Ο Μιχαήλ Άγγελος ίσως να έχει μείνει γνωστός στα αυτιά των περισσοτέρων ως ένας από τους διασημότερους ζωγράφους της ιταλικής Αναγέννησης, ωστόσο αποτέλεσε και έναν από τους σπουδαιότερους γλύπτες και αρχιτέκτονες και ποιητές εκείνης της εποχής.
Ο Michelangelo Buonarroti όπως ήταν το πλήρες όνομά του γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1475 στο Caprese της Ιταλίας, όπου ο πατέρας του Lodovico Buonarroti, διατελούσε εκείνο το διάστημα ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Η οικογένεια επέστρεψε έπειτα στη Φλωρεντία πριν ο Μιχαήλ Άγγελος προλάβει να κλείσει ένα μήνα ζωής. Δυστυχώς, σε ηλικία μόλις 6 ετών ο μικρός έχασε τη μητέρα του και άρχισε την έντονη ενασχόλησή του με τις τέχνες. Παρά την αντίθεση του πατέρα του να ασχοληθεί επαγγελματικά με τις τέχνες, σκεπτόμενος την κοινωνική τους θέση, τελικά, η επιμονή του νεαρού Michelangelo επικράτησε και σε ηλικία μόλις 13 ετών μαθήτευσε κοντά στον Domenico Ghirlandaio, ο οποίος κατείχε τον τίτλο του πιο μοντέρνου ζωγράφου στη Φλωρεντία. Ο Michelangelo παρέμεινε ένα χρόνο κοντά στον Ghirlandaio και έπειτα διέκοψε τη μαθητεία του, ενώ είχε πρόσβαση στη συλλογή των αρχαίων ρωμαϊκών αγαλμάτων από τον κυβερνήτη της Φλωρεντίας, Lorenzo de Medici, στο σπίτι του οποίου τύχαινε να δειπνίσει αρκετές φορές και να τον προσέχει ο συνταξιούχος γλύπτης που ήταν υπεύθυνος για την συλλογή.
Το πρώτο γλυπτό του Michelangelo, Η Μάχη των Κενταύρων που δημιούργησε σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών θεωρείται αξιοσημείωτο για τις απλές και στέρεες μορφές που απεικονίζει, χαρίζοντας ένταση στη βίαιη αλληλεπίδραση των σωμάτων.
Μετά το θάνατο του ευεργέτη του Lorenzo de Medici, to 1492, η οικογένεια των Μεδίκων έπεσε από την εξουσία και ο Michelangelo μετακινήθηκε στη Μπολώνια, όπου το 1494 φιλοτέχνησε τρεις αγίους για λογαριασμό της εκκλησίας του San Domenico, όπου παρουσιάζει πυκνές μορφές σε αντίθεση με την τάση της εποχής να σχεδιάζονται πιο γραμμικές μορφές. Μετά από μία σύντομη επιστροφή στην Φλωρεντία, αποφάσισε να μείνει στη Ρώμη. Εκεί ο Μιχαήλ Άγγελος ανέλαβε να δημιουργήσει μία Βάκχη για τον κήπο ενός τραπεζίτη με αρχαία αγάλματα. Αυτή είναι και η πρώτη διατηρημένη μέχρι σήμερα μεγάλη τρισδιάστατη δουλειά του Michelangelo.
Το 1498, μάλιστα είναι η χρονιά κατά την οποία ο ίδιος τραπεζίτης του ανέθεσε να φιλοτεχνήσει την Pieta που βρίσκεται σήμερα στο ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Ο όρος Pieta αναφέρεται σε τύπο εικόνας κατά τον οποίο η Παναγία κρατάει το νεκρό σώμα του Χριστού στα γόνατά της. Μαγαλύτερη σε μέγεθος απ΄ότι στην πραγματικότητα, η Pieta περιέχει έντονα αντιθετικά στοιχεία όπως κάθετες και οριζόντιες γραμμές, ύφασμα και δέρμα, ζωή και θάνατο, γυναίκα και άντρα όλα σε ένα και μόνο έργο.
Με την επιστροφή του στη Φλωρεντία το 1501, η αναγνώρισή του ήταν τόσο μέγάλη που θεωρείτο ο πιο ταλαντούχος γλύπτης της κεντρικής Ιταλίας και ανάμεσα στις παραγγελίες που δεχόταν ήταν και εκείνη του έργου του Δαυίδ στον Καθεδρικό Ναό της Φλωρεντίας. Το έργο του Battle of Cascina του ανατέθηκε το 1504 και ακόμα και σήμερα σώζονται αρκετές σκηνές.
Από εκείνη την περίοδο, ο Michelangelo αναλάμβανε κυρίως πολύ μεγάλα έργα τα οποία ποτέ δεν κατάφερε ωστόσο να ολοκληρώσει καθώς ήταν ανίκανος να αρνηθεί τις παραγγελίες των σηματικών του πελατών, οι οποίοι αγαπούσαν τα έργα μεγάλης κλίμακας. Το 1505 πελάτης του γίνεται ο Πάπας Ιούλιος ΙΙ, ο οποίος του αναθέτει να φιλοτεχνήσει τον τάφο του και στον οποίο προόριζε να κατασκευάσει 40 αγάλματα σε φυσικό μέγεθος. Το όλο εγχείρημα απασχόλησε τον Μιχαήλ Άγγελο για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Φυσικά, ο Πάπας Ιούλιος ΙΙ δεν σταμάτησε εκεί. Ανέθεσε στον Michelangelo να διακοσμήσει το ταβάνι στο βασικό παρεκκλήσι του Βατικανού, τη Sistine. Ο καλλιτέχνης δημιούργησε για πρώτη φορά έντονα δραματικές σκηνές στα λιτά σχέδια που επικρατούσαν μέχρι τότε και απεικόνισε σκηνές από τη Γένεση δημιουργώντας ένα μοναδικό έργο, ενώ το 1512 συνέχισε να εργάζεται για τον τάφο του σταματώντας πια το 1513 όταν ο Πάπας έφυγε από τη ζωή.
Το 1520 o Michelangelo εργοδοτήθηκε να δημιουργήσει το Παρεκκλήσι των Μεδίκων για δύο δούκες της οικογένειας, ενώ την ίδια περίοδο χτίστηκε η Biblioteca Laurenziana στην απέναντι πλευρά του San Lorenzo για να φιλοξενήσει τα βιβλία του Πάπα Λέων Χ. Η αίθουσα υποδοχής και η σκάλα του κτιρίου αποτελούν μέχρι τις μέρες μας από τα πιο εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά έργα του Michelangelo.
Η φυσιογνωμία του, ωστόσο δεν περιορίστηκε μόνο στην αρχιτεκτονική τη ζωγραφική και την γλυπτική. Ο ίδιος συνήθιζε να γράφει και ποίηση. Μεταξύ του 1530 και 1540 έγραψε πλήθος ποιημάτων. Περίπου 300 σώζονται και σήμερα. Τα πρώτα του ποιήματα αναφέρονται στη Νεοπλατωνική αγάπη και είναι γεμάτα από λογικές αντιφάσεις και περίπλοκες εικόνες, ενώ τα μετέπειτα έργα του είναι χριστιανικά και χαρακτηρίζονται από μία διάθεση λύπης και μετάνοιας γραμμένα σε απλό και λιτό ύφος.
Η μεγάλη του καλλιτεχνική πορεία φυσικά δεν ανακόπηκε ποτέ. Το 1534 εγκαταλείπει την Φλωρεντία και εγκαθίσταται στη Ρώμη, όπου και παραμένει για τα επόμενα δέκα χρόνια κυρίως αναλαμβάνοντας έργα για τον Πάπα Παύλο ΙΙΙ, ενώ μετά το 1545 αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στην αρχιτεκτονική και την ποίηση. Οι εργασίες του για την ανακατασκευή της περιοχής του Καπιτωλίου λαμβάνουν χώρα εκείνη την περίοδο, ενώ εποπτεύει και τις εργασίες στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου.
Το 1955 ξεκίνησε τις εργασίες για το έργο Rondanini Pieta στο Μιλάνο αλλά δυστυχώς, το Φεβρουάριο του 1564 έπεσε βαριά άρρωστος και έξι μέρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή στη Ρώμη ενώ η ταφή του έγινε στη Φλωρεντία. Ο Μιχαήλ Άγγελος αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες στην ποίηση, την γλυπτική, την ζωγραφική, την αρχιτεκτονική και ήταν ο καλύτερος στο να αποτυπώνει το ανθρώπινο σώμα, ενώ οι ιδέες του και η εκφραστικότητα των έργων του επηρρέασαν την εποχή του και τους μετέπειτα καλλιτέχνες φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου