Την τελευταία εικοσαετία και ειδικότερα την περασμένη δεκαετία έγινε η μεγάλη ποδοσφαιρική έκρηξη στην ήπειρο της Αφρικής. Ποδοσφαιριστές από αφρικανικές χώρες με πλούσιο ταλέντο πήραν μεταγραφή για ευρωπαϊκούς συλλόγους και έλαμψαν με την παρουσία τους στο παγκόσμιο στερέωμα. Οι περισσότεροι από αυτούς μάλιστα προέρχονταν από χώρες της Δυτικής Αφρικής.
Παραδοσιακά η Δυτική Αφρική ήταν η ισχυρότερη ποδοσφαιρικά με την παρουσία της Νιγηρίας και του Καμερούν, που εμφάνισαν ιδιαίτερα δυνατά σύνολα τη δεκαετία του 90’. Τη σκυτάλη πήρε η Σενεγάλη στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, ενώ τα τελευταία χρόνια η Ακτή Ελεφαντοστού και η Γκάνα έχουν αναπτυχθεί σε τεράστιο βαθμό ποδοσφαιρικά. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι στο τελευταίο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, οι τέσσερις χώρες που βρέθηκαν στα ημιτελικά (Νιγηρία, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι και Γκάνα) προέρχονταν όλες από τη Δυτική Αφρική.
Ο μετρ του είδους στην ανίχνευση ταλέντων, ο Αρσέν Βενγκέρ έχει από καιρό επισημάνει την ύπαρξη μιας ιδιαίτερης ποιότητας ποδοσφαιριστών από τις συγκεκριμένες χώρες. Μάλιστα ο τεχνικός της Άρσεναλ στο τιμ των σκάουτς που διαθέτει δίνει ξεχωριστό βάρος σε παίκτες από τη Δυτική Αφρική, έχοντας τονίσει σε πολλές συνεντεύξεις του ότι στο μέλλον οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές θα προέρχονται από εκεί.
Πολλοί έχουν αναφερθεί στο γιατί οι παίκτες από χώρες όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Νιγηρία ή η Γκάνα παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια παράγουν εξαιρετικά ποδοσφαιρικά ταλέντα, τη στιγμή που σε άλλες περιοχές της αφρικανικής ηπείρου αυτό δεν είναι ακόμη εφικτό. Κοινωνιολόγοι του αθλητισμού και ανθρωπολόγοι έχουν μιλήσει για τη σωματοδομή των ποδοσφαιριστών από τις χώρες της Δυτικής Αφρικής που τους βοηθά κατά πολύ σε ένα άθλημα όπως το ποδόσφαιρο που απαιτεί ταχύτητα και δύναμη. Αντίθετα άλλες αφρικανικές χώρες στα ανατολικά και νότια της ηπείρου που φημίζονται για την αντοχή των ανθρώπων, παρουσιάζουν επιτυχίες σε άλλα αθλήματα και κυρίως στον στίβο και στις μεγάλες αποστάσεις.
Γυρνώντας στο ποδόσφαιρο στις περιοχές της Δυτικής Αφρικής, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι ευρωπαϊκοί σύλλογοι απλώνουν τα δίχτυα τους εκεί. Οι υπάρχουσες ακαδημίες σε χώρες όπως η Νιγηρία, η Γκάνα, η Σενεγάλη και η Ακτή Ελεφαντοστού συνεργάζονται με ομάδες και τροφοδοτούν συνεχώς με παίκτες συλλόγους στην Αγγλία, στη Γαλλία και στο Βέλγιο. Η επιλογή μάλιστα δεν είναι τυχαία, από τη στιγμή που οι συγκεκριμένες χώρες εκτός από το γεγονός ότι δίνουν πάντα μεγάλη βαρύτητα στα νέα ταλέντα, αποτελούν και προορισμοί ιδιαίτερα εύκολοι ως προς την προσαρμογή των νεαρών Αφρικανών παικτών εξ αιτίας της κοινής γλώσσας και του κοινωνικού περίγυρου με την παρουσία του αφρικανικού στοιχείου που έχει μεταναστεύσει χρόνια εκεί.
Οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι φαίνεται πως πιστεύουν πολύ το μέλλον του αφρικανικού ποδοσφαίρου και το ενδιαφέρον τους αρχίζει να επεκτείνεται συνολικά στην ήπειρο, ακόμη και νοτιότερα ή ανατολικά σε χώρες όπως η Ναμίμπια, η Τανζανία, η Μποτσουάνα και η Ζάμπια, όπου η παραγωγή ταλέντων βρίσκεται ακόμη πάρα πολύ πίσω σε σχέση με ότι συμβαίνει στη Δυτική Αφρική. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Μπαρτσελόνα πρόσφατα ανακοίνωσε πως θα στείλει προπονητές ποδοσφαίρου από τη διάσημη ακαδημία της Μασία στις παραπάνω χώρες, ώστε να βοηθήσει με αυτόν τον τρόπο και αυτές να αναπτύξουν το ποδοσφαιρικό προφίλ τους.
Μάλιστα στους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, όπως η Μπαρτσελόνα, διατηρείται η εντύπωση ότι το ταλέντο που υπάρχει συνολικά στην Αφρική, μπορεί να καλλιεργηθεί σε τέτοιο βαθμό δυνητικά, ώστε να οδηγήσει ακόμα και μια αφρικανική χώρα στην κατάκτηση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου στο μέλλον. Για την ώρα πολλοί μπορεί να ξαφνιάζονται στην ύπαρξη ενός τέτοιου ενδεχομένου, ωστόσο η ποδοσφαιρική βιομηχανία φαίνεται πως το θεωρεί αρκετά πιθανό.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου