Πρώην εργαζόμενοι και ακτιβιστές στο Σάο Πάολο στη Βραζιλία κατέθεσαν μήνυση κατά της Volkswagen μετά τις αποκαλύψεις πως η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία κατασκόπευε τους εργάτες της για λογαριασμό της χούντας στη χώρα, από το 1964 έως το 1985. Η μήνυση κατατίθεται ενώ ο γερμανικός κολοσσός της αυτοκινητοβιομηχανίας βρίσκεται ήδη αντιμέτωπος με το τεράστιο σκάνδαλο των κινητήρων ντίζελ, έχοντας παραδεχτεί ότι 11 εκατομμύρια από τα οχήματά του σε όλο τον κόσμο ήταν εξοπλισμένα με λογισμικό παραποίησης των μετρήσεων των ρύπων, όπως αποκαλύφθηκε ύστερα από ελέγχους στις ΗΠΑ.
Η κατασκοπεία της Volkswagen ήρθε στο φως μέσα από απόρρητα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν, τον Σεπτέμβριο του 2014. Τα έγγραφα ήρθαν στο φως μέσα από την Επιτροπή Αλήθειας που σύστησε η Πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ και ερευνά τα γεγονότα που συνέβησαν από το 1964 μέχρι το 1985 που έπεσε η χούντα.
Σύμφωνα με τα έγγραφα δεν ήταν μόνο η Volkswagen αλλά και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες που συνεργάστηκαν με τους δικτάτορες προκειμένου να καταστείλουν το εργατικό κίνημα. Μάλιστα 20 σελίδες από τα έγγραφα που αφορούν την περίοδο 1983-1984 παραμένουν απόρρητες γεγονός που σύμφωνα με το Reuters σημαίνει ότι κάποιες εταιρίες πήγαν πολύ πιο πέρα από την συλλογή πληροφοριών.
Η Volkswagen έδινε εκτενείς αναφορές στο στρατιωτικό καθεστώς για τις συναντήσεις των εργαζομένων της στο Σάο Πάολο, όπου σχεδίαζαν απεργίες, αιτήσεις καλύτερων μισθών και συνθηκών εργασίας. Έδινε μάλιστα και τα ονόματα των εργαζομένων, ακόμη και το μοντέλο και τις πινακίδες των αυτοκινήτων που οδηγούσαν εκείνη την εποχή.
Επίσης, είχε δώσει στο καθεστώς πληροφορίες για εκδήλωση στα γραφεία του σωματείου όπου θα προβαλλόταν ταινία «σοσιαλιστικού περιεχομένου». Είχε, δε, συγκεντρώσει και τα φυλλάδια που θα μοίραζαν οι εργάτες, τα ονόματα των διανεμητών, αλλά και τα ονόματα «κάποιων εθισμένων εργατών που πιάστηκαν να καπνίζουν χασίς». Αυτές οι πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν από την αστυνομία προκειμένου να συλλάβουν ή να παρενοχλήσουν τους εργάτες ώστε να αποδυναμωθεί το κίνημά τους.
Η VW ήταν μια από τις 19 βραζιλιανικές και ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες που συναντώνταν συχνά με τους δικτάτορες και τους στρατιωτικούς ανταλλάσσοντας πληροφορίες για επικείμενες απεργίες. Μάλιστα οι συναντήσεις ήταν πολλές την περίοδο του Ιουλίου του 1983 όταν στην ευρύτερη περιοχή του Σάο Πάολο το εργατικό κίνημα ήταν σε αναβρασμό. Ένας από τους στόχους της Volkswagen ήταν ο Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, που έγινε Πρόεδρος της Βραζιλίας από το 2003 μέχρι το 2010 και παραμένει ένας από τους πολιτικούς με μεγάλη επιρροή στην χώρα.
Τα μέλη της Επιτροπής Αλήθειας ανέφεραν ότι η Volkswagen είναι η μοναδική καταγεγραμμένη εταιρία που έδωσε λίστα με ονόματα συνδικαλιστών εργαζομένων της. Το έκανε, δε, σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις, χωρίς όμως να γίνεται γνωστό με ποιον τρόπο παρακολουθούσε τους υπαλλήλους. Η Volkswagen σχολιάζοντας τις αποκαλύψεις είχε δηλώσει: «Είμαστε παράδειγμα διαχείρισης των εταιρικών μας θεμάτων. Θα διαχειριστούμε και αυτό με την ίδια ευθύνη».
«Η Volkswagen δεν ήταν η μοναδική εταιρία που είχε εμπλακεί αλλά είχε διαχειριστικό ρόλο στο Σάο Πάολο και μάλιστα συντόνιζε τις άλλες» εταιρίες, εξήγησε ο Σεμπάστιαν Νέτο, ένας από τους επικεφαλής του «Φόρουμ εργαζομένων για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την αποκατάσταση», που κατέθεσε και τη μήνυση σε βάρος της εταιρείας με την υποστήριξη συνδικάτων, δικηγόρων και ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Τα έγγραφα που έχουμε σε βάρος της είναι καταστροφικά, με την έννοια ότι η Volkswagen επέτρεψε την ύπαρξη αστυνομικού κράτους εντός της εταιρίας και συλλήψεις κατευθείαν από τις θέσεις εργασίας».
«Εργαζόμενοι της Volkswagen υπέστησαν βασανιστήρια και παράνομες κρατήσεις, άλλοι μπήκαν στην ανεργία και στη "μαύρη λίστα", παρακολουθούν παράνομα», δήλωσε η Ρόζα Καρντόζο, μια από τις δικηγόρους που συντόνισε το έργο της επιτροπής και σήμερα εκπροσωπεί αρκετά θύματα.
Η μήνυση, που διεκδικεί αποζημιώσεις συλλογικά από τον όμιλο, αναφέρει 12 πρώην εργαζόμενους που συνελήφθηκαν και βασανίστηκαν μέσα στο εργοστάσιο του ομίλου στο Σάο Μπερνάρντο ντο Κάμπο, κοντά στο Σάο Πάολο, καθώς και δεκάδες άτομα που μπήκαν στη μαύρη λίστα. «Με οδήγησαν με χειροπέδες στο τμήμα προσωπικού και εκεί άρχισαν να με βασανίζουν», διηγείται ένας από αυτούς, ο Λούτσιο Μπελεντάνι, κομμουνιστής και εργαζόμενος της Volkswagen, 28 ετών την εποχή που διαδραματίζονταν τα γεγονότα. Ο Λούτσιο στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης όπου πέρασε ένα χρόνο εν αναμονή της δίκης του.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου