"Είναι αναγκαίο και επείγον να πραγματοποιηθεί ένας δομικός και ουσιώδης ανασχεδιασμός του Δ.Ν.Τ. Για να μπορεί να προβλέπει τις οικονομικές κρίσεις και να βοηθά στην επίλυσή τους. Το Δ.Ν.Τ. πρέπει να αλλάξει την πορεία που το έκανε από δανειστή για προώθηση των επενδύσεων, σε κερδοσκοπικό οργανισμό που απαιτεί προνόμια". Είναι τα λόγια του Νέστορ Κίρχνερ σε ομιλία του στον ΟΗΕ το 2004.
Ένα χρόνο νωρίτερα, στις 25 Μαΐου του 2003 αναλαμβάνει την προεδρία μιας σπαραλιασμένης χώρας. Είχαν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που το ελικόπτερο απογειώθηκε φυγαδεύοντας από τη χώρα υπό τις ζητωκραυγές ενός μανιασμένου πλήθους τον "πρόεδρο της χρεοκοπίας" Φερνάντο ντε λε Ρούα, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον "αρχιτέκτονα της χρεοκοπίας" Κάρλος Μενέμ.
Η Αργεντινή του Δ.Ν.Τ
Το ΔΝΤ προχώρησε σε συμφωνία με την Αργεντινή το 1991, προκειμένου η τελευταία να αντιμετωπίσει τις μακροοικονομικές ανισορροπίες της και κυρίως τον υπερπληθωρισμό, καθώς οι τιμές αυξάνονταν κάθε μήνα με διψήφιο ποσοστό.
Τότε, οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου πρότειναν ως δραστική λύση την de facto σύνδεση του αργεντίνικου νομίσματος, του πέσου, με το αμερικανικό δολάριο, μέσα από την καθιέρωση μιας σταθερής ισοτιμίας ένα προς ένα των δύο νομισμάτων Αρχών να μετατρέπουν το εγχώριο νόμισμα σε δολάρια στην ισοτιμία αυτή.
Το συναλλαγματικό καθεστώς αυτό πράγματι οδήγησε γρήγορα σε θεαματική μείωση του πληθωρισμού, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε η οικονομική ανάπτυξη μέχρι το 1998. Ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης έφτασε στην περίοδο εκείνη το 6%, από τους υψηλότερους στον κόσμο. Με το καθεστώς αυτό, ωστόσο, η Αργεντινή ήταν υποχρεωμένη να ακολουθεί την ίδια νομισματική και συναλλαγματική πολιτική με αυτή της Αμερικής
Όταν φάνηκαν τα πρώτα σύννεφα στη διεθνή οικονομία, μετά την κρίση στη Νοτιοανατολική Ασία και τη χρεοκοπία της Ρωσίας, η Αργεντινή εμφανίστηκε να έχει τεράστιο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, που την ωθούσε στην ύφεση. Το πρόβλημα γινόταν ακόμα μεγαλύτερο, επειδή μετά το 1998 άρχισε να ανατιμάται με ταχείς ρυθμούς το δολάριο και συγχρόνως υποτιμήθηκε το νόμισμα της Βραζιλίας, που ήταν ο βασικός εμπορικός εταίρος της Αργεντινής.
Το 2002 το ποσοστό της φτώχειας φτάνει το 57,5% και της ακραίας φτώχειας στο 27,5%. Η ανεργία ξεπερνά το 21,5%. Η χώρα αδυνατεί να αποπληρώσει το χρέος της και ανακηρρύσει στάση πληρωμής του χρέους προς το Δ.Ν.Τ. και τους άλλους δανειστές. Καταργείται ο Νόμος της Μετατρεψιμότητας, το πέσο αποσυνδέεται από το δολάριο και υποτιμάται σχεδόν κατά 4 φορές. Τα χρήματα των καταθετών, που είχαν μπλοκαριστεί στις τράπεζες, από δολάρια μετατράπηκαν σε πέσος και εξανεμίστηκαν. Αν κάποιος είχε καταθέσεις 100 δολαρίων, τώρα του είχαν απομείνει 25. Ένα εκατομμύριο αποταμιευτές βλέπουν τις καταθέσεις τους να χάνουν την αξία τους.
Οι ψυχασθένειες και οι καρδιοπάθειες βρίσκονται σε έξαρση μετά το 2001. Οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους αυξήθηκαν κατά 50%, οι καρδιακές προσβολές 9πλασιάστηκαν και οι νεκροί από ασθένειες διπλασιάζονται. Από το 1999 ως το 2002, 20.000 πέθαναν από καρδιοπάθειες.
Οι πρώτες κινήσεις του Νέστορ
Η πρώτη κίνηση του νέου προέδρου ήταν να διορίσει Υπουργό Οικονομικών τον Roberto Lavagna. Πάνω απ’ όλα, παγώνει την πληρωμή των χρεών προς το Δ.Ν.Τ. που ανέρχονται στα 9,8 δις, δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες της χώρας. Το Δεκέμβριο του 2005 ο Kirchner πλήρωσε με μία και μόνο δόση το χρέος της Αργεντινής προς το Δ.Ν.Τ. Για την πληρωμή χρησιμοποίησε τα διεθνή χρηματικά αποθέματα της Αργεντινής. Επίσης η πληρωμή προς το ΔΝΤ χρηματοδοτήθηκε και από τη Βενεζουέλα, που αγόρασε κρατικά ομόλογα αξίας 1,6 δις δολαρίων. Από τότε και έπειτα η κυβέρνηση της Αργεντινής δε θέλει να έχει καμιά σχέση με το Δ.Ν.Τ.
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου