Σαράντα χρόνια μετά τη γέννησή του, το 11ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πραγματοποιείται σε δύο χώρες, Βέλγιο και Ολλανδία, και οκτώ πόλεις. Ήταν η πρώτη συνδιοργάνωση Euro στην ιστορία και η Γαλλία με «τιμονιέρι» τον Ζινεντίν Ζιντάν, αφού πρώτα κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, κατακτά για δεύτερη φορά, μετά το 1984, και την κορυφή της Ευρώπης.
«Είμαι σίγουρος πως κάπου στο κεφάλι του έχει μια ετικέτα που γράφει: "Made in Heaven" (φτιάχτηκε στον παράδεισο). Σίγουρα η προέλευση του είναι θεϊκή», είχε δηλώσει ο τεχνικός διευθυντής της UEFA Άντι Ρόξμπεργκ, υποκλινόμενος στο ποδοσφαιρικό μεγαλείο του «Ζιζού», κατά κοινή ομολογία του κορυφαίου «δεκαριού» των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων όλων των εποχών.
H διοργάνωση σημαδεύτηκε από πολλές εκπλήξεις, ποδοσφαιρικά θρίλερ, ένα ανολοκλήρωτο ιταλικό έπος, αλλά και την επανεμφάνιση της Γιουγκοσλαβίας, που, μετά τον πόλεμο και την απόσχιση της Σλοβενίας, της Κροατίας, της ΠΓΔΜ και της Βοσνίας, αποτελείτο μόνο από τη Σερβία, με τις αυτόνομες επαρχίες της Βοϊβοντίνας και Κοσσυφοπεδίου, και το Μαυροβούνιο. Ήταν η τελευταία φορά που εμφανιζόταν η Γιουγκοσλαβία σε μια διεθνή διοργάνωση, καθώς το 2003 η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία θα μετατραπεί σε μια χαλαρή συνομοσπονδία της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, σφραγίζοντας και επίσημα το τέλος του άλλοτε «γίγαντα» των Βαλκανίων.
Στην τελική φάση της διοργάνωσης προκρίθηκαν οι: Ιταλία, Νορβηγία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Ισπανία, Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία, Τσεχία και Πορτογαλία, Τουρκία, Δανία, Αγγλία και Σλοβενία.
Οι αγώνες έγιναν σε οκτώ γήπεδα: «Γιαν Μπρεϊντέλ» (Μπρούγκε), «Ρουά Μποντουάν» (Βρυξέλλες), «Παί ντε Σαρλερουά» (Σαρλερουά), «Σκλεσίν» (Λιέγη) στο Βέλγιο και «Άμστερνταμ Αρένα» (Άμστερνταμ), «Χέλρεντομ» (Άρνεμ), «Φίλιπς-Στάντιον» (Αϊντχόφεν), «Ντε Κάουπ» (Ρότερνταμ) στην Ολλανδία.
Η μεγάλη ανατροπή έγινε στον πρώτο όμιλο, όπου η Πορτογαλία του Φίγκο, του Ρουί Κόστα, του Κονσεϊσάο και του Γκόμεζ, πέτυχε τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια και πέρασε ως πρώτη από τον όμιλο. Τη δεύτερη θέση κατέκτησε η Ρουμανία αφήνοντας απρόσμενα εκτός διοργάνωσης τη Γερμανία, αλλά και την Αγγλία των Μπέκαμ, Σίρερ και Όουεν, που για άλλη μια φορά ξεκίνησε τη διοργάνωση με προσδοκίες που όμως δεν επιβεβαιώθηκαν.
Αήττητη με τρεις νίκης ολοκλήρωσε τους αγώνες στον όμιλό της, τον δεύτερο, και η Ιταλία. Δεύτερη η Τουρκία με τέσσερις βαθμούς, που στη δεύτερη παρουσία της στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κατάφερε να περάσει στα προημιτελικά, αποκλείοντας το Βέλγιο, το οποίο τερμάτισε στην τρίτη θέση και τη Σουηδία.
Στον τρίτο όμιλο η Ισπανία με δύο νίκες και μία ήττα τερμάτισε πρώτη με έξι βαθμούς, ενώ η Γιουγκοσλαβία δεύτερη με τέσσερις βαθμούς, αφήνοντας στην τρίτη θέση (λόγω της νίκης στο μεταξύ τους παιχνίδι) την ισόβαθμη Νορβηγία. Στην τέταρτη θέση με δύο βαθμούς βρέθηκε η Σλοβενία.
Στον τέταρτο όμιλο η Ολλανδία με εκπληκτικές εμφανίσεις πέρασε πρώτη και αήττητη. Η Γαλλία που έχασε στην πρεμιέρα της από τους «οράνιε» πήρε ως δεύτερη το εισιτήριο, καθώς κέρδισε την Τσεχία και την Δανία, που τερμάτισαν τρίτη και τέταρτη αντίστοιχα.
Στη φάση των «8» η Πορτογαλία απέκλεισε με 2-0 την Τουρκία, η Ιταλία επιβλήθηκε της Ρουμανίας με το ίδιο σκορ, η Ολλανδία συνέτριψε τη Γιουγκοσλαβία με 6-1, ενώ η Γαλλία επικράτησε της Ισπανίας με 2-1 και τον Ραούλ, τον Ισπανό σούπερ σταρ να χάνει πέναλτι στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης.
Ο ημιτελικός: Γαλλία-Πορτογαλία 2-1
Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ολλανδία έφτασαν στα ημιτελικά, όπου διαδραματίστηκαν δύο ποδοσφαιρικά θρίλερ. Η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με την Πορτογαλία. Ο Νούνο Γκόμεζ άνοιξε το σκορ στο 19’ για να ισοφαρίσει το Τιερί Ανρί στο 51ο λεπτό μιας συναρπαστικής αναμέτρησης, που τελικά οδηγήθηκε στην παράταση. Ο τελευταίος λόγος ανήκε στους «Μπλε»… Ο Βιλτόρ παίρνει το «ριμπάουντ» μετά από πετυχημένη έξοδο του Βίτορ Μπάια σε τετ α τετ του Τρεζεκέτ, πλασάρει από πλάγια θέση και η μπάλα βρίσκει στο χέρι του Αμπέλ Ξαβιέ με τον διαιτητή να καταλογίζει το πέναλτι. Ο Ζινεντίν Ζιντάν στήνει την μπάλα στην άσπρη βούλα, εκτελεί, κάνει το 2-1 και στέλνει την Γαλλία στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Ο ημιτελικός: Ολλανδία-Ιταλία 0-0 (3-1 P)
Ο δεύτερος ημιτελικός χαράχτηκε για πάντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου και στη μνήμη όσων τον παρακολούθησαν. Η σαφώς ανώτερη Ολλανδία - με την υποστήριξη της έδρας και παίκτες παγκόσμιας κλάσεις στις τάξεις της, όπως ο Βαν Ντε Σαρ, ο Ντε Μπουρ, ο Ντάβιντς, ο Κλάιφερτ και ο Μπέργκαμπ - αντιμετωπίζει την Ιταλία του Ντίνο Τζοφ. Οι Ολλανδοί είναι καταιγιστικοί και η κατάσταση για τους Ιταλούς έγινε ακόμη δυσκολότερη όταν μόλις στο 34ο λεπτό ο Τζιανλούκα Ζαμπρότα αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Η πίεση ήταν ασφυκτική, όμως οι Οράνιε βρήκαν απέναντι τους τη συμπαγή άμυνα των Ιταλών και τον τερματοφύλακα Φρανσέσκο Τόλντο, που είχε υψώσει ένα τοίχος στην ιταλική εστία.
Ευκαιρίες, δοκάρια, και δύο χαμένα πέναλτι (το πρώτο απέκρουσε ο Τόλντο, το δεύτερο κατέληξε στο δοκάρι) από τους Ολλανδούς σε ενενήντα δραματικά λεπτά. Και ακόμη δεν είχε γραφτεί ο επίλογος. Οι δύο ομάδες οδηγούνται στην παράταση. Οι Ολλανδοί έχοντας αριθμητικό πλεονέκτημα συνεχίζουν την πίεση, ενώ οι Ιταλοί κατάκοποι αλλά παθιασμένοι αμύνονται με όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει, και όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετές. Το σκορ δεν άνοιξε ούτε στον έξτρα χρόνο και έτσι οι δύο ομάδες οδηγούνται στα πέναλτι. Εκεί η Ιταλία και ο Φρανσέσκο Τόλντο θα ολοκληρώσουν τον θρίαμβό τους. Ο Τόλντο αποκρούει το πρώτο πέναλτι και το τέταρτο πέναλτι, ο Σταμ στέλνει το δεύτερο στο δοκάρι και η Ιταλία, με τον Τότι να θυμίζει Πανένκα, σημειώνει μια συγκλονιστική πρόκριση που την οδηγεί στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος για πρώτη
φορά μετά το 1968.
Ο τελικός: Γαλλία-Ιταλία 2-1
Σε έναν τελικό θρίλερ, η Ιταλία, και πάλι ως αουτσάιντερ αλλά ικανή πλέον για τα πάντα, έφτασε ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν επαναλάβει τον θρίαμβο του ημιτελικού και κατακτήσει το τρόπαιο, καθώς ο Ντελβέκιο σκόραρε στο 55ο λεπτό δίνοντας το προβάδισμα στην ομάδα του Ντίνο Τζοφ. Μαλντίνι, Καναβάρο, Νέστα και Ιουλιάνο συγκροτούσαν μια απροσπέλαστη αμυντική γραμμή, ενώ ο Τότι και οι Ντελβέκιο - Ντελ Πιέρο, που πέρασε ως αλλαγή στο 53’, δημιουργούσαν κινδύνους στις αντεπιθέσεις. Ο Ζιντάν, ο Ανρί, ο Ντεσάμπ, ο Βιλτόρ, ο Τρεζεκέ, ο Ντουγκαρί, ο Τζορκαέφ και τα υπόλοιπα αστέρια των Γάλλων, έμοιαζαν εγκλωβισμένοι και ο χρόνος κυλούσε υπέρ των Ιταλών. Όμως στο 93’, δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, βρήκε χώρο μέσα στην περιοχή σούταρε από πλάγια θέση και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα του Τόλντο που δεν μπόρεσε να αντιδράσει.
Στην παράταση, οι Ιταλοί τα είχαν πλέον χαμένα. Αντίθετα οι Γάλλοι με ανεβασμένη την ψυχολογία, στο 103’, βρίσκουν με τον Τρεζεκέ για δεύτερη φορά τον δρόμο προς τα δίχτυα, πετυχαίνοντας το «χρυσό γκολ» που τους έχρισε και πάλι πρωταθλητές Ευρώπης, μετά το 1984 και την εποχή Πλατινί.
Πρώτοι σκόρερ του Euro 2000 αναδείχτηκαν με 5 γκολ οι Πάτρικ Κλάιφερτ (Ολλανδία), Σάβο Μιλόσεβιτς (Γιουγκοσλαβία). Καλύτερος παίχτης της διοργάνωσης αναδείχτηκε ο Ζινεντίν Ζιντάν.
Δείτε ολόκληρο τον τελικό του Euro 2000
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου