Χαμένες πολιτείες, φανταστικές ή ιστορικές, κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας, ταξιδεύουν το νου μας. Ιστορίες ζωντανές από τα βάθη των αιώνων, αρχαιολογικοί χώροι που μας μεταφέρουν σε μακρινές εποχές. Λαοί και πολιτισμοί, που μπορεί να εξαφανίστηκαν, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα μεταφέρουν την ιστορία τους στο χρόνο.
Θα ταξιδέψουμε σε 10 χαμένες πόλεις, μνημεία πολιτισμού και ιστορίας!!
Πέτρα-Ιορδανία
Φωτογραφία Bernard Gagnon
Έχει χαρακτηριστεί ως "Η ροδοκόκκινη πόλη, που είναι αρχαία σαν το μισό του χρόνου" και ως "πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά".
"Ράκμου", που σημαίνει "Βράχος με χρωματιστές ραβδώσεις", όπως την ονόμαζαν οι Ναβαταίοι, οι αρχαίοι κάτοικοι της πόλης.
Ονομάστηκε Πέτρα από Έλληνες εμπόρους, επειδή οι κάτοικοι της πόλης γιόρταζαν την εποχή της άνοιξης μια θεότητα, στην οποία προσέφεραν διάφορα αγαθά, ως θυσία, πάνω σε μια μεγάλη πέτρα.
Φωτογραφία Jean Housen
Η περιοχή γύρω από την Πέτρα κατοικήθηκε από διάφορους λαούς, τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί, ενώ η πρώτη μόνιμη εγκατάσταση έγινε στην 9η χιλιετία π.Χ. Η πόλη, μετά από μακραίωνη ιστορία, εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της τον 3ο αιώνα μ.Χ. όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός άλλαξε την πρωτεύουσα της επαρχίας της Αραβίας, που μέχρι τότε ήταν η Πέτρα. Ταυτόχρονα άρχισαν εισβολές των Σασσανιδών Περσών. Έτσι στον επόμενο αιώνα η ιστορική πόλη Πέτρα ήταν μια πόλη φάντασμα.
Μάτσου Πίτσου-Περού
Το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του πολιτισμού των Ίνκας, που χάθηκε με απότομο τρόπο. Χτίστηκε το 1460 και χρησίμευε ως αστρονομικό παρατηρητήριο με αρχείο χρονολόγησης, λατρευτικό κέντρο και ως θερινά ανάκτορα των βασιλέων.
Εγκαταλείφθηκε έναν αιώνα αργότερα, όταν ο ηγεμόνας Μάνκο Ίνκα ξεκίνησε αγώνα ανεξαρτησίας των Ίνκας από τους Ισπανούς κατακτητές, γιατί όπως φάνηκε από τα ευρήματα στη πόλη χτύπησε μια μεταδοτική ασθένεια.
Ανακαλύφθηκε το 1911 από τον Αμερικανό ιστορικό και αρχαιολόγο Χίραμ Μπίνγκαμ. Μια μεγάλη πέτρινη πόλη, αιώνες εγκαταλειμμένη, που είχε μετατραπεί σε ζούγκλα από την πυκνή βλάστηση.
Φωτογραφία pedrosz
Μοχέντζο Ντάρο-Πακιστάν
Ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς του αρχαίου πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού ποταμού, χτισμένος το 2.600 π.Χ. Είναι από τις σημαντικότερες και πρωιμότερες πόλεις της Ν. Ασίας και αναφέρεται και ως "αρχαία μητρόπολη της κοιλάδας του Ινδού".
Πιθανώς υπήρξε διοικητικό κέντρο του αρχαίου πολιτισμού. Ο σχεδιασμός και οι κατασκευές της υποδεικνύουν ότι ήταν η πλέον αναπτυγμένη και εξελιγμένη πόλη στη Ν. Ασία, στην περίοδο της ακμής της.
Η Μοχέντζο Ντάρο εγκαταλείφθηκε περίπου το 1.700 π.Χ. Την ύπαρξή της ανακάλυψε το 1920 ο Τζον Μάρσαλ και οι αρχαιολόγοι του.
Φωτογραφία Grjatoi
Κνωσσός-Ελλάδα
Φωτογραφία Lapplaender
Η Κνωσσός, μια σημαντική πόλη της αρχαιότητας, με συνεχή ζωή από τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ο βασιλιάς Μίνωας, οι μύθοι του λαβύρινθου με το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ίκαρο συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσού.
Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στο χώρο του ανακτόρου ανάγονται στη νεολιθική εποχή (7000-3000 π.Χ.)
Φωτογραφία Deror_avi
Η πόλη καταστράφηκε μερικώς γύρω στο 1450 π.Χ. όταν εγκαταστάθηκαν στην Κνωσό οι Μυκηναίοι. Η ολική καταστροφή ήρθε το 1350 π.Χ. περίπου, από μια μεγάλη πυρκαγιά. Ο χώρος που καλύπτει ξανακατοικείται από την ύστερη μυκηναϊκή περίοδο μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια.
Φωτογραφία Norro
Παλμύρα-Συρία
Σημαντική αρχαία πόλη της Συρίας, χτισμένη σε μια όαση 215 χλμ. βορειοανατολικά της Δαμασκού και 120 χλμ. νοτιοδυτικά του Ευφράτη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η αρχαία πόλη της Παλμύρας, γνωστή και ως Tadmor, υπήρχε από τον 19ο αιώνα π.Χ. Για αιώνες αποτελούσε ζωτικό σταθμό για τα καραβάνια που διέσχιζαν την έρημο και ήταν γνωστή ως η "Νύμφη της ερήμου".
Ονομαστή για τον πλούτο της κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, εποχή κατά την οποία βασίλευε η θρυλική βασίλισσα Ζηνοβία.
Η πόλη καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1089 μ.Χ.
Φωτογραφία Zeledi
Τάνις-Αίγυπτος
Τάνις είναι το ελληνικό όνομα για την αρχαία Djanet, μια πόλη χτισμένη βορειοδυτικά του δέλτα του ποταμού Νείλου. Χτίστηκε στα τέλη της Εικοστής Δυναστείας, που κυβέρνησε την Αίγυπτο για 120 χρόνια (1187-1064 π.Χ).
Έγινε η βόρεια πρωτεύουσα της Αιγύπτου στην Εικοστή Πρώτη Δυναστεία.
Ήταν μια σημαντική πόλη με εμπορική και στρατηγική σημασία.
Εγκαταλείφθηκε οριστικά τον 6ο αιώνα μ.Χ. όταν απειλήθηκε από τις πλημμύρες της λίμνης Μανζάλα.
Ερείπια ναών και μια σημαντική βασιλική νεκρόπολη έχουν μείνει από την πόλη αυτή.
Φωτογραφία Jon Bosworth
Η Μεγάλη Ζιμπάμπουε
Φωτογραφία Derk Jan
Η Ζιμπάμπουε οφείλει το όνομά της σε έναν τεράστιο αρχαιολογικό χώρο, γεμάτο από πέτρινα σπίτια, γνωστό ως "Μεγάλη Ζιμπάμπουε". Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για το κέντρο μιας μεγάλης αφρικανικής αυτοκρατορίας.
Στην αφρικανική γλώσσα μπαντού, ζιμπάμπουε σημαίνει "πέτρινα σπίτια".
Τα περισσότερα ερείπια χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα, αλλά ενδεχομένως κατοικούσαν άνθρωποι εκεί κάπου 600 χρόνια νωρίτερα.
Φωτογραφία Jan Derk
Η αυτοκρατορία έφτασε στην πιο μεγάλη δύναμή της ανάμεσα στον 12ο και 15ο αιώνα. Κατά το απόγειο της δόξας της, κατοικούσαν κάπου 150 ηγετικές προσωπικότητες και χιλιάδες λαού ολόγυρα.
Δεν είναι γνωστοί οι ακριβείς λόγοι παρακμής της πόλης, αλλά κάποιο ρόλο πρέπει να έπαιξαν η ξηρασία και η πείνα. Μέχρι τον 17ο αιώνα υπήρξαν μερικοί κάτοικοι. Το 1867 την ανακάλυψαν Ευρωπαίοι, οι οποίοι κατέσκαψαν το χώρο με αποτέλεσμα να καταστρέψουν πολλά από τα ιστορικά ευρήματα της πόλης.
Η Ζιμπάμπουε οφείλει το όνομά της σε έναν τεράστιο αρχαιολογικό χώρο, γεμάτο από πέτρινα σπίτια, γνωστό ως "Μεγάλη Ζιμπάμπουε". Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για το κέντρο μιας μεγάλης αφρικανικής αυτοκρατορίας.
Στην αφρικανική γλώσσα μπαντού, ζιμπάμπουε σημαίνει "πέτρινα σπίτια".
Τα περισσότερα ερείπια χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα, αλλά ενδεχομένως κατοικούσαν άνθρωποι εκεί κάπου 600 χρόνια νωρίτερα.
Η αυτοκρατορία έφτασε στην πιο μεγάλη δύναμή της ανάμεσα στον 12ο και 15ο αιώνα. Κατά το απόγειο της δόξας της, κατοικούσαν κάπου 150 ηγετικές προσωπικότητες και χιλιάδες λαού ολόγυρα.
Δεν είναι γνωστοί οι ακριβείς λόγοι παρακμής της πόλης, αλλά κάποιο ρόλο πρέπει να έπαιξαν η ξηρασία και η πείνα. Μέχρι τον 17ο αιώνα υπήρξαν μερικοί κάτοικοι. Το 1867 την ανακάλυψαν Ευρωπαίοι, οι οποίοι κατέσκαψαν το χώρο με αποτέλεσμα να καταστρέψουν πολλά από τα ιστορικά ευρήματα της πόλης.
Περσέπολη-Ιράν
Η αρχαία πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών, βρίσκεται 70 χλμ. βορειοανατολικά της σύγχρονης πόλης Σιράζ, στο Ιράν. Τα παλαιότερα ευρήματα στην Περσέπολη χρονολογούνται από το 518 π.Χ.
Περίπου το 333 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος εισέβαλε στο περσικό κράτος κι έστειλε στρατό στην πρωτεύουσα Περσέπολη. Κατέλαβε τις Περσικές Πύλες και έπειτα στράφηκε προς την Περσέπολη. Κατά τη διάρκεια γιορτής, ξέσπασε πυρκαγιά στα ανατολικά ανάκτορα του Ξέρξη, που επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη πόλη.
Το κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής στην Περσέπολη είναι οι ξύλινες κολόνες. Οι αρχιτέκτονες κατέφευγαν στη χρήση πέτρας μόνο όταν δεν ταίριαζαν στις κατάλληλες διαστάσεις τα αποθέματα ξυλείας από τους κέδρους του Λιβάνου και ξύλου τηκ από την Ινδία.
Στόουνχεντζ-Αγγλία
Φωτογραφία Stefan Kuhn
Ένα νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο, του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε έως την εποχή του χαλκού. Βρίσκεται στο Έιμσμπερι της Αγγλίας. Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων που κατασκευάστηκαν ανάμεσα στο 2.500 π.Χ. και το 2.000 π.Χ. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος χρονολογήθηκαν γύρω στο 3.100 π.Χ.
Το όνομα Στόουνχεντζ προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν "κρεμαστοί λίθοι".
Φωτογραφία Resk
Μέχρι σήμερα οι μελετητές και αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ποιοι έχτισαν αυτό το μνημείο. Μελετητές απ' όλο τον κόσμο υποστηρίζουν ότι χτίστηκε από Μυκηναίους, είτε από Ρωμαίους, είτε από Βρετανούς, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν την κατασκευή του ακόμα κι από εξωγήινους πολιτισμούς.
Ένα νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο, του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε έως την εποχή του χαλκού. Βρίσκεται στο Έιμσμπερι της Αγγλίας. Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων που κατασκευάστηκαν ανάμεσα στο 2.500 π.Χ. και το 2.000 π.Χ. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος χρονολογήθηκαν γύρω στο 3.100 π.Χ.
Το όνομα Στόουνχεντζ προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν "κρεμαστοί λίθοι".
Μέχρι σήμερα οι μελετητές και αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ποιοι έχτισαν αυτό το μνημείο. Μελετητές απ' όλο τον κόσμο υποστηρίζουν ότι χτίστηκε από Μυκηναίους, είτε από Ρωμαίους, είτε από Βρετανούς, ενώ ορισμένοι υποστηρίζουν την κατασκευή του ακόμα κι από εξωγήινους πολιτισμούς.
Μέσα Βέρντε-Κολοράντο
Φωτογραφία Massimo Catarinella
Οι Ανασάζι, μια φυλή Ινδιάνων της βόρειας Αμερικής, κατοίκησαν τη Μέσα Βέρντε μεταξύ του 550 και 1.300 μ.Χ. Ήταν κυρίως γεωργοί και κυνηγοί. Γύρω στο 750 μ.Χ. άρχισαν να χτίζουν χωριά από πλίνθους. Μέχρι το τέλος του 12ου αιώνα είχαν χτίσει τις περίφημες κατοικίες των βράχων, για τις οποίες η Μέσα Βέρντε είναι διάσημη. Έχτισαν ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους, αμφιθέατρα και αρδευτικά έργα.
Φωτογραφία Axcordion
Η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού ήταν οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους οι κάτοικοι της Μέσα Βέρντε εγκατέλειψαν την περιοχή, γύρω στο 1200 μ.Χ.
Οι Ανασάζι, μια φυλή Ινδιάνων της βόρειας Αμερικής, κατοίκησαν τη Μέσα Βέρντε μεταξύ του 550 και 1.300 μ.Χ. Ήταν κυρίως γεωργοί και κυνηγοί. Γύρω στο 750 μ.Χ. άρχισαν να χτίζουν χωριά από πλίνθους. Μέχρι το τέλος του 12ου αιώνα είχαν χτίσει τις περίφημες κατοικίες των βράχων, για τις οποίες η Μέσα Βέρντε είναι διάσημη. Έχτισαν ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους, αμφιθέατρα και αρδευτικά έργα.
Η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού ήταν οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους οι κάτοικοι της Μέσα Βέρντε εγκατέλειψαν την περιοχή, γύρω στο 1200 μ.Χ.
Οι εννιά από τις δέκα πόλεις (εκτός από την Τάνιδα) έχουν χαρακτηριστεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου