Κατερίνα Γώγου: Η αντισυμβατική ποιήτρια και ηθοποιός

Η Κατερίνα Γώγου ποιήτρια και ηθοποιός, γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου του 1940, επειτα από περίπου 53 χρόνια στις 3 Οκτωβρίου 1993 αποφασίζει να τερματίσει τη ζωή της λαμβάνοντας υπερβολική δόση χαπιών και αλκοόλ. Ξεκίνησε από μικρή την καριέρα στην ηθοποιΐα αλλά αργότερα στράφηκε στην ποίηση, ανήκε στον αντιεξουσιαστικό χώρο και είχε ενεργή αντισυμβατική δράση. Άνθρωπος ασυμβίβαστος, μέσα από τους οργισμένους στίχους της καταδίκαζε τον πόνο και την αθλιότητα γύρω της.

Ελληνίδα ηθοποιός, με αξιοπρόσεκτη διαδρομή στο «σανίδι» και τη μεγάλη οθόνη, ποιήτρια που αγαπήθηκε από τη νεολαία της μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα από τη γενιά των Εξαρχείων που τότε γεννιόταν."Η αναρχική ποιήτρια των Εξαρχείων" ήταν μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της ελληνικής ποίησης, γεννήθηκε την 1η Ιουνίου του 1940 στην Αθήνα και από τα έξι χρόνια της ξεκίνησε τη θεατρική της καριέρα ως παιδί - θαύμα.

Το 1952 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Ο Άλλος», δίπλα στον Γιώργο Παππά. Σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη και χορό στη σχολή της Κούλας Πράτσικα. Τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στο θέατρο τα έκανε με τον θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου στο έργο των Ευαγγελίδη - Μαρή «Κύριος 5%».

Φήμη, όμως, απέκτησε στα κινηματογραφικά πλατό της Φίνος Φιλμ κατά τη δεκαετία του ‘60, παίζοντας δεύτερους ρόλους σε δεκάδες ταινίες, συνήθως κωμωδίες, στις οποίες ήταν η «θεότρελη» μικρή αδελφή, το «ατίθασο νιάτο» ή η σκανδαλιάρα υπηρέτρια. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι της στις ταινίες «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Νόμος 4.000» (1962), «Δεσποινίς Διευθυντής» (1964), «Γάμος αλά ελληνικά» (1964), «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965), «Μια τρελλή τρελλή οικογένεια» (1965).

Τον εμπορικό κινηματογράφο τον απαρνήθηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης, τα οποία τη βρήκαν πολιτικά ενταγμένη σε ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ο πρώτος της ρόλος σε ταινία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου ήταν στο «Βαρύ Πεπόνι» (1977) του τότε συζύγου της Παύλου Τάσιου (1942-2011), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη τη Μυρτώ Τάσιου (1967-2015). Ακολούθησε η σπαρακτική της εμφάνιση, ως αφηγήτριας, στην «Παραγγελιά» (1980) του ιδίου, στην οποία απήγγειλε ποιήματα από τις συλλογές της «Τρία κλικ αριστερά» και «Ιδιώνυμο», που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από τη νεολαία της εποχής.

Το 1977 τιμήθηκε με βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στο «Βαρύ Πεπόνι» και το 1984 με βραβείο β’ γυναικείου ρόλου στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Όστρια ή το τέλος του παιγνιδιού», όπου είχε συνυπογράψει το σενάριο.

Εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε σημαντική τροχιά και στη νεοελληνική ποίηση, κατορθώνοντας να περάσει στο συλλογικό επίπεδο τις αγωνίες της προσωπικής διαδρομής της στην τέχνη και τη ζωή. Η βαθιά πολιτική στάση της, η αναρχική της διάθεση, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες της διαπερνούν ολόκληρη την ποιητική της παραγωγή, που ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του «Με λένε Οδύσσεια».

Ποιήματα της Κατερίνας Γώγου έχουν μελοποιήσει μεταξύ άλλων, ο Κυριάκος Σφέτσας, ο Πάνος Κατσιμίχας, ο Κωνσταντίνος Βήτα, ο Ηλίας Λιούγκος, ο Παντελής Θεοχαρίδης και ο Τάσος Ρωσόπουλος.

H Κατερίνα Γώγου άφησε την τελευταία της πνοή στις 3 Οκτωβρίου 1993, μέσα στο ασθενοφόρο που τη μετέφερε στο «Ιπποκράτειο» της Αθήνας. Βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση, εξαιτίας υπερβολικής κατανάλωσης χαπιών και αλκοόλ, ενώ αντιμετώπιζε πρόβλημα και με τα ναρκωτικά. Πέρασαν, όμως, δύο ημέρες έως την αναγνώριση του πτώματός της, επειδή ένας φίλος της που τη συνόδευε στις Πρώτες Βοήθειες εξαφανίστηκε αμέσως μετά το θάνατό της. Στις 21 Ιανουαρίου 2013 ανέβηκε για σειρά παραστάσεων στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» το έργο της Σοφίας Αδαμίδου «Πέρασα με κόκκινο», εμπνευσμένο από την ποίηση της Κατερίνας Γώγου. Πρωταγωνιστούσε η Τζένη Κόλλια στο ρόλο της Γώγου.

Κατερίνα Γώγου «Εμένα οι φίλοι μου» (Magic De Spell, Σ.Μάλαμας)

Βιβλία της Κατερίνας Γώγου
-Τρία κλικ αριστερά, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Ιδιώνυμο, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Το ξύλινο παλτό, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Απόντες, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Νόστος, Εκδόσεις Λιβάνη
Μεταθανάτιες εκδόσεις:
-Με λένε Οδύσσεια, Εκδόσεις Καστανιώτη
-Νόστος, εκδόσεις Καστανιώτη
-Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε, Εκδόσεις Καστανιώτη


Φιλμογραφία

Ο άλλος (1952)
Δράκουλας & Σία (1959)
Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959)
Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω (1960)
Εφιάλτης (1961)
Το έξυπνο πουλί (1961)
Παιδί της πιάτσας (1961)
Νόμος 4000 (1962)
Οι γυναίκες θέλουν ξύλο (1962)
Τα κοθώνια του θρανίου (1962)
Του Κουτρούλη ο γάμος (1962)
Ανήσυχα νιάτα (1963)
Η ψεύτρα (1963)
Μεσάνυχτα στη βίλα Νέλλη (1963)
Παλληκαράκια της παντρειάς (1963)
Τα παλιόπαιδα (1963)
Άπονη ζωή (1964)
Γάμος αλά ελληνικά (1964)
Δεσποινίς διευθυντής (1964)
Μας ενώνει ο πόνος (1964)
Το κορίτσι της Κυριακής (1964)
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965)
Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
Φτωχολογιά (1965)
Η γυνή να φοβήται τον άνδρα (1965)
Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια (1968)
Η θυσία μιας γυναίκας (1969)
Η ωραία του κουρέα (1969)
Πληγωμένα νειάτα (1969)
Αγάπη για πάντα (1970)
Τρελά κορίτσια απίθανα αγόρια (1970)
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση (1971)
Ναι μεν, αλλά (1972)
Υπέροχες νύφες κορόιδα γαμπροί (1972)
Το βαρύ πεπόνι (1977)
1922 (1978)
Παραγγελιά (1980)
Όστρια, το τέλος του παιχνιδιού (1984)

Τηλεοπτικές σειρές
Λέσχη μυστηρίου (1976, ΕΡΤ)
Δώδεκα και τέταρτο ακριβώς (1976, ΕΡΤ)

ΠΗΓΗ 1

ΠΗΓΗ 2

ΠΗΓΗ 3
ΠΗΓΗ 4

Share on Google Plus

About kostas.alm

Καλώς ορίσατε στο Παπαγάλο Του Διαδικτύου! Ο σκοπός δημιουργίας αυτού του blog είναι η συγκέντρωση αναρτήσεων που βρίσκουμε κατά καιρούς στο διαδίκτυο και μας κινούν το ενδιαφέρον, αλλά δεν αποτελούν απαραίτητα θέση και άποψη του παρόντος ιστολογίου. Ελπίζουμε να βρείτε θέματα που σας ενδιαφέρουν και να μας επισκέπτεστε συχνά!