Κατά την περίοδο της εξάπλωσης του φασισμού στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 20’ και στις αρχές της δεκαετίας του 30’ το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να μείνει φυσικά ανεπηρέαστο. Στην Ιταλία ο Μπενίτο Μουσολίνι είχε αρχίσει να αποκτά μεγάλη δυναμική με αποτέλεσμα αρκετές ομάδες να αναγκάζονται να απευθύνουν τον φασιστικό χαιρετισμό πριν από κάθε παιχνίδι τους.
Το 1931 ο συγκεκριμένος απεχθής χαιρετισμός έλαβε χώρα πριν από ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ της Φιορεντίνα και της γειτονικής Μοντεβάρκι. Ο αγώνας αποτελούσε ουσιαστικά τα εγκαίνια του σημερινού γηπέδου της Φιορεντίνα, «Αρτέμιο Φράνκι», τότε με την ονομασία «Τζιοβάνι Μπέρτα», προς τιμήν ενός τοπικού δικτάτορα. Οι παίκτες και των δύο ομάδων ύψωσαν τα χέρια, ωστόσο ένας αρνήθηκε να το κάνει. Ήταν ο ποδοσφαιριστής της Φιορεντίνα, Μπρούνο Νέρι, την ιστορία του οποίου έφερε στο προσκήνιο το εξαιρετικό μηνιαίο βρετανικό περιοδικό “When Saturday Comes”.
Ο Νέρι γεννήθηκε το 1910 στη Φαέντσα και πρωτοέπαιξε μπάλα στην ομώνυμη ομάδα πριν μετακομίσει το 1929 στη Φλωρεντία για να φορέσει τη φανέλα της Φιορεντίνα. Σε μία περίοδο όπου κάποιος μπορούσε να χάσει ακόμη και τη ζωή του για την ιδεολογία και τα πιστεύω του, ο Νέρι δεν έκρυψε ποτέ την αντι-φασιστική ιδεολογία του συναναστρεφόμενος με ανθρώπους του πνεύματος όπως ποιητές, συγγραφείς και ζωγράφους.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Νέρι συνδίασε το ποδόσφαιρο με τις αντι-φασιστικές δραστηριότητες. Φεύγοντας από τη Φιορεντίνα το 1936, πήρε μεταγραφή για τις Λουκέζε και Τορίνο. Το 1940 επέστρεψε στην ομάδα της γενέτειράς του, τη Φαέντσα, σε μία περίοδο κατά την οποία φέρεται να είχε διασυνδέσεις με αρχηγούς διάφορων αντι-φασιστικών οργανώσεων όπως ο Τζιοβάνι Γκρόνκι, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 40’ θα γινόταν ο τρίτος κατά σειρά πρόεδρος της Ιταλικής δημοκρατίας.
Μερικούς μήνες μετά ο Νέρι, όντας ακόμη ποδοσφαιριστής της Φαέντσα, άρχισε τη δράση του με τις αντάρτικες ιταλικές οργανώσεις εναντίον του φασιστικού καθεστώτος. Μάλιστα με τη βοήθεια του ξαδέρφου του, Βιρτζίλιο Νέρι δημιούργησαν ένα μέτωπο αντίστασης στην περιοχή της Φαέντσα με τον Νέρι να λαμβάνει ηγετική θέση.
Ο Νέρι αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη φανέλα της Φαέντσα στην εντός έδρας ήττα με 3-1 από την Μπολόνια στις 7 Μαίου του 1944, ενώ λίγες μέρες αργότερα η γενέτειρα του βομβαρδίστηκε και το γήπεδο καταστράφηκε ολοσχερώς.
Στις 10 Ιουλίου του ίδιου έτους ο Νέρι μαζί με τον σύντροφό του και αντάρτη Βιτόριο Μπελάνγκι στάλθηκαν σε αποστολή στα Απέννινα όρη. Σε μία ενέδρα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων οι δυο τους έπεσαν νεκροί από την ανταλλαγή πυρών. Στο σημείο που άφησαν την τελευταία τους πνοή σήμερα υπάρχει πλακέτα που αναγράφει «εις μνήμην αυτών που έπεσαν νεκροί από τη βαναυσότητα και το μίσος των Ναζί».
Πρόσφατα η ζωή και τα πεπραγμένα του Νέρι έγιναν βιβλίο και θεατρικό έργο, αμφότερα με τίτλο «ο αντάρτης ποδοσφαιριστής». Προχθές στις 25 Απριλίου η Ιταλία γιόρταζε για ακόμη μία φορά τη μέρα της Ελευθερίας και η φωτογραφία με τον Νέρι να αρνείται να απευθύνει τον φασιστικό χαιρετισμό συνεχίζει να αποτελεί σήμα κατατεθέν. Το όνομά του μάλιστα από τις 11 Ιουλίου του 1946 δεσπόζει στην επιγραφή του γηπέδου της Φαέντσα εις μνήμην του.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου