Tο όραµα των Dan Barash και James Ramsey για τη δηµιουργία του πρώτου υπόγειου πάρκου στη Νέα Υόρκη «δραπέτευσε» από τις ασκήσεις επί χάρτου και άρχισε να λαµβάνει σάρκα και οστά. Στα µέσα του Σεπτέµβρη οι αρχιτέκτονες παρουσίασαν την πρότασή τους σε πραγµατική κλίµακα και έδωσαν στους επισκέπτες – προσκεκληµένους µια πρώτη ιδέα της κοσµογονίας που προτείνουν να συντελεστεί στα έγκατα του Μεγάλου Μήλου, στον εγκαταλελειµµένο εδώ και 60 χρόνια χώρο του πρώην τερµατικού σταθµού τρόλεϊ στην ανατολική πλευρά του Μανχάταν. 
Το «Lowline», όπως αναµένεται να ονοµαστεί, θα είναι ένα υπόγειο πάρκο σε µέγεθος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου και θα χρησιµοποιεί το φως του ήλιου για την ανάπτυξη των δέντρων αλλά και όλης της βλάστησης που θα φυτευτεί. Η έκθεση σε φυσικό µέγεθος του προτεινόµενου σχεδίου πραγµατοποιήθηκε σε µια αποθήκη στο Essex Street, ακριβώς πάνω από το σηµείο όπου πρόκειται να δηµιουργηθεί το υπόγειο πάρκο σε µια προσπάθεια να συγκεντρωθούν κονδύλια για την κατασκευή του. Το ενδιαφέρον είναι ήδη µεγάλο, αφού µέσα σε έναν χρόνο από την παρουσίαση της ιδέας έχουν συγκεντρωθεί περισσότερα από 155.000 δολάρια για το έργο, το οποίο εντυπωσίασε τους κατοίκους, ενώ προκάλεσε το ενδιαφέρον της διοίκησης του µετρό και άλλων φορέων της πόλης. 
Ηλιακές «ίνες» Οι εµπνευστές του σχεδίου στην έκθεσή τους σε πραγµατική κλίµακα παρουσιάζουν τον τρόπο µε τον οποίο µε τη βοήθεια ηλιακών πάνελ και οπτικών ινών θα µεταφέρουν το φως του ήλιου στο υπόγειο πάρκο, ώστε να επιτυγχάνεται η διαδικασία της φωτοσύνθεσης και να αναπτυχθούν δέντρα και άλλα φυτά. Έτσι δηµιούργησαν έναν µικρό οικότοπο µε φυτά που κατάγονται κυρίως από την Ασία, µια ιαπωνική σφένδαµο, βρύα και µανιτάρια. Όπως εξήγησαν, η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα πλέον µε τη χρήση οπτικών ινών να µεταφέρεται το φως του ήλιου σε οποιαδήποτε απόσταση και οποιοδήποτε βάθος. Στο πείραµα που κάνουν σε πραγµατικό χρόνο για να παρουσιάσουν την όλη διαδικασία, τοποθέτησαν ειδικούς συλλέκτες, οι οποίοι συγκεντρώνουν το φως του ήλιου, στρεφόµενοι συνεχώς προς την κατεύθυνση που κινείται, ενώ παράλληλα µέσω ειδικών συσκευών θα φιλτράρονται οι επικίνδυνες υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Το ηλιακό φως που συγκεντρώνεται, στη συνέχεια «προβάλλεται» σε έναν θόλο, όπου έχουν τοποθετηθεί ειδικοί ανακλαστήρες και δηµιουργούν µια σχεδόν ακριβή προσέγγιση του φυσικού φωτός.
Οι τεχνικές προκλήσεις που έχουν να αντιµετωπίσουν οι εµπνευστές του σχεδίου είναι µηδαµινές µπροστά στα δυο µεγάλα προβλήµατα, αυτό της χρηµατοδότησης αλλά κυρίως της πολιτικής βούλησης. Αν και οι κάτοικοι και αρκετοί φορείς της Νέας Υόρκης έχουν αρχίσει να γοητεύονται µε την πρόταση των αρχιτεκτόνων τα απαραίτητα κονδύλια που υπολογίζονται σε πρώτη φάση στις 450.000 δολάρια έχουν συγκεντρωθεί μόνον κατά το 1/4. Η παρουσίαση της πρότασής τους σε πραγματική κλίμακα αναμένεται, πάντως, να πυροδοτήσει το ενδιαφέρον για επιχορηγήσεις και δωρεές που θα είναι ικανές όχι μόνο για την κατασκευή του υπόγειου πάρκου αλλά και για τη συντήρησή του. 
Το υπόγειο πάρκο «Lowline» φιλοδοξεί να γίνει ο αντίποδας του High Line, του πάρκου που δημιουργήθηκε στην ομώνυμη υπέργεια σιδηροδρομική γραμμή που διέτρεχε τη Νέα Υόρκη από το 1930 ώς και το 1980 που σταμάτησε η λειτουργία της. Όταν το 1999 επιχειρήθηκε η κατεδάφισή της, κάτοικοι της πόλης κινητοποιήθηκαν, συνέστησαν σύλλογο και τελικά έπεισαν τον δήμο ότι στην παλιά σιδηροδρομική γραμμή αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία και ένας νέος κύκλος ζωής. Έτσι το 2011 ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στους Νεοϋρκέζους – και όχι μόνον – το πρώτο υπέργειο πάρκο. ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου