Ουτοπία; Καλώς ήρθατε στο Όρβιλ. Το Auroville που στα γαλλικά σημαίνει Πόλη της Αυγής, είναι μια πόλη της Ινδίας στην οποία δεν υπάρχουν ούτε θρησκείες, ούτε χρήματα, ούτε πολιτική. Ιδρύθηκε το 1968 στην περιοχή της Ταμίλ Ναντού από την τουρκοαιγύπτια πνευματικό, Μίρα Αλφάσα (γνωστή ως «Μητέρα») και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ρογήρο Ανζέρ.
Η Μίρα Αλφάσα ήθελε από τη δεκαετία του ’30 να χτίσει μια κοινότητα στην οποία θα μπορούσαν να συμβιώσουν άνθρωποι απ’ όλες τις φυλές, απ’ όλο τον κόσμο, χωρίς κανόνες και πολιτική σκοπιμότητα, με κύριο σκοπό το να συνειδητοποιήσουμε την ανθρώπινη ενότητα. Τελικά την έθεσε τελικά σε εφαρμογή το 1968, και ζήτησε από τον γνωστό Γάλλο αρχιτέκτονα Roger Anger, να τη σχεδιάσει.
Το Όρβιλ ζει σχεδόν απομονωμένα, με τους κατοίκους να καταφθάνουν από κάθε μήκος και πλάτος της γης. Η «Πόλη της Αυγής» είναι μια πολυεθνική κοινότητα με 2.500 κατοίκους, κυρίως νέους που έφθασαν μέχρι εκεί αναζητώντας έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Το 40% του πληθυσμού της αποτελείται από Ινδούς ενώ το υπόλοιπο από Ευρωπαίους. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Γαλλία, την Γερμανία και την Ιταλία.
Η πόλη αυτή έχει τον δικό της εναλλακτικό τρόπο λειτουργίας κι εδώ και 50 χρόνια βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο. Αντί για χρήματα οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν μεθόδους ανταλλαγής με λαχνούς και κάρτες. Είναι πολύ αυτάρκεις και παράγουν οι ίδιοι τα απαραίτητα. Έχουν εκπαίδευση και ιατρική περίθαλψη, ενώ πολλά από τα σπίτια τους τα κατασκευάζουν οι ίδιοι. Τα προϊόντα που παράγουν ανήκουν σε όλη την κοινότητα και όλα στηρίζονται στην συνεννόηση και την εμπιστοσύνη μεταξύ των κατοίκων. Δεν υπάρχει καμία επίσημη θρησκεία ή πολίτευμα αλλά υπάρχει ένας ναός –χρυσαφένιος σε σχήμα μπάλας του γκολφ- για όλους όσους θέλουν να διαλογιστούν και να έρθουν σε επαφή με την πνευματικότητα, ανεξαρτήτως θρησκείας.
Το σύστημα πληρωμών αποτελούσε μόνιμο πρόβλημα για την κοινότητα καθώς οι λαχνοί αλλά και η πληρωμή με εργασία κατά καιρούς δημιουργούν αρκετά προβλήματα. Έτσι, πλέον ο κάθε πολίτης δίνει 30 δολάρια τον μήνα για να αγοράσει ότι προϊόντα επιθυμεί, χωρίς να ξέρει την τιμή τους. Στην περίπτωση που κάποιος αγοράσει μεγάλη ποσότητα προϊόντων που η τιμή τους ξεπερνά τα 30 δολάρια, ενημερώνεται και δεν μπορεί να αγοράσει άλλα προϊόντα. Στόχος του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι να αποθαρρύνουν τους κατοίκους από το αγοράζουν χωρίς σκέψη και μέτρο.
Για να γίνει κάποιος δεκτός ως μόνιμος κάτοικος πρέπει να περάσει από συνεντεύξεις, εξηγώντας τον λόγο που θέλει να κατοικήσει στην Όρβιλ αλλά και πως μπορεί να συνεισφέρει. Ύστερα πρέπει να βρει μια δουλειά στην κοινότητα και να εργαστεί δοκιμαστικά για ένα χρόνο. Για όλο αυτό το χρονικό διάστημα θεωρείται «νεοσύλλεκτος». Στο τέλος του χρόνου οι αρχηγοί της κοινότητας αποφασίζουν εάν θα τον δεχτούν ή όχι.
Η πόλη έχει σπειροειδές σχήμα και χωρίζεται σε 4 ζώνες: Την βιομηχανική, την κοινωνική, την αστική και την διεθνή. Στην βιομηχανική γίνονται όλες οι αγροτικές και κτηνοτροφικές δουλειές. Στην κοινωνική βρίσκονται τα καταστήματα. Στην αστική είναι τα σπίτια των κατοίκων. Και στη διεθνή, βρίσκονται οι ξενώνες για τους επισκέπτες. Όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν μέρη στην κοινότητα που βρίσκονται ακόμη υπό κατασκευή και περιοχές που παραμένουν ανεκμετάλλευτες καθώς δεν υπάρχουν πόροι για την αξιοποίησή τους.
Η κοινότητα του Auroville έχει αναγνωριστεί επίσημα από την ινδική κυβέρνηση και την UNESCO, κι έτσι χρηματοδοτείται από δωρεές και από το κράτος, από το οποίο παίρνει 200.000 δολάρια τον μήνα. Ο διαφορετικός αυτός τρόπος διαβίωσης όμως έχει τις δυσκολίες του, το πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη και μέχρι στιγμής κανείς δεν μπορεί ακόμα να πει με σιγουριά αν είναι επιτυχημένο ή αποτυχημένο. Ο χρόνος θα δείξει.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- To κουτί της Πανδώρας: Marinaleda
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου