Δείτε ολόκληρη την ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού από την γέννηση του εως την μαζική αποδοχή αλλά και την παρακμή του, στα παρακάτω 8 επεισόδια του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ του Κωστα Φέρρη.
Αυτό το στυλ τραγουδιών ήρθε στη χώρα μας κοντά τέλη του 19ου αιώνα και από τότε κατάφερε να καθιερωθεί και να γράψει τη δική του μεγάλη ιστορία.
Ρεμπέτικο τραγούδι ονομάζεται το ελληνικό αστικό λαϊκό τραγούδι που αποτελεί την εξέλιξη του δημοτικού τραγουδιού και των κλέφτικων, εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και απέκτησε τη γνώριμη μορφή του περίπου μέχρι την τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Εξελίχθηκε στα λιμάνια των πόλεων όπου ζούσε η εργατική τάξη και στη συνέχεια πέρασε και στα αστικά κέντρα. Αναπτύχθηκε μετά το 1922 με την άφιξη των Μικρασιατών στην Ελλάδα και πλέον ανήκει επίσημα στον κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, τα ρεμπέτικα τραγούδια ακούστηκαν για πρώτη φορά το 1834 στις φυλακές του Μεντρεσέ στην παλιά Αθήνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες των Παπαδιαμάντη, Καρκαβίτσα όπως και του Γάλλου ευγενή Απέρ στις σημειώσεις τους αναφέρονται σε αυτα τα τραγούδια που έλεγαν οι κρατούμενοι. Τραγούδια που τα επόμενα χρόνια θα έβγαιναν από της φυλακής τα σίδερα και θα ακούγονταν στην υπόλοιπη Αθήνα στα περίφημα καφέ-αμάν της εποχής και στη συνέχεια θα καταχωρηθούν στη συνείδηση του Έλληνα ανεξαρτήτως τάξης και μόρφωσης.
Η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή είχε ήδη αρχίσει και σε αυτό βοηθούσαν και τα γεγονότα της εποχής.
Ρεμπέτικο τραγούδι ονομάζεται το ελληνικό αστικό λαϊκό τραγούδι που αποτελεί την εξέλιξη του δημοτικού τραγουδιού και των κλέφτικων, εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και απέκτησε τη γνώριμη μορφή του περίπου μέχρι την τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Εξελίχθηκε στα λιμάνια των πόλεων όπου ζούσε η εργατική τάξη και στη συνέχεια πέρασε και στα αστικά κέντρα. Αναπτύχθηκε μετά το 1922 με την άφιξη των Μικρασιατών στην Ελλάδα και πλέον ανήκει επίσημα στον κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, τα ρεμπέτικα τραγούδια ακούστηκαν για πρώτη φορά το 1834 στις φυλακές του Μεντρεσέ στην παλιά Αθήνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες των Παπαδιαμάντη, Καρκαβίτσα όπως και του Γάλλου ευγενή Απέρ στις σημειώσεις τους αναφέρονται σε αυτα τα τραγούδια που έλεγαν οι κρατούμενοι. Τραγούδια που τα επόμενα χρόνια θα έβγαιναν από της φυλακής τα σίδερα και θα ακούγονταν στην υπόλοιπη Αθήνα στα περίφημα καφέ-αμάν της εποχής και στη συνέχεια θα καταχωρηθούν στη συνείδηση του Έλληνα ανεξαρτήτως τάξης και μόρφωσης.
Η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή είχε ήδη αρχίσει και σε αυτό βοηθούσαν και τα γεγονότα της εποχής.
Η είσοδος του 20ου αιώνα θα φέρει τον διπλασιασμό του ελληνικού εδάφους το 1912 αλλά και τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 γεγονότα που θα ευνοήσουν στην εξάπλωση και στην εξέλιξη του ρεμπέτικου. Τραγούδια που εως τότε παρουσιάζονταν ιδανικά για ανθρώπους του περιθωρίου επειδή προήλθαν κυρίως από φυλακές και λιμάνια όπως ο Πειραιάς, η Σμύρνη, η Αλεξάνδρεια, η Κωνσταντινούπολη αρχίζουν να συνδυάζονται με τα τραγούδια αλλα και τον πόνο των Ελλήνων προσφύγων.
Δείτε το ντοκιμαντέρ του Κωστα Φέρρη στα παρακάτω 8 επεισόδια:
Μέρος 1: Aρχαίες πηγές
Μέρος 1: Aρχαίες πηγές
Μέρος 2: Μεταβυζαντινή περίοδος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου