Στο άκουσμα της είδησης πως ένας γνωστός ποδοσφαιριστής έχει κατάθλιψη πάρα πολλοί ξαφνιάζονται. Ανάμεσα σε αυτούς τόσο οι συμπαίκτες του ακόμα και οι συγγενείς του που δεν γνώριζαν το πρόβλημα. Αρκετοί θεωρούν πως τα χρήματα, τα ακριβά αυτοκίνητα και μια ελκυστική σύντροφος στο πλευρό των αθλητών αρκούν ώστε να αποφευχθεί η κατάθλιψη.
Το γεγονός ότι αρκετοί ποδοσφαιριστές έχουν δημόσια αποκαλύψει τη μάχη τους με μια ψυχική νόσο αλλά και η έκδοση αρκετών βιβλίων τα οποία επικεντρώνονται στο συγκεκριμένο θέμα αποδεικνύουν ότι τέτοιου είδους ασθένειες δεν επιλέγουν τα θύματα τους.
Σε αυτά τα διαφωτιστικά βιβλία προστέθηκε πρόσφατα και η βιογραφία του Λίον ΜακΚένζι «My Fight with Life» στο οποίο ο νυν επιθετικός της ερασιτεχνικής Κόρμπι περιγράφει πως τα συναισθήματα της απόγνωσης, απελπισίας και αγωνίας άλλαξαν την καθημερινότητα του. Όσοι τον γνώριζαν δεν θα έκαναν ποτέ τη σκέψη πως ο ΜακΚένζι υποφέρει από κατάθλιψη. Εύθυμος και με αυτοπεποίθηση στα αποδυτήρια, ένας εξαίρετος σύζυγος και πατέρας στο σπίτι.
Οι τραυματισμοί όμως επηρέασαν σημαντικά μια υποσχόμενη καριέρα η οποία συμπεριλάμβανε και μια σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ με τα χρώματα της Νόριτς. Έχοντας περάσει από τις Κρίσταλ Πάλας, Πίτερμπορο, Νορθάμπτον και Κόβεντρυ ήταν η περίοδος στην Τσάρλτον που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πορεία της ζωής του. Στην Τσάρλτον μετά δυσκολίας μπορούσε να προπονηθεί πόσο μάλλον να αγωνιστεί και να πετύχει γκολ. Περνούσε κάθε απόγευμα μόνος του στο ξενοδοχείο μακριά από την οικογένεια του.
Όντας απροετοίμαστος για το τέλος της επαγγελματικής καριέρας του ήταν ένας όχι και τόσο σοβαρός τραυματισμός στον τένοντα που του έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Ακολούθησε μια απόπειρα αυτοκτονίας με τον πατέρα του να του σώζει τη ζωή. Η κατάσταση του ΜακΚένζι επιδεινώθηκε, όπως ο ίδιος γράφει στο βιβλίο του, από το αίσθημα της απομόνωσης που νιώθει κάποιος σε ένα γεμάτο δραστηριότητα ποδοσφαιρικό σύλλογο.
«Ένας μάτσο, γεμάτος αδρεναλίνη κόσμος θα θεωρήσει μια ψυχικό νόσο ως αδυναμία και όχι ως ένα πρόβλημα που χρειάζεται προσοχή» γράφει στο βιβλίο του ο ΜακΚένζι. Ύστερα από ένα μικρό διάστημα στη φυλακή λόγω κάποιων παραπτωμάτων με το αυτοκίνητο του, ο ΜακΚένζι ασχολείται ενεργά πλέον με τον οργανισμό Elite Welfare Management ο οποίος συστάθηκε από τον πρώην επιθετικό της Στόουκ Βίνσεντ Πέρικαρντ. Στόχος του οργανισμού είναι να βοηθήσει επαγγελματίες ποδοσφαιριστές να παραδεχθούν και να ξεπεράσουν τα ψυχικά προβλήματα.
Η παραδοχή μιας ψυχικής νόσου παραμένει ταμπού και κάτι που σπάνια συζητείται ανοικτά, με τους περισσότερους αθλητές να μην ζητούν βοήθεια λόγω του στίγματος που υπάρχει σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρόλ’ αυτά, το ποδόσφαιρο μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά στην περίπτωση κάποιων φιλάθλων που αναζητούν καθοδήγηση και στήριξη σε ένα περιβάλλον στο οποίο νιώθουν αποδεκτοί και ασφαλείς.
Πάνω σε αυτή την αντίληψη βασίζεται και ο κοινωφελής οργανισμός QPR In The Community Trust, ο οποίος ανήκει στον ποδοσφαιρικό σύλλογο του Λονδίνου. Τα τελευταία δύο χρόνια ο οργανισμός παρέχει τις εγκαταστάσεις και τους προπονητές σε άτομα που αντιμετωπίζουν ψυχικές νόσους. Ο Άντι Έβανς, εκτελεστικός διευθυντής του κοινωφελούς οργανισμού, εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο παρέχεται στήριξη σε ανθρώπους που την έχουνε ανάγκη.
«Είναι μια δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα κάθε εβδομάδα με αποκορύφωμα ένα ετήσιο πρωτάθλημα το οποίο την περασμένη χρονιά διεξήχθη στο στάδιο Λίνφορντ Κρίστι. Η συχνή φυσική άσκηση σε συνδυασμό με το ότι νιώθει κάποιος μέλος μιας ομάδας έχει μια θετική επίδραση σε πολλά από τα άτομα με τα οποία έχουμε δουλέψει μαζί».
O Έβανς είναι πεπεισμένος για την θετική επιρροή που ασκούν οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι στις γειτονιές τους εφόσον έχουν επίγνωση του ρόλου τους και της ευθύνης τους.
«Το ποδόσφαιρο έχει εκείνη τη δυνατότητα να συνεισφέρει άμεσα στην υγεία και την ευεξία των ανθρώπων αλλά και στο να χτίζει πιο ισχυρές και ασφαλείς κοινότητες. Ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός» δήλωσε ο Έβανς.
Το παράδειγμα της QPR ακολουθούν και άλλοι σύλλογοι τόσο στην Πρέμιερ Λιγκ όσο και στις χαμηλότερες κατηγορίες αναγνωρίζοντας πως εκτός από την μεγιστοποίηση των κερδών τους έχουν και κοινωνική ευθύνη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου