Τα όρια είναι συχνά δυσδιάκριτα και αχανή...
Η λέξη «κατάθλιψη» χρησιμοποιείται ευρέως πλέον, για να περιγράψει κανείς μια κατάσταση, που μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ μιας ήπιας μελαγχολικής διάθεσης και μιας έντονα καταθλιπτικής συμπεριφοράς, καλύπτοντας έτσι μια ευρεία κλίμακα διαβάθμισης. Τα όρια είναι συχνά δυσδιάκριτα και αχανή, με αποτέλεσμα και οι ειδικοί συχνά να μην την αναγνωρίζουν και να μην τη διαγιγνώσκουν.
Συναισθήματα, βέβαια, θλίψης, απογοήτευσης, ματαίωσης και στεναχώριας βιώνουμε όλοι οι άνθρωποι, σε διαφορές φάσεις της ζωής μας, ως αντίδραση σε στενάχωρες και οδυνηρές καταστάσεις με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι. Τα συναισθήματα αυτά είναι φυσιολογικά και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επηρεάζουν σημαντικά τη λειτουργικότητα μας και τη δυνατότητα μας να ανταποκριθούμε στις καθημερινές μας ασχολίες και υποχρεώσεις. Σταδιακά, η ένταση των συναισθημάτων αυτών υποχωρεί και μειώνεται.
Στις περιπτώσεις, όμως, που ο χρόνος φαίνεται να μην λειτουργεί λυτρωτικά και η θλίψη, η ανηδονία και η αίσθηση κενού παραμένουν και ισχυροποιούνται στη ζωή μας, τότε, είναι πιθανόν να πάσχουμε από κλινικού τύπου κατάθλιψη. Στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό να επισκεφτούμε κάποιον ειδικό που θα μπορέσει να μας βοηθήσει να καταλάβουμε και να αποκωδικοποιήσουμε τα συμπτώματά μας. Η εμφάνιση της κατάθλιψης, σηματοδοτεί την ανάγκη μιας βαθιάς και ειλικρινούς ενδοσκόπησης, καθώς μας προειδοποιεί ότι κάτι στη ζωή μας δεν πηγαίνει καλά και χρειάζεται επαναπροσδιορισμό. Μας αναγκάζει να επανεξετάσουμε τους τομείς της ζωής μας, που μπορεί να μην είναι πια τόσο λειτουργικοί και ωφέλιμοι και μας κινητοποιεί για αλλαγή.
Τι μας συμβαίνει όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη Η κατάθλιψη σχετίζεται με αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου, και ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι μια βαθιά αίσθηση υποτίμησης του εαυτού μας, των άλλων, αλλά και του τρόπου που σκεφτόμαστε γύρω από τη ζωή μας και του μέλλοντός μας.
Τα αρνητικά μας συναισθήματα διογκώνονται σημαντικά, και έτσι μπορεί να βιώνουμε έντονο θυμό, άγχος η τρόμο, ενώ παράλληλα, μειώνεται σημαντικά η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε θετικά και να αντλούμε ευχαρίστηση και ικανοποίηση από τις καταστάσεις της ζωής μας.
Βυθιζόμαστε σταδιακά στο σκοτάδι, ενώ κυριαρχούν έντονα η αίσθηση του εγκλωβισμού και της απελπισίας. Ένα από τα κύρια συμπτώματα είναι ότι διαταράσσεται σημαντικά η ικανότητα μας να ελπίζουμε και να βρίσκουμε νόημα στη ζωή μας. Επικρατεί περισσότερο μια τάση παραίτησης, αυστηρή αυτοκριτική και αυτο-απόρριψη. Αυτή η ψυχική οδύνη, στο επίπεδο των σκέψεων και των συναισθημάτων, έχει φυσικά άμεση επίπτωση και στις σωματικές μας δραστηριότητες, καθώς μειώνονται οι αντοχές μας και οι δυνάμεις μας και κυριαρχεί μια αίσθηση μόνιμης κοπώσεως. Σε συμπεριφορικό επίπεδο, μπορεί να εμφανίσουμε ψυχοκινητική επιβράδυνση και κοινωνική απόσυρση.
Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Ψυχιατρικό Σύνδεσμο, ο πιο κοινός τύπος κατάθλιψης είναι η μείζονα κατάθλιψη με ποσοστό εμφάνισης 10-25% στις γυναίκες και 5-12% στους άντρες. Κύριο σύμπτωμα είναι είτε η καταθλιπτική διάθεση που διαρκεί για τουλάχιστον δυο εβδομάδες ή η έντονη ελάττωση του ενδιαφέροντος για όλες σχεδόν τις δραστηριότητες.
Τα συμπτώματα δεν πρέπει να αποτελούν αντίδραση πένθους σε μια απώλεια, ενώ θα πρέπει να έχουν αποκλειστεί σωματικοί νόσοι και η επίδραση ουσιών ή φαρμάκων. Παράλληλα, το άτομο θα πρέπει να εκδηλώνει τουλάχιστον τέσσερααπό τα ακόλουθα συμπτώματα:
-Διαταραχές στον ύπνο (αϋπνία ή υπνηλία)
-Διαταραχές της όρεξης (μείωση η αύξηση βάρους κατά 5% από το κανονικό)
-Ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση
-Δυσκολία συγκέντρωσης
-Αισθήματα αναξιότητας, χαμηλή αυτοεκτίμηση και ενσυνείδητες ενοχές
-Απώλεια ενεργητικότητας και αίσθημα κόπωσης
-Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονικός ιδεασμός
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου