Όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά μια ομάδα μέσα στη χρονιά, η τακτική που ακολουθείται αρκετά συχνά είναι η απόλυση του προπονητή. Πέραν όμως του βραχυπρόθεσμου οφέλους, πόσο ουσιαστικά η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία βοηθάει τις ομάδες σε βάθος χρόνου;
Ο Ολλανδός οικονομολόγος Τερ Βέελ ανέλυσε τις αλλαγές προπονητών για 18 σεζόν, από το 1986 μέχρι το 2004, στην Eredivisie, τη μεγάλη κατηγορία της Ολλανδίας. Ωστόσο, δεν εξέτασε μόνο τις ομάδες που απέλυσαν τον προπονητή σε μια δύσκολη περίοδο, αλλά και αυτές που τον στήριξαν. Βρήκε, λοιπόν, όταν και στις δύο περιπτώσεις συναντάται μια παρόμοια εικόνα. Την έρευνα του φιλοξενεί η ιστοσελίδα του BBC.
«Το να αλλάζεις έναν προπονητή κατά τη διάρκεια μιας κρίσης στη σεζόν βελτιώνει τα αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα. Αλλά αυτό είναι ένα στατιστικό στοιχείο αποπροσανατολιστικό, επειδή και με το να μη άλλαζε ο προπονητής είναι πιθανόν να έρχονταν τα ίδια αποτελέσματα», δήλωσε χαρακτηριστικά στο βρετανικό δίκτυο.
Στο παρακάτω διάγραμμα, ο Τερ Βέελ αποτυπώνει τα ευρήματά του. Με το πορτοκαλί χρώμα είναι οι προπονητές που έφυγαν μόνοι τους, με τιρκουάζ αυτοί που απολύθηκαν και με μοβ αυτοί που συνέχισαν. Το “t” αποτελεί τη χρονική περίοδο όπου ο προπονητής απολύθηκε ή παραιτήθηκε. Από το σημείο t και μετά παρατηρείται η εξέλιξη των ομάδων από το σημείο αυτό και έπειτα. Η ανοδική πορεία λοιπόν παρατηρείται τόσο για τις ομάδες που άλλαξαν προπονητή, όσο και για αυτές που τον κράτησαν, αφού (συνήθως) η «μπόρα» μετά από ένα χρονικό διάστημα περνάει.
Παρότι η έρευνά του επικεντρώθηκε στο ολλανδικό ποδόσφαιρο, ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι το μοτίβο αυτό συναντάται και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Δηλαδή, μια ομάδα που περνάει περίοδο κρίσης θα κάνει το come back και θα βρεθεί στην «κανονική» της θέση στο πρωτάθλημα είτε ο προπονητής αλλάξει, είτε όχι. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι περσινές Σάντερλαντ και Άστον Βίλα.
Η πρώτη έδιωξε τον Μάρτιν Ο’ Νιλ και έφερε τον Πάολο Ντι Κάνιο, ενώ η δεύτερη κράτησε τον Πολ Λάμπερτ παρά τα προβλήματα. Σε πέντε ματς, από τότε που οι «Μαύρες Γάτες» άλλαξαν προπονητή, οι δύο ομάδες είχαν τα ίδια αποτελέσματα: Δύο νίκες, δύο ήττες, μια ισοπαλία. Από την άλλη, η Ρέντινγκ προχώρησε σε αλλαγή προπονητή, αλλά δεν κατάφερε να γλιτώσει τον υποβιβασμό. Πολλές φορές η εμπιστοσύνη στον προπονητή και τη δουλειά του αποτελεί το καλύτερο «φάρμακο» για να ξεπεραστεί η κρίση σε μια ομάδα.
Ο στατιστικολόγος του ποδοσφαίρου Ντέιβιντ Σάλι τονίζει ότι η συγκεκριμένη τάση εξηγείται επιστημονικά, η επιστροφή προς το «συνηθισμένο» μετά το «ασυνήθιστο» είναι κάτι που στατιστικά συμβαίνει συχνά. Οπότε, κατά τον Σάλι, μία συγκεκριμένη ασυνήθιστα κακή περίοδος στα μέσα μιας ποδοσφαιρικής χρονιάς δεν πρέπει να αποτελεί λόγο για να απολυθεί ένας προπονητής αν υπάρχει εμπιστοσύνη στη δουλειά του.
Προφανώς, όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι… οι ομάδες πρέπει να αφήνονται στη μοίρα τους ή ότι δεν υπάρχουν προπονητές που κάνουν συνταρακτικές αλλαγές έστω και σε μικρό διάστημα. Όπως τονίζει ο Βέελ: «Πάντα οι καλοί προπονητές και οι καλοί παίκτες καταλήγουν σε καλές ομάδες και οι κακοί σε κακές», τονίζει. Το να αντικατασταθεί δηλαδή ένας προπονητής από έναν αποδεδειγμένα ποιοτικότερο έχει βάση. Απλά, δεν αλλάζει και τόσο τη μοίρα της ομάδας αν προσληφθεί στη μέση της χρονιάς…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου