα έκανε αν ο Ρεχάγκελ τον είχε στο ρόστερ της εθνικής. Κάθε Κυριακή πήγαιναν οι αντίπαλοι οπαδοί στο γήπεδο για να τον δουν να ντριπλάρει μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο».
Ο «Νουρέγεφ», όπως τον αποκαλούσαν (ο Νουρέγεφ ήταν ένας μεγάλος Ρώσος χορευτής), αν έπαιζε ποδόσφαιρο σήμερα, είναι βέβαιο πως θα είχε πάρει μεταγραφή για μια από τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη. Εξάλλου αρκετές ομάδες ενδιαφέρθηκαν κατά καιρούς να τον αποκτήσουν, αφού η φήμη του λόγω των καταπληκτικών του εμφανίσεων με τον Ηρακλή, είχε «ταξιδέψει» εκτός Ελλάδας, αλλά η διοίκηση του γηραιού δεν πήρε ποτέ την απόφαση να τον πουλήσει…
Ο Χατζηπαναγής βέβαια δεν είναι είδωλο μόνο για τους Έλληνες φιλάθλους, αφού την αξία του αναγνωρίζουν ακόμα και σήμερα στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό πως τον περασμένο Ιανουάριο, ο δημοσιογράφος Σέρχιο Κορτίνα, σε ένα αφιέρωμά του στον «Βάσια» στην ισπανική ιστοσελίδα Diarios de Futbol, ανέφερε με έκδηλο θαυμασμό για το ταλέντο του: «Έχω δει πολλούς με το νούμερο 10, τους οποίους περιέγραφαν ως Μαραντόνα, αλλά όταν είδα τον Χατζηπαναγή η αντίδραση μου ήταν διαφορετική! Βλέποντας το βίντεο διαπίστωσα ότι έμεινε στην Ελλάδα διδάσκοντας ποδόσφαιρο. Γνωρίζω πως τον ήθελαν η Λάτσιο και η Άρσεναλ όμως αυτός έμεινε εκεί και… έγραψε ιστορία. Φανταστείτε τι θα έκανε αν ο Ρεχάγκελ τον είχε στο ρόστερ της εθνικής. Κάθε Κυριακή πήγαιναν οι αντίπαλοι οπαδοί στο γήπεδο για να τον δουν να ντριπλάρει μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο».
Παρόλα αυτά, το μεγάλο απωθημένο του Χατζηπαναγή, ήταν είναι και θα είναι, το γεγονός πως δε μπόρεσε να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας, λόγω των συμμετοχών του με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Σοβιετικής Ένωσης. Τη φανέλα με το εθνόσημο φόρεσε μόνο δύο φορές. Σε ένα φιλικό με την Πολωνία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 6 Μαΐου του 1976 και στις 14 Δεκεμβρίου του 1999, όταν συμμετείχε σε φιλική αναμέτρηση προς τιμήν του με αντίπαλο την Γκάνα στο Καυτατζόγλειο, οχτώ χρόνια μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της μεγάλης του καριέρας, καταγράφηκε στις 22 Ιουνίου του 1984 στην Νέα Υόρκη, όταν αγωνίστηκε με τη Μεικτή Κόσμου, κόντρα στην αμερικάνικη ομάδα New York Cosmos, μαζί με θρύλους της εποχής, όπως ο Μπεκενμπάουερ, ο Κρολ, ο Μάγκατ, ο Σίλτον, ο Κίγκαν, ο Κέμπες, ο Σάντζες, αλλά και ο Θωμάς Μαύρος!
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, πως το 2003, στα πλαίσια του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΟΥΕΦΑ, μετά από ψηφοφορία που διενήργησε η ΕΠΟ, ανακηρύχτηκε από τον κόσμο, ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστών των τελευταίων πενήντα χρόνων στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ 1
ΠΗΓΗ 2
ΠΗΓΗ 3
Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της μεγάλης του καριέρας, καταγράφηκε στις 22 Ιουνίου του 1984 στην Νέα Υόρκη, όταν αγωνίστηκε με τη Μεικτή Κόσμου, κόντρα στην αμερικάνικη ομάδα New York Cosmos, μαζί με θρύλους της εποχής, όπως ο Μπεκενμπάουερ, ο Κρολ, ο Μάγκατ, ο Σίλτον, ο Κίγκαν, ο Κέμπες, ο Σάντζες, αλλά και ο Θωμάς Μαύρος!
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, πως το 2003, στα πλαίσια του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΟΥΕΦΑ, μετά από ψηφοφορία που διενήργησε η ΕΠΟ, ανακηρύχτηκε από τον κόσμο, ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστών των τελευταίων πενήντα χρόνων στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ 1
ΠΗΓΗ 2
ΠΗΓΗ 3
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου