Δύο φορές νικητής του Γύρου της Γαλλίας, άλλες 3 του Γύρου της Ιταλίας, αλλά πάνω απ' όλα, ήρωας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Gino Bartali ποτέ όμως δεν είδε τον εαυτό του ως ένα ήρωα. Η ιστορία του κορυφαίου Ιταλού ποδηλάτη, Gino Bartali, συγκλονίζει...
Άρχισε την ποδηλασία στα 13 του, όταν δούλεψε για πρώτη φορά σε ένα κατάστημα ποδηλάτων. Γρήγορα ανήλθε τα "σκαλοπάτια" και το 1934, στα 20 του, ήταν ήδη επαγγελματίας και νικητής stage στο Γύρο της Ιταλίας και κάτοχος της πράσινης φανέλας ("βασιλιάς των βουνών").
Το 1936 κατέκτησε το σπουδαιότερο αγώνα της πατρίδας του (και το Γύρο της Λομβαρδίας), ωστόσο ο θάνατος του αδερφού του σε δυστύχημα λίγο έλειψε να τον αποτραβήξει οριστικά από το χώρο. Πείστηκε να συνεχίσει και 1 χρόνο αργότερα στέφθηκε ξανά νικητής του Giro d' Italia.
Οι επικριτές του υποστήριζαν πως τα πήγαινε καλά μόνο εντός των τειχών και βάλθηκε να τους διαψεύσει στο Γύρο της Γαλλίας το 1937, μέχρι που ένα ατύχημα σε μία ξύλινη γέφυρα που προκλήθηκε από βοηθό του (με συνέπεια να πέσει σε ποτάμι), κατέστρεψε τον αγώνα του. Ένα χρόνο μετά, έκανε επίδειξη δύναμης και κέρδισε με μεγάλη διαφορά τον πιο φημισμένο ποδηλατικό αγώνα, γνωρίζοντας την απόλυτη αποθέωση στην πατρίδα του.
Τα ηρωϊκά κατορθώματα του Bartali
Ο Ιταλός έγινε ήρωας για τους συμπατριώτες του, αλλά τα πεπραγμένα του κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τον εξύψωσαν στα "θρυλικά" επίπεδα, έστω κι αν η αναγνώριση καθυστέρησε περίπου 70 χρόνια.
Έρευνες που άρχισαν προ 3 ετών φώτισαν τη δράση του Bartali κατά τα "μαύρα" χρόνια του ιταλικού φασισμού και του Benito Mussolini. Το 1943, ο Bartali είχε διοριστεί ως τροχονόμος από το καθεστώς, μέχρι να αποχωρήσει από τη θέση στις 8 Σεπτεμβρίου.
Αυτή η κίνηση οφείλεται στο γεγονός πως έγινε μυστικός πράκτορας, επιλέγοντας να βοηθά τη διακίνηση φωτογραφιών ταυτότητας σε συλλόγους που κατασκεύαζαν πλαστά έγγραφα για Εβραίους. Η διακίνηση έγινε με το πρόσχημα της προπόνησης του Bartali από τη Φλωρεντία στο Σαν Κιρίκο, μία απόσταση 380 χιλιομέτρων, η οποία κρίθηκε απολύτως φυσιολογική από τους στρατιώτες που τον παρακολουθούσαν. Ο Bartali είχε κρύψει τα πολύτιμα έγγραφα στο πλαίσιο και στη σέλα του ποδηλάτου του.
Η έρευνα που διεξήγαγε ένα πανεπιστήμιο πριν 3 χρόνια έφερε στο φως της δημοσιότητας πολλά στοιχεία για τη δράση του Bartali. Οι μαρτυρίες μιας καλόγριας, επιζησάντων του Ολοκαυτώματος και των απογόνων τους έδωσαν την ώθηση στον γιο του Ιταλού πρωταθλητή, Andrea, να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα την έρευνα, με την υποστήριξη της εβραϊκής κοινότητας της Τοσκάνης και της δημοσιογράφου Laura Guerra.
Προς το τέλος του 1943, ο Bartali συνελήφθη και πέρασε 45 ημέρες στη φυλακή, με την επίσημη αιτιολογία πως υποστήριζε το Βατικανό, το οποίο είχε εναντιωθεί στο φασιστικό καθεστώς. Δεν πέρασε ποτέ, όμως, από ειδικό στρατιωτικό δικαστήριο, με συνέπεια να αφεθεί ελεύθερως, άνευ δίκης.
Επιστροφή στην κορυφή
Η απελευθέρωσή του τον βρήκε ξανά σε μία σέλα ποδηλάτου, να εκπροσωπεί την πατρίδα του όσο καλύτερα μπορεί. Η ανάδειξη του Fausto Coppi προσέφερε ένα εκπληκτικό δίπολο στη χώρα, με αποκορύφωμα τα γεγονότα του Γύρου της Γαλλίας το 1949. Ένα χρόνο νωρίτερα, ο Bartali είχε στεφθεί νικητής στο Παρίσι κι έγινε ο ποδηλάτης με τη μεγαλύτερη χρονική διαφορά μεταξύ 2 επιτυχιών.Ήταν σε αυτήν τη διοργάνωση, όταν ξανά το όνομά του ενεπλάκη με τα πολιτικά της Ιταλίας. Αυτήν τη φορά, οι 3 σερί νίκες του σε ετάπ οδήγησαν σε εκτόνωση της τεταμένης κατάστασης στην πατρίδα του, με τους κομμουνιστές να ετοιμάζονται για μαζική εξέγερση στις 14 Ιουλίου του 1948, την ημέρα που έγινε απόπειρα δολοφονίας του γενικού γραμματέα του ΚΚΤ. Ένα τηλεφώνημα του προέδρου του ιταλικού κοινοβουλίου στον Bartali τον ενημέρωσε για την κατάσταση, ζητώντας του να βάλει τα δυνατά του, ώστε να κατευνάσει τα πνεύματα και να αποτρέψει έναν πιθανό εμφύλιο.
Όταν ο Bartali κέρδισε το Tour de France, τα δημοσιεύματα αναφέρουν πως οι 2 αντιμαχόμενες πλευρές πανηγύριζαν αγκαλιά και βρήκαν ακόμα ένα πάτημα για να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να τα βρουν. Όσο για τον επικεφαλής του κομμουνιστικού κόμματος, Palmiro Togliatti, μόλις συνήλθε από το κώμα που είχε πέσει, ζήτησε να μάθει τι συνέβη στο Γύρο της Γαλλίας.
Αυτή η ηρωική φιγούρα της ποδηλασίας έλαβε μέρος και στο Γύρο της Γαλλίας το 1950, ωστόσο μετά από επίθεση με γροθιές από το τοπικό κοινό μετά από κόντρα που είχε με έναν Γάλλο αναβάτη, και μετά από απειλή με μαχαίρι που κατήγγειλε, αποσύρθηκε από τον αγώνα. Το γεγονός οδήγησε σε διπλωματική ένταση μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας, ενώ το ετάπ που ήταν προγραμματισμένο να περάσει από το Σαν Ρέμο, τερμάτισε αρκετά χιλιόμετρα πιο πριν.
Ο Γάλλος υπουργός εξωτερικός, Robert Schuman, απολογήθηκε στον Ιταλό ομόλογό του για το συμβάν, ενώ παρά την αναζήτηση αρχών και φιλάθλων, δεν βρέθηκε ποτέ ο άνθρωπος που απείλησε με μαχαίρι τον Bartali.
Το τέλος ενός μύθου
Ένας τραυματισμός σε τροχαίο οδήγησε τον Bartali σε αποχώρηση από την ενεργό δράση σε ηλικία 40 ετών, το 1954. Η καριέρα του περιελάμβανε 2 Γύρους της Γαλλίας (2 φορές νικητής στο βουνό, 12 stages), 3 Γύρους της Ιταλίας (7 φορές νικητής στο βουνό, 17 stages), 4 εθνικά πρωταθλήματα, 4 αγώνες Μιλάνο-Σαν Ρέμο και 2 Γύρους της Λομβαρδίας.
Ποτέ δεν έκανε περιουσία από την ποδηλασία και η απόσυρσή του τον βρήκε σχεδόν φτωχό. Το 2000 υπέστη καρδιακή προσβολή και παρά την επέμβαση bypass, άφησε την τελευταία πνοή του στις 5 Μαΐου του ίδιου έτους. Η επίδρασή του στην ιταλική κοινωνία ήταν τέτοια, που ο τότε πρωθυπουργός Giuliano Amato έστειλε συλλυπητήρια στην κόρη και στα 3 παιδιά του, ενώ ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας, Romano Prodi, τον αποκάλεσε "σύμβολο του ευγενούς αθλητισμού". Η ιταλική ολυμπιακή επιτροπή καθιέρωσε διήμερο πένθος κι έδωσε εντολή για 1 λεπτού σιγή στις αθλητικές διοργανώσεις της περιόδου, ωστόσο οι τιμές συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.
Στο Ισραήλ, το "Yad Vashem Memorial" διενεργεί μελέτη για τα πρόσφατα στοιχεία που ήρθαν στη δημοσιότητα σχετικά με τη δράση του και τη βοήθεια να σωθούν περίπου 800 Εβραίοι, με σκοπό να τιμήσουν τον Bartali με ύψιστες διακρίσεις.
Ο ίδιος ο Ιταλός, πάντως, κρατούσε πάντοτε χαμηλό προφίλ σχετικά με αυτές τις ενέργειές του, για τις οποίες δεν είχε ενημερώσει ούτε τη σύζυγό του: "Το καλό είναι κάτι που κάνεις, όχι κάτι για το οποίο μιλάς. Ορισμένα μετάλλια καρφώνονται στην ψυχή σου και όχι στο σακάκι σου".
ΠΗΓΗ 1
ΠΗΓΗ 2
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου