Ο Ναζίμ Χικμέτ έφυγε από τη ζωή στις 3 Ιουνίου του 1963 εξόριστος στη Μόσχα, αφήνοντας πίσω του μεγαλο έργο ύμνο στη ζωή και την ελευθερία. Το ποιητικό του έργο διακρίνεται για τον έντονο λυρισμό του και την ελευθερία στη φόρμα, την οποία εισήγαγε ο Χικμέτ στην τουρκική λογοτεχνία, επηρεασμένος από το ρεύμα του ρωσικού φουτουρισμού.
Μία από τις σημαντικότερες μορφές της τουρκικής ποίησης του 20ου αιώνα, πάντα ρομαντικός αλλά και πιστός στις κομμουνιστικές του ιδέες, ο Ναζίμ Χικμέτ έγινε η φωνή των καταπιεσμένων και όσων φυλακίστηκαν για τις πολιτικές τους ιδέες. Η πολιτική του δράση και οι κομμουνιστικές του ιδέες τον «έστειλαν» στη φυλακή για πολλά χρόνια. Παρ' όλαυτά το ανήσυχο πνεύμα του Χικμέτ δεν μπόρεσε να εγκλωβιστεί στους τέσσερις τοίχους του κελιού του.
Ο Γιάννης Ρίτσος ο «δικός» μας στρατευμένος στην αριστερά ποιητής μετέφρασε πολλά από τα ποιήματα του Χικμέτ τον οποίο είχε γνωρίσει και προσωπικά, ενώ πολλά από αυτά μελοποίησαν ο Μάνος Λοΐζος και ο Θάνος Μικρούτσικος, ένα από αυτά ήταν και ο Μικρόκοσμος. Βάζοντας ετσι στα χείλια και του ελληνικού κοινού τους διαχρονικούς του στίχους.
Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ
Απόδοση στα ελληνικά: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
'' Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόση δα μικρή.
Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ' άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε . ''
Ακούστε παρακάτω διάφορες εκτελέσεις του ποιήματος:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου