Μάθετε τα πάντα για το θρησκευτικό και πολιτικό κίνημα των Rastafari. Ενα κίνημά που βασίζεται κυρίως στο τετράπτυχο ''οne love, one blood, one aim, one destiny''- δηλαδη - μια αγάπη, ένα αίμα, ένας στόχος, ένα πεπρωμένο”....
Ο Ρασταφαριανισμός είναi θρησκευτικό και πολιτικό κίνημα που συνδυάζει στοιχεία του προτεσταντισμού με το μυστικισμό και μία παναφρικανική πολιτική συνείδηση. Τα μέλη του αποδέχονται τον πρώην αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ Α’ (1892-1975) ως πνευματικό ηγέτη, μεσσία και ενσάρκωση του Θεού, o οποίος αποκαλείται Γιαχ (Jah). Οι οπαδοί του ονομάζονται Ρασταφάρι (Rastafari ή Ras Tafari), σύμφωνα με το όνομα που κατείχε ο Χαϊλέ Σελασιέ Α’, Ras Tafari Makonnen (Ρας Ταφάρι Μακόνεν), πριν την ενθρόνισή του. Συχνά αποκαλούνται και «Ρασταφαριανοί» (rastafarians) ή απλούστερα «Ράστας» (Rastas).
Στην Αμχαρική γλώσσα, η λέξη Ras σημαίνει κυριολεκτικά την κεφαλή αλλά αποτελεί και τίτλο, ισοδύναμο με εκείνο του Δούκα ή του Βασιλιά. Το κίνημα αναπτύχθηκε στη Τζαμάικα στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο, ιδιαίτερα χάρη στη διάδοσή του μέσα από το μουσικό είδος της ρέγγε κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 και τον ασπασμό του από καλλιτέχνες διεθνούς εμβέλειας, όπως ο Μπομπ Μάρλεϊ και ο Πήτερ Τος.
Μια θρησκεία για τη Ρέγκε
Η 6η Ιανουαρίου είναι η «μεγάλη θρησκευτική εορτή» για τους Ρασταφάρι, τους πιστούς του Ρασταφαριανισμού, του θρησκευτικό και πολιτικού κινήματος που ξεπήδησε τη δεκαετία του ’30 από τη Τζαμάικα και εξελίχθηκε σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Όλα ξεκίνησαν από τον «προφήτη» Μάρκους Γκάρβεϊ (1887-1940), έναν πολιτικό ακτιβιστή, ο οποίος προώθησε μια αφροκεντρική ιδέα, που είχε ως βασική αρχή την επιστροφή των μαύρων στην Αφρική, ασκώντας παράλληλα δριμεία κριτική στην αποικιοκρατία και συνδυάζοντας στοιχεία του προτεσταντισμού με το μυστικισμό. Οι συμβολισμοί της Βίβλου, το Αιθιοπικό έπος Kebra Nagast και η «Βίβλος των Μαύρων» αναγνωρίζονται από τους Ρασταφάρι ως ιερά βιβλία.
Στα κείμενα του ο Γκάρβεϊ μιλούσε για την ενθρόνιση ενός μαύρου Βασιλιά στην Αφρική, που θα αποτελούσε τον οιωνό της απελευθέρωσης των μαύρων από τις χώρες σκλαβιάς τους και την ταυτόχρονη επιστροφή τους στη «γη της επαγγελίας», την Αφρική. Η «προφητεία» του Γκάρβεϊ, εκπληρώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς στην Αιθιοπία το 1930, ο Ρας Ταφάρι Μακόνεν, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Χαϊλέ Σελασιέ A’, ανακηρύσσεται αυτοκράτορας και αναγνωρίζεται από τους οπαδούς του Γκάρβεϊ, ως ο «μεσσίας» που θα τους απελευθερώσει.
Ταυτόχρονα, η χώρα του «μεσσία» αναγνωρίζεται ως ιερός τόπος. Η νέα θρησκεία αποκτά όνομα («Ρασταφαριανισμός»), Μεσσία και βέβαια τις πρώτες βασικές δοξασίες, στις οποίες οι μαύροι αναγνωρίζονται ως απόγονοι των Ισραηλιτών, οι οποίοι εξαιτίας της αποικιοκρατικής καταπίεσης των λευκών έχουν εξοριστεί από την Αφρική.
Στα πρώιμα στάδια του Ρασταφαριανισμού κεντρική φυσιογνωμία του κινήματος υπήρξε ο Λέοναρντ Χάουελ, ο οποίος ίδρυσε και την πρώτη οργανωμένη κοινότητα Ρασταφάρι στη Τζαμάικα. Τα κοινωνικά μηνύματα του Ρασταφαριανισμού βρήκαν πρόσφορο έδαφος, δεδομένου των κοινωνικοοικονομικών δυσμενών συνθηκών που επικρατούσαν εκείνη τη περίοδο, στη χώρα της Καραϊβικής. Εκεί αναπτύχθηκαν και οι πρώτες τελετουργίες του Ρασταφαριανισμού, ανάμεσα σε αυτές ήταν η ειδική κόμμωση και η χρήση κάνναβης. Τραγική ειρωνεία ήταν ότι οι θρησκευτικές τελετουργίες με τη χρήση κάνναβης θα οδηγήσουν στη σύλληψη του Χάουελ και στη διάλυση της κοινότητας το 1954. Ο ρασταφαριανισμός θα ανθήσει και πάλι στη πρωτεύουσα της Τζαμάικα, το Κίνγκστον. Τα επόμενα χρόνια όλο και περισσότεροι πιστοί προσηλυτίζονται και το 1960 εδραιώνεται πλέον στην κοινωνική και θρησκευτική ζωή της Τζαμάικα. Μεταξύ των πιστών του Ρασταφαριανισμού ήταν και ο ποιητής Σάμουελ Μπράουν, ο οποίος με την ενεργή πολιτική του δράση συνέβαλε καθοριστικά στη διάδοσή των ιδεών των Ρασταφάρι.
Σημείο αναφοράς για τους Ρασταφάρι αποτέλεσε και η επίσκεψη του Χαιλέ Σελασιέ στη Τζαμαϊκά. Σε αυτή την επίσκεψη ο μεσσίας κηρύττει το «νέο του λόγο», σύμφωνα με τον οποίο οι Ρασταφάρι, δεν θα έπρεπε να επιδιώκουν την επιστροφή τους στην Αφρική προτού απελευθερωθεί η Τζαμάικα.
Τη δεκαετία του ’70, ο Ρασταφαριανισμός εξαπλώνεται ραγδαία και αυτό χάρη στο μουσικό ρεύμα της ρέγκε και τον βασικό εκπρόσωπο του, τον ρασταφάρι Μπόμπ Μάρλει. Η διάδοση του κινήματος, εκείνη τη περίοδο, οδήγησε και τον τότε πρωθυπουργό Μάικλ Μάνλεϊ να αναγνωρίσει περισσότερες ελευθερίες στους Ρασταφάρι.
Σήμερα, ο Ρασταφαριανισμός έχει εξαπλωθεί σε όλο το κόσμο, χάνοντας όμως την θρησκευτική του υπόσταση και διατηρώντας περισσότερο τον κοινωνικό και ελευθεριακό του χαρακτήρα. Εξακολουθούν ωστόσο να υπάρχουν πιστοί στην θρησκευτική διάσταση του ρασταφαριανισμού.
Οι αρχές της φιλοσοφίας «Ρασταφάρι»
Η Αφρική είναι τόπος γέννησης του ανθρώπινου είδους. Ο Χαϊλέ Σελασσιέ 1892 – 1975 (Χριστιανός Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Ras Tafari , εξʼ ου και το όνομα του κινήματος) ήταν και είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού (Θεός = Jah στη γλώσσα τους).
Δεν πιστεύουν ότι ο Χαϊλέ Σελασσιέ πέθανε και ότι η ανακοίνωση του θανάτου του ήταν «παιχνίδι των λευκών δημοσιογράφων» . Πιστεύουν ότι η ψυχή του εξαπλώθηκε σε όλη τη γη και αποτελεί μέρος της ψυχής πολλών ανθρώπων που ήρθαν στον κόσμο μετά το «θάνατο» του. Γιʼαυτό και πστεύουν ότι όλοι οι Ρασταφάρι είναι αθάνατοι.
Πιστεύουν στην ειρήνη, στην ομόνοια και στην ένωση όλων των Αφρικανών
Πιστεύουν ότι ο κόσμος των λευκών (τον αποκαλούν Βαβυλωνία) είναι βρώμικος και ανειλικρινής. Η εξουσία των λευκών πολιτικών είναι η αιτία της καταπίεσης και της μη αντίστοιχης με τους λευκούς εξέλιξης των μαύρων. Αρχικά λόγω της σκλαβιάς και αργότερα λόγω της φτώχειας , του αναλφαβητισμού, ανισότητας και κακομεταχείρισης.
Η αποστολή των Ρασταφάρι είναι να υπενθυμίζει στους μαύρους την καταγωγή τους και να τους παρακινεί να διεκδικούν με σθένος τα δικαιώματα τους. Πιστεύουν ότι ο Jah (o Θεός τους) θα δώσει το σήμα ….. και το χρήμα για να επιστρέψουν στις ρίζες τους, στην Αιθιοπία. Πιστεύουν ότι το Ganja (μαριχουάνα) είναι ιερό βότανο και βοηθάει στην αφύπνιση της ψυχής και στον διαλογισμό . Η διατροφή τους αποτελείται από τροφές που δεν περιέχουν χημικά και δεν είναι συσκευασμένα σε κονσέρβες. Το φαγητό τους είναι στο ελάχιστα μαγειρεμένο χωρίς αλάτι ή διάφορα μυρωδικά. Οι περισσότεροι είναι χορτοφάγοι και δεν πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, καφέ, αναψυκτικά και γάλα..
Οι μπούκλες των μαλλιών τους , δηλαδή τα μαλλιά «ράστα» συμβολίζουν τις ρίζες τους στην Αφρική. Είναι η αντίσταση στο ξανθό, ίσιο μαλλί των λευκών. Συμβολίζει επίσης την βαθιά πίστη τους στον Χριστιανισμό και στον φυσικό τρόπο ζωής. Η έκφραση «εγώ και εγώ» (αντί του «εγώ και εσύ») που συχνά χρησιμοποιείται από τους Ρασταφάρι δηλώνει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και κανένας δεν είναι περισσότερο προνομιούχος απέναντι στις βασικές αλήθειες της ζωής.
Ο Βοb Marley...
Εκείνο που σημάδεψε όλη τη ζωή του Bob Marley και επηρέασε σημαντικά τη μουσική του ήταν η πίστη του στη θρησκευτική λατρεία των Ρασταφάρι. Τον μύησε η σύζυγός του Ρίτα. Την πίστη του την υπηρέτησε ιεραποστολικά και με τον τρόπο του κατάφερε να τραβήξει την προσοχή όλου του κόσμου για τους Ρασταφάρι. Δημιουργούσε μουσική και, ταυτόχρονα, με τα τραγούδια του κήρυσσε την αδελφοσύνη, την ειρήνη για όλον τον κόσμο (one love) αλλά και την αντίσταση του στη καταπίεση των λευκών (“Get Up Stand Up” και “I Shot the Sheriff” ). Προς το τέλος της ζωή του, μάλιστα, βαφτίστηκε στην ορθόδοξη εκκλησία της Αιθιοπίας με το όνομα Berhane Selassie.
Το ράστα μαλλί...
Η κόμμωση αυτή δεν είναι απλά μόδα, θέλει κάτι να πει….κάτι να δηλώσει. Την ονομασία της την πήρε από τους Ρασταφαριανιστές , ένα κίνημα των μαύρων κατοίκων της Αφρικής…Είναι ένα θρησκευτικό κίνημα .. όμως ,περισσότερο, είναι ένας τρόπος ζωής , που ο κάθε Ρασταφαριανίστας ψάχνει το Θεό μέσα του, με τον τρόπο ζωής του.
Πιστεύουν οι οπαδοί του Ρασταφαριανισμού, ότι η Αφρική, κοιτίδα της μαύρης φυλής, είναι η γη της Επαγγελίας……η πατρίδα του ανθρώπινου γένους. Από τους οπαδούς αυτούς, έχουν γίνει γνωστές οι φράσεις ” mama Aftica”, ”father Land ”, ”Holly land” .
Το τζίβα- μαλλί δηλώνει την αντίδραση αυτού του κινήματος ενάντια στους καταπιεστές. Έχει όμως και συμβολικό χαρακτήρα. Συμβολίζει ,σύμφωνα με τους Ραστα , το λιοντάρι της φυλής του Ιούδα. Ακόμα πιστεύουν ότι ο Θεός ,όπως αναφέρει η Βίβλος , δεν επιτρέπει να κόβεις τα μαλλιά αλλά να τα αφήνεις σαν του προβάτου…
Ποιος είναι ο τρόπος ζωής τους;
Δεν τρώνε χοιρινό, ή καθόλου κρέας, δεν τρώνε ψάρια μεγαλύτερα από 12 ίντσες ,ούτε βιομηχανοποιημένες τροφές. Είναι ειρηνικοί και εναντίον της βίας και υποστηρίζουνν όμως τη χρήση κάνναβης, επειδή ειναι ιερό φυτό όπως λένε γιατί φύτρωσε από μόνη της πάνω στον τάφο του Σολομώντα. Ξεκίνησε το κίνημα αυτό από τη Τζαμάικα το 1930 και θεωρούν τον αυτοκράτορα της Αιθιοπίας τον Χαϊλέ Σελασιέ ως εκπρόσωπο του Θεού στη γη...Κάτι σαν Μεσσία, σαν μετεμψύχωση του Χριστού .
O Marcus Garvey , o εκδότης -δημοσιογράφος, ιδρυτής της Universal negro improvement association, είχε υποστηρίξει και αγωνίστηκε ως πρωτοπόρος , μεταδίδοντας το κίνημα ”back to Africa”’. Είχε υποστηρίξει ότι αν στεφθεί αυτοκράτορας στην Αιθιοπία βασιλιάς μαύρος, τότε θα είναι ο μεσσίας ,αυτός που θα σώσει τους καταπιεσμένους.
Ο Σελασιέ ,όντως ,στέφθηκε αυτοκράτορας της Αιθιοπίας και ήταν και ο τελευταίος της αυτοκράτορας. Ο Rastafari, όπως λεγόταν ο Σελασιέ ήταν πράγματι ένας μεταρρυθμιστής . Κατάργησε τη δουλεία, τον φεουδαρχισμό και ανέπτυξε την εκπαίδευση.
Και από το όνομά του και την θεοποίηση του δημιουργήθηκε το Ράστα -κίνημα! Οι Ράστα ονομάζουν Βαβυλωνία τον δυτικό καταπιεστικό κόσμο..Πιστεύουν στην ισότητα , και ακόμη πιστεύουν ότι ο άνθρωπος χρειάζεται πολύ λίγα αγαθά στη ζωή του.
Το 70-80% της Τζαμάικα είναι Ράστα….
Η μουσική τους είναι η ρέγγε…Οι περισσότεροι τραγουδιστές ρέγγε είναι Ράστα.
Τα χρώματα τους είναι το πράσινο, κίτρινο, κόκκινο που είναι τα χρώματα της σημαίας της Αιθιοπίας και το καθένα συμβολίζει κατι διαφορετικό:
Το πράσινο συμβολίζει την γη της Αφρικής,.
Το κίτρινο τον ήλιο και τον χρυσό που έκλεψαν οι λευκοί από την Αφρική και το κόκκινο το αίμα των καταπιεσμένων μαύρων, των σκλάβων.
Τα χρώματα τους είναι το πράσινο, κίτρινο, κόκκινο που είναι τα χρώματα της σημαίας της Αιθιοπίας και το καθένα συμβολίζει κατι διαφορετικό:
Το πράσινο συμβολίζει την γη της Αφρικής,.
Το κίτρινο τον ήλιο και τον χρυσό που έκλεψαν οι λευκοί από την Αφρική και το κόκκινο το αίμα των καταπιεσμένων μαύρων, των σκλάβων.
Ένα ακόμη συμβολικό χρώμα γι αυτούς είναι το μαύρο που συμβολίζει το χρώμα των μαύρων.
Το κίνημά τους βασίζεται στο τετράπτυχο …….” οne love, one blood, one aim, one destiny”….”μια αγάπη , ένα αίμα. ένας στόχος, ένα πεπρωμένο”!!!!!!!
Χαϊλέ Σελασιέ Α’
Ο Χαϊλέ Σελασιέ A’ (αμχ. ኃይለ፡ ሥላሴ, που σημαίνει «ισχύς, δύναμη της Αγίας Τριάδας», 23 Ιουλίου 1892 – 27 Αυγούστου 1975) υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της Αιθιοπίας, από τις 2 Απριλίου 1930 έως τις 12 Σεπτεμβρίου 1974, που διακρίθηκε για την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας του.
Εισήγαγε την Αιθιοπία στην Κοινωνία των Εθνών και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ενώ υπήρξε επίσης πρωτεργάτης της ίδρυσης του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας το 1963. Το Σεπτέμβριο του 1974 ανατράπηκε από τους στρατιωτικούς, σε μια περίοδο που ο λιμός και τα αυξανόμενα επίπεδα ανεργίας αποτελούσαν κυρίαρχα προβλήματα της χώρας.
Πέθανε τον Αύγουστο του 1975. Σύμφωνα με επίσημες πηγές, ο θάνατός του προήλθε από φυσικά αίτια, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις πως στραγγαλίστηκε με διαταγή της στρατιωτικής κυβέρνησης[1]
Θεωρείται μεσσίας για το κίνημα του ρασταφαριανισμού. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ταφάρι Μακόνεν και γεννήθηκε στο χωριό Εδζέρσα Γκόρο, κοντά στο Χαράρ, γιος του κυβερνήτη της επαρχίας του Χαράρ. Ο Χαϊλέ Σελασιέ χρηματοδότησε την ανακατασκευή του Νοσοκομείου Μαντζαβινάτειο στο Ληξούρι μετά τους σεισμούς του 1953.
Η γλώσσα των Rastafari
Το λεξιλόγιο των Rastafari, είναι δημιούργημα μιας διαλέκτου των αγγλικών. Για όσους δεν γνωρίζουν, το Rastafari δεν είναι απλά μια θρησκεία αλλά ένα κίνημα, μία ιδεολογία και για πολλούς τρόπος ζωής. Οι αφρικανικές γλώσσες χάθηκαν όταν οι Αφρικανοί αιχμαλωτίστηκαν ως σκλάβοι του εμπορίου.Οι υποστηρικτές των διδασκαλιών Rastafari θεωρούν ότι τα αγγλικά είναι μια επιβληθείσα αποικιακή γλώσσα. Η θεραπεία τους για αυτήν την κατάσταση ήταν η δημιουργία ενός τροποποιημένου λεξιλογίου και μιας διαλέκτου γνωστή ως Iyaric, που απεικονίζει την επιθυμία να διαφοροποιηθεί η γλώσσα και να πάει μπροστά από την διεφθαρμένη και παρακμιακή κοινωνία που αποκαλούν Babylon.
Αυτό ολοκληρώνεται με την αποφυγή των λέξεων και των συλλαβών που έχουν αρνητικό νόημα και την αλλαγή αυτών σε θετικό. Η αντικατάσταση του «me» σε «I» έγινε για να τονιστεί η υποκειμενικότητα ενός ατόμου.
Το Irie αναφέρεται σε θετικές συγκινήσεις ή συναισθήματα. Διάφορες λέξεις Rastafari χρησιμοποιούνται πλέον στην επικρατούσα αγγλική ή ακόμα και σε πιο διαδεδομένη σφαιρική χρήση. Ο όρος dreadlocks, παραδείγματος χάριν, χρησιμοποιείται παγκοσμίως για να δείξει το μοναδικό hair style που διαδόθηκε από τους Rastafari.
Αν θέλεις να κατανόεις τι σημαίνουν οι λέξεις που ακούς μέσα από τους στίχους της reggae μουσικής ή να εμπλουτίσεις το λεξιλόγιο σου επισκέψου το παρακάτω link, το όποιο είναι ένα μικρό λεξικό Rastafari. http://www.rastafarian.info/rasta-dictionary.php
Τζαμάικα
Γνωστή για την έντονη αίσθηση της ταυτότητας της, εκφρασμένη μέσα στη μουσική, την παραδοσιακή κουζίνα και την πλούσια ανάμικτη κουλτούρα, η επιρροή της Τζαμάικα εκτείνεται πέρα από τα γεωγραφικά της όρια. Μητέρα πολλών διάσημων όπως του μαύρου εθνικιστή Marcus Garvey και του μουσικού Bob Marley, οι Τζαμαϊκανοί είναι περήφανοι για την κουλτούρα και την θρησκευτική κληρονομιά τους. Οι Τζαμαϊκανοί έχουν μεταναστεύσει σε ένα μεγάλο ποσοστό στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Μεγάλη Βρετανία ενώ τα μουσικά τους αστέρια λάμπουν σε όλη την υφήλιο. Το εξωτικό νησί είναι ο τόπος γέννησης του Ρασταφαριανισμού, μια θρησκευτική κίνηση που συνδυάζει στοιχεία του προτεσταντισμού με το μυστικισμό και μία παναφρικανική πολιτική συνείδηση.
Τα μέλη του αποδέχονται τον πρώην αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ Α’, (1892-1975) ως πνευματικό ηγέτη, μεσσία και ενσάρκωση του Θεού, o οποίος αποκαλείται Γιαχ (Jah). Ο Ρασταφαριανισμός πολύ σύντομα μεταλλάχθηκε σε μια πολιτιστική δύναμη, που αντικατοπτρίζεται στην τέχνη και την μουσική. Με τις ρίζες της στην κοινωνική και πολιτιστική δομή της χώρας, η reggae έφερε την Τζαμάικα στην πρώτη θέση στη μουσική, με τον Bob Marley έναν από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της.
Το νησί είναι επίσης γνωστό για την ομορφιά, την πολιτική σταθερότητα και τις πλούσιες πηγές βωξίτη και ζάχαρη. Παρόλα αυτά, τα χαρακτηριστικά αυτά έρχονται σε αντίθεση με την διαδεδομένη φτώχεια και την εγκληματικότητα. Από την εποχή της ανεξαρτησίας από τη Βρετανία, το 1962, την εξουσία έχει αναλάβει το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα People’s National και οι συντηρητικοί Jamaica Labour.
Παρότι η περίοδος των εκλογών πολύ συχνά βάφεται με αίμα, τα αποτελέσματα της πάντα γίνονταν αποδεκτά. Η πολιτική σταθερότητα ωστόσο έχει οδηγήσει σε κοινωνική και οικονομική αρμονία. Οι κατά τ’ άλλα πολυτελείς τουριστικές περιοχές είναι πυκνοκατοικημένες και φτωχές. Η κυβέρνηση κατά καιρούς έχει επιστρατεύσει στρατιωτικές δυνάμεις για να καταπνίξει τις βίαιες συγκρούσεις. Έχουν αναφερθεί περισσότεροι από 1,300 φόνοι μέσα στο 2006 ενώ υπήρξαν κατηγορίες για δολοφονίες από όργανα του νόμου.
Οι αρχές έχουν εξασφαλίσει ξένη βοήθεια για την αντιμετώπιση ενός από τους υψηλότερους δείκτες εγκληματικότητας σε όλη την Νότια Αφρική και την Κολομβία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου