Η ιταλική πόλη Βερόνα εκπροσωπείται από δύο συλλόγους στη μεγάλη κατηγορία του ποδοσφαίρου, τη Serie A, την ομώνυμη ομάδα (Ελλάς) Βερόνα και την Κιέβο. Πριν από λίγες μέρες όμως περίπου 100 άτομα ντυμένοι στα κόκκινα και στα λευκά αναστάτωσαν το κέντρο της πόλης με την παρουσία τους…
Κρατούσαν κασκόλ και σημαίες με τον Τσε Γκεβάρα και κάποια πανό που έγραφαν “μας χωρίζουν χιλιόμετρα, μας ενώνει ο αντιφασισμός”, ένα άλλο “να μας λέτε Virtus-ese, όχι Veronese” ή κάποιο άλλο που είχαν γραμμένα “Ρέξαμ” και “Ζανκτ Πάουλι”. Αυτοί είναι οι οπαδοί της Βίρτους Βερόνα.
Η Βίρτους είναι εξίσου πολιτικό κίνημα, όσο και ποδοσφαιρικός σύλλογος, όπως λένε οι ίδιοι, ενώ ιδρύθηκε σαν απάντηση στη ρατσιστική συμπεριφορά των οπαδών της Ελλάς Βερόνα. Οι φίλοι της τελευταίας έχουν πολλές φορές παρεκτραπεί στην εξέδρα, ιδίως από τη δεκαετία του `90 και μετά, είτε κρατώντας στα ματς σημαίες με σβάστικες, είτε έχοντας ακόμα και… μαύρες κούκλες κρεμασμένες, έχοντας δηλώσει ξεκάθαρα οτι δεν θέλουν έγχρωμους στην ομάδα τους…
Τελευταία, τα πράγματα αμβλύνθηκαν κάπως, αφού ήρθαν έγχρωμοι παίκτες στον σύλλογο, αλλά δυστυχώς αυτή ήταν η μόνη υπαναχώρηση…
Σκοπός πάντως της Βίρτους είναι να διορθώσουν τη ζημιά που έχει κάνει στο προφίλ της πόλης το ρατσιστικό/φασιστικό μένος των οπαδών της Ελλάς Βερόνα. Η Βίρτους αργά αλλά σταθερά έφτασε πέρυσι στη Lega Pro Seconda Divisione, τη Δ` Εθνική της Ιταλία, πλην όμως φέτος υποβιβάστηκε στη Serie D, γεγονός πάντως που ουδόλως πτόησε τους οπαδούς της, που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
“Το να είσαι με τη Βίρτους σημαίνει πως υποστηρίζεις κάτι παραπάνω από μια ομάδα-ειναι ένας άλλος κόσμος στην πόλη, όχι μόνο που έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο, αλλά και με κοινωνικές αξίες και αρετές. Οι οπαδοί της μεγάλης ομάδας της πόλης είναι δυστυχώς διάσημοι επειδή είναι ρατσιστές, αλλά εμείς είμαστε αντιρατσιστές, αντιφασίστες, αντισεξιστές και αντι-ομοφοβικοί. Μέσα από αυτές τις αξίες ελπίζουμε να διορθώσουμε την εικόνα που έχουν για την πόλη μας”, λέει ένας οπαδός της Βίρτους.
Η Βίρτους είναι ένα μόνο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος της πόλης, το οποίο επίσης περιλαμβάνει αντιφασιστικές μπάντες και καλλιτέχνες και μάλιστα έχουν αναπτύξει δεσμούς με άλλες ομάδες στην Ευρώπη, εξ ου και τα πανό Ρέξαμ και Ζανκτ Πάουλι.
Καρδιά και ψυχή της Βίρτους είναι ο επί 33ετίας πρόεδρος και… προπονητής, Λουίτζι Φρέσκο. “Πέρασα και τον Φέργκιουσον”, λέει γελώντας ο Φρέσκο, εξηγώντας οτι “περισσότερο είμαστε οικογένεια και όχι ομάδα, όμως μας ενδιαφέρουν και τα αποτελέσματα. Όνειρο μας είναι οι επαγγελματικές κατηγορίες, όμως είμαι περήφανος για όσα έχουμε κάνει”.
Στο πλαίσιο του “πολέμου” που δέχεται η ομάδα ήταν και η εξοργιστική -για τους ίδιους απόφαση/εξαναγκασμός του δήμου- να χρησιμοποιήσουν ως έδρα το γήπεδο της Ελλάς Βερόνα, το “Μπεντεγκόντι”, αφού η φυσική τους έδρα το “Stadio Gavagnin” δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν οι οπαδοί της Βίρτους να πηγαίνουν μεν στο γήπεδο, αλλά να κάθονται έξω από αυτό (!) δε, καθώς δεν ήθελαν ούτε κατά διάνοια να μπουν μέσα!
Κρατούσαν κασκόλ και σημαίες με τον Τσε Γκεβάρα και κάποια πανό που έγραφαν “μας χωρίζουν χιλιόμετρα, μας ενώνει ο αντιφασισμός”, ένα άλλο “να μας λέτε Virtus-ese, όχι Veronese” ή κάποιο άλλο που είχαν γραμμένα “Ρέξαμ” και “Ζανκτ Πάουλι”. Αυτοί είναι οι οπαδοί της Βίρτους Βερόνα.
Η Βίρτους είναι εξίσου πολιτικό κίνημα, όσο και ποδοσφαιρικός σύλλογος, όπως λένε οι ίδιοι, ενώ ιδρύθηκε σαν απάντηση στη ρατσιστική συμπεριφορά των οπαδών της Ελλάς Βερόνα. Οι φίλοι της τελευταίας έχουν πολλές φορές παρεκτραπεί στην εξέδρα, ιδίως από τη δεκαετία του `90 και μετά, είτε κρατώντας στα ματς σημαίες με σβάστικες, είτε έχοντας ακόμα και… μαύρες κούκλες κρεμασμένες, έχοντας δηλώσει ξεκάθαρα οτι δεν θέλουν έγχρωμους στην ομάδα τους…
Τελευταία, τα πράγματα αμβλύνθηκαν κάπως, αφού ήρθαν έγχρωμοι παίκτες στον σύλλογο, αλλά δυστυχώς αυτή ήταν η μόνη υπαναχώρηση…
Σκοπός πάντως της Βίρτους είναι να διορθώσουν τη ζημιά που έχει κάνει στο προφίλ της πόλης το ρατσιστικό/φασιστικό μένος των οπαδών της Ελλάς Βερόνα. Η Βίρτους αργά αλλά σταθερά έφτασε πέρυσι στη Lega Pro Seconda Divisione, τη Δ` Εθνική της Ιταλία, πλην όμως φέτος υποβιβάστηκε στη Serie D, γεγονός πάντως που ουδόλως πτόησε τους οπαδούς της, που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
“Το να είσαι με τη Βίρτους σημαίνει πως υποστηρίζεις κάτι παραπάνω από μια ομάδα-ειναι ένας άλλος κόσμος στην πόλη, όχι μόνο που έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο, αλλά και με κοινωνικές αξίες και αρετές. Οι οπαδοί της μεγάλης ομάδας της πόλης είναι δυστυχώς διάσημοι επειδή είναι ρατσιστές, αλλά εμείς είμαστε αντιρατσιστές, αντιφασίστες, αντισεξιστές και αντι-ομοφοβικοί. Μέσα από αυτές τις αξίες ελπίζουμε να διορθώσουμε την εικόνα που έχουν για την πόλη μας”, λέει ένας οπαδός της Βίρτους.
Η Βίρτους είναι ένα μόνο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος της πόλης, το οποίο επίσης περιλαμβάνει αντιφασιστικές μπάντες και καλλιτέχνες και μάλιστα έχουν αναπτύξει δεσμούς με άλλες ομάδες στην Ευρώπη, εξ ου και τα πανό Ρέξαμ και Ζανκτ Πάουλι.
Καρδιά και ψυχή της Βίρτους είναι ο επί 33ετίας πρόεδρος και… προπονητής, Λουίτζι Φρέσκο. “Πέρασα και τον Φέργκιουσον”, λέει γελώντας ο Φρέσκο, εξηγώντας οτι “περισσότερο είμαστε οικογένεια και όχι ομάδα, όμως μας ενδιαφέρουν και τα αποτελέσματα. Όνειρο μας είναι οι επαγγελματικές κατηγορίες, όμως είμαι περήφανος για όσα έχουμε κάνει”.
Στο πλαίσιο του “πολέμου” που δέχεται η ομάδα ήταν και η εξοργιστική -για τους ίδιους απόφαση/εξαναγκασμός του δήμου- να χρησιμοποιήσουν ως έδρα το γήπεδο της Ελλάς Βερόνα, το “Μπεντεγκόντι”, αφού η φυσική τους έδρα το “Stadio Gavagnin” δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν οι οπαδοί της Βίρτους να πηγαίνουν μεν στο γήπεδο, αλλά να κάθονται έξω από αυτό (!) δε, καθώς δεν ήθελαν ούτε κατά διάνοια να μπουν μέσα!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου