Η κίνηση των χεριών καθώς περπατάμε, είναι μια διαδικασία που απαιτεί ενέργεια. Οι μυς χρειάζονται ενέργεια για να εκτελέσουν αυτήν την κίνηση, η οποία σε πρώτη ματιά δεν μαρτυράει κάποιο όφελος. Κάποιοι επιστήμονες έχουν την άποψη ότι η κίνηση των χεριών στο περπάτημα έχει απομείνει από την διαδικασία της εξέλιξης, από όταν χρησιμοποιούσαμε και τα τέσσερα άκρα για να κινιόμαστε. Ακούγεται λογικό, αλλά μια ομάδα ερευνητών από τις Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να ερευνήσουν περισσότερο το θέμα.
Με τη βοήθεια ενός μηχανικού μοντέλου ανέλυσαν τις δυνάμεις τις κίνησης των χεριών και έπειτα έκαναν πειράματα σε ανθρώπους οι οποίοι περπατούσαν με διαφορετικούς τρόπους επίτηδες για το σκοπό του πειράματος. Οι εθελοντές περπάτησαν με κανονική ταλάντευση των χεριών (αντίθετο χέρι με πόδι), με αντίθετη ταλάντευση (ίδιο χέρι με πόδι) και με τα χέρια διπλωμένα μεταξύ τους ή κολλημένα στο σώμα. Έπειτα μετρήθηκε το μεταβολικό κόστος από την κατανάλωση οξυγόνου και την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, καθώς οι εθελοντές περπατούσαν.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η κίνηση των χεριών στο περπάτημα ήταν κάτι το θετικό, καθώς απαιτούσαν λιγότερες περιστροφικές κινήσεις από τους μυς. Στη περίπτωση που οι εθελοντές περπατούσαν με τα χέρια κολλημένα στο σώμα, χρειάστηκε 12% περισσότερη μεταβολική ενέργεια σε σχέση με το ελεύθερο περπάτημα. Η κίνηση των χεριών βοηθάει στην κάθετη ταλάντευση του σώματος, τόσο πολύ που αν τα χέρια δεν κινιούνται αλλά είναι κολλημένα στο σώμα τότε η κάθετη ταλάντευση γίνεται 63% δυσκολότερη. Στη περίπτωση όπου οι εθελοντές περπατούσαν με ίδιο χέρι-ίδιο πόδι, αν και το ενεργειακό κόστος στους ώμους ήταν λιγότερο, το περπάτημα ήταν 25% δυσκολότερο.
Τα συμπεράσματα της έρευνας ήταν ξεκάθαρα και σύμφωνα με τον επικεφαλή της έρευνας, η κίνηση των χεριών είναι ένα σημαντικό τμήμα της ενεργειακής οικονομίας του ανθρώπινου βηματισμού και όχι ένα "απομεινάρι" της εξέλιξης.
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου