Το διάστημα κρύβει απίστευτα μυστικά και εντυπωσιακά φαινόμενα που δεν χωράει ο ανθρώπινος νους. Ωστόσο τα «Οσκαρ» των μεγαλύτερων, ταχύτερων και εντυπωσιακότερων φαινομένων στο σύμπαν κερδίζουν τα ουράνια σώματα που ακολουθούν.
Το «κενό» του διαστήματος
Αυτό το «κενό» είναι στην πραγματικότητα το Barnard 68 , ένα μοριακό νέφος περίπου 500 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Οφιούχου. Το χάσμα είναι ένα παράδειγμα ενός σφαιριδίου Bok, τα οποία είναι σκοτεινά μοριακά νέφη, σχετικώς μικρά και υψηλής πυκνότητας, στον διαστρικό χώρο και στο εσωτερικό τους λαβαίνει χώρα αρκετές φορές η γέννηση νέων αστέρων. Τα νέφη αυτά φαίνονται αδιαφανή στο ορατό φάσμα του φωτός . Στο Barnard 68, υπάρχουν περίπου 3.700 αστέρια, έχει μήκος μισό έτος φωτός και το παγωμένο εσωτερικό του αγγίζει τους -257 ° C.
Ο γίγαντας
Το μεγαλύτερο γνωστό αστέρι στο Σύμπαν είναι το VY Canis Major, ένας κόκκινος γίγαντας που έχει επίσης χαρακτηριστεί ως ένα υπεργίγαντας, λόγω της πολύ υψηλής φωτεινότητας του. Βρίσκεται 5.000 έτη φωτός μακριά και είναι 500.000 φορές πιο φωτεινό και με περίπου 30 έως 40 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον ήλιο μας. Ουσιαστικά εάν βρισκόταν στη θέση του Ηλιου μας, τότε η επιφάνειά του θα έφτανε μέχρι την τροχιά του Κρόνου .
Ο Μαθουσάλας
Αν και η εικόνα δεν είναι τόσο εντυπωσιακή σε σύγκριση με άλλες εικόνες άστρων, το ίδιο το αστέρι είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό, λόγω της ηλικίας του. Το άστρο «μαθουσάλας» ( HD 140283 ) είναι το παλαιότερο αστέρι με καταγεγραμμένη ηλικία. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ηλικία του αστεριού είναι 14.500.000.000 έτη.
Σούπερ μάγναστρο
Το NGC 1624-2 απέχει 20.000 έτη φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Περσέα , και είναι το πιο μαγνητικό άστρο μεγάλης μάζας που έχει εντοπιστεί ποτέ. Το NGC 1624-2 έχει περίπου 35 φορές τη μάζα του Ήλιου μας και ένα μαγνητικό πεδίο 20.000 φορές ισχυρότερο από τον ήλιο και σχεδόν 10 φορές ισχυρότερο από κάθε προηγούμενο αστέρι. Ενα τυπικό μάγναστρο μπορεί να έχει ένα πεδίο της τάξης των 10 τρισεκατομμύρια gauss , ενώ το μαγνητικό πεδίο του NGC 1624 - 2 είναι περίπου 20.000 gauss στην επιφάνεια του αστεριού .
Υπερταχύτητα άστρα
Το πρώτο υπερταχύτατο αστέρι ανακαλύφθηκε το 2005 και η ταχύτητα του φτάνει τα 3.200.000 km/h.
Η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα : NGC 1277
Αν και καταγράφεται ως η δεύτερη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που παρατηρήθηκε, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι η μεγαλύτερη. Η NGC 1277 είναι 220 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Περσέα , σε ένα μικρό γαλαξία μόλις το ένα δέκατο του μεγέθους του Γαλαξία μας. Η μαύρη τρύπα έχει μάζα 17 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου μας και αποτελεί το 14 % της συνολικής μάζας του γαλαξία της. Το μέγεθος του ορίζοντα γεγονότων αυτής της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας είναι έντεκα φορές η διάμετρος της τροχιάς του Ποσειδώνα.
Η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν : η μεγάλη ομάδα κβάζαρ ( LQG )
Η LQG είναι τόσο μεγάλη που αν πάρετε ένα όχημα που κινείται με την ταχύτητα του φωτός θα χρειαστείτε 4 δισεκατομμύρια χρόνια για να τη διασχίσετε. Τα Κβάζαρ , που αποτελούν τους πυρήνες των γαλαξιών από τη νηπιακή ηλικία του σύμπαντος , έχουν την τάση να μένουν μαζί. Αυτό το LQG έχει μια τυπική διάσταση των 500 Mpc ( Mega parsecs – Ενα απλό parsec είναι περίπου ίσο με 30.900.000.000.000 χιλιόμετρα ) αλλά επιμηκύνεται και η μεγαλύτερη του διάσταση είναι 1200 Mpc. Αυτή η απόσταση είναι 1600 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση από τον Γαλαξία μας προς την Ανδρομέδα .
Το «κενό» του διαστήματος
Αυτό το «κενό» είναι στην πραγματικότητα το Barnard 68 , ένα μοριακό νέφος περίπου 500 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Οφιούχου. Το χάσμα είναι ένα παράδειγμα ενός σφαιριδίου Bok, τα οποία είναι σκοτεινά μοριακά νέφη, σχετικώς μικρά και υψηλής πυκνότητας, στον διαστρικό χώρο και στο εσωτερικό τους λαβαίνει χώρα αρκετές φορές η γέννηση νέων αστέρων. Τα νέφη αυτά φαίνονται αδιαφανή στο ορατό φάσμα του φωτός . Στο Barnard 68, υπάρχουν περίπου 3.700 αστέρια, έχει μήκος μισό έτος φωτός και το παγωμένο εσωτερικό του αγγίζει τους -257 ° C.
Ο γίγαντας
Το μεγαλύτερο γνωστό αστέρι στο Σύμπαν είναι το VY Canis Major, ένας κόκκινος γίγαντας που έχει επίσης χαρακτηριστεί ως ένα υπεργίγαντας, λόγω της πολύ υψηλής φωτεινότητας του. Βρίσκεται 5.000 έτη φωτός μακριά και είναι 500.000 φορές πιο φωτεινό και με περίπου 30 έως 40 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον ήλιο μας. Ουσιαστικά εάν βρισκόταν στη θέση του Ηλιου μας, τότε η επιφάνειά του θα έφτανε μέχρι την τροχιά του Κρόνου .
Ο Μαθουσάλας
Αν και η εικόνα δεν είναι τόσο εντυπωσιακή σε σύγκριση με άλλες εικόνες άστρων, το ίδιο το αστέρι είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό, λόγω της ηλικίας του. Το άστρο «μαθουσάλας» ( HD 140283 ) είναι το παλαιότερο αστέρι με καταγεγραμμένη ηλικία. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ηλικία του αστεριού είναι 14.500.000.000 έτη.
Σούπερ μάγναστρο
Το NGC 1624-2 απέχει 20.000 έτη φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Περσέα , και είναι το πιο μαγνητικό άστρο μεγάλης μάζας που έχει εντοπιστεί ποτέ. Το NGC 1624-2 έχει περίπου 35 φορές τη μάζα του Ήλιου μας και ένα μαγνητικό πεδίο 20.000 φορές ισχυρότερο από τον ήλιο και σχεδόν 10 φορές ισχυρότερο από κάθε προηγούμενο αστέρι. Ενα τυπικό μάγναστρο μπορεί να έχει ένα πεδίο της τάξης των 10 τρισεκατομμύρια gauss , ενώ το μαγνητικό πεδίο του NGC 1624 - 2 είναι περίπου 20.000 gauss στην επιφάνεια του αστεριού .
Υπερταχύτητα άστρα
Το πρώτο υπερταχύτατο αστέρι ανακαλύφθηκε το 2005 και η ταχύτητα του φτάνει τα 3.200.000 km/h.
Η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα : NGC 1277
Αν και καταγράφεται ως η δεύτερη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που παρατηρήθηκε, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι η μεγαλύτερη. Η NGC 1277 είναι 220 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Περσέα , σε ένα μικρό γαλαξία μόλις το ένα δέκατο του μεγέθους του Γαλαξία μας. Η μαύρη τρύπα έχει μάζα 17 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου μας και αποτελεί το 14 % της συνολικής μάζας του γαλαξία της. Το μέγεθος του ορίζοντα γεγονότων αυτής της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας είναι έντεκα φορές η διάμετρος της τροχιάς του Ποσειδώνα.
Η μεγαλύτερη δομή στο σύμπαν : η μεγάλη ομάδα κβάζαρ ( LQG )
Η LQG είναι τόσο μεγάλη που αν πάρετε ένα όχημα που κινείται με την ταχύτητα του φωτός θα χρειαστείτε 4 δισεκατομμύρια χρόνια για να τη διασχίσετε. Τα Κβάζαρ , που αποτελούν τους πυρήνες των γαλαξιών από τη νηπιακή ηλικία του σύμπαντος , έχουν την τάση να μένουν μαζί. Αυτό το LQG έχει μια τυπική διάσταση των 500 Mpc ( Mega parsecs – Ενα απλό parsec είναι περίπου ίσο με 30.900.000.000.000 χιλιόμετρα ) αλλά επιμηκύνεται και η μεγαλύτερη του διάσταση είναι 1200 Mpc. Αυτή η απόσταση είναι 1600 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση από τον Γαλαξία μας προς την Ανδρομέδα .
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου