Το γερμανικό ποδόσφαιρο αποτελεί σταθερή δύναμη κι αυτό αποδεικνύεται και από την ύπαρξη δύο ομάδων στα ημιτελικά του Champions League. Και μπορεί η βαυαρική να θεωρείται φαβορί και να κέρδισε… αέρας τη φετινή Bundesliga, αλλά και η έτερη εκπρόσωπος της χώρας, η Μπορούσια Ντόρτμουντ έχει σπουδαία ιστορία και μία ιδιαίτερη σημασία για την ίδια τη Γερμανία όπως τη γνωρίζουμε σήμερα…
Κι αυτό γιατί η ομάδα που κατευθύνει τώρα ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν η πρώτη υπερδύναμη του εγχώριου κι όχι μόνο ποδοσφαίρου που ανέκυψε μετά την επανένωση της χώρας. Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος χώρισε την χώρα στα δύο: διέλυσε οικογένειες, οικονομία, κυβερνήσεις, ιδεολογίες και φυσικά το ποδόσφαιρο.
Στη Δυτική Γερμανία, λίγο μετά τη γέννηση της Bundesliga, η Μπάγερν Μονάχου δεν άργησε να πάρει τα ηνία. Κυριάρχησε σε εγχώριο επίπεδο και στη συνέχεια σε διεθνές κατακτώντας τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών. Ακολούθησε το Αμβούργο με την αίσθηση που προκάλεσε το 1982, αλλά για να γευτεί ξανά τη χαρά της ευρωπαϊκής καταξίωσης, η Γερμανία έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1997 και τον θρίαμβο της Μπορούσια Ντόρτμουντ του Ματίας Ζάμερ, του τωρινού τεχνικού διευθυντή της Μπάγερν.
Τόσο ο ίδιος, όσο και ο συμπαίκτης του, Γιόργκ Χάινριχ, γεννήθηκαν στην Ανατολική Γερμανία κι έτσι δεν είχαν δικαίωμα να αγωνιστούν σε σύλλογο της Δυτικής. Ο αθλητισμός, βλέπετε, ήταν άλλο ένα όπλο επίδειξης υπεροχής του ενός… μισού έναντι του άλλου. Αποκορύφωμα οι έξαλλοι πανηγυρισμοί για τη νίκη της Ανατολικής Γερμανίας επί της Δυτικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 χάρη στο γκολ του Γιούργκεν Σπαρβάσερ.
Όλα, όμως, άλλαξαν το 1990. Με την πτώση του τείχους του Βερολίνου και την… επίσημη επανένωση της χώρας λίγους μήνες αργότερα, οι παίκτες απέκτησαν το δικαίωμα μεταγραφής στις άλλοτε «ξένες» ομάδες και ο Ζάμερ εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία για να αφήσει τη Διναμό Δρέσδης για τη Στουτγκάρδη, με την οποία κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της ενωμένης Γερμανίας.
Ακολούθησε το σύντομο πέρασμά του από την Ιταλία και την Ίντερ πριν επιστρέψει για τη Ντόρτμουντ υπό τις οδηγίες του Ότμαρ Χίτσφελντ. Πανηγύρισε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα και – φυσικά – το μοναδικό Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της.
Ο τελικός στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου κόντρα στη Γιουβέντους ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία της ενωμένης Γερμανίας σε επίπεδο συλλόγων, καθώς έναν χρόνο πριν είχε προηγηθεί η κατάκτηση του Euro 1996 στα γήπεδα της Αγγλίας, με το γκολ του Όλιβερ Μπίρχοφ απέναντι στην Τσεχία.
Ο Ζάμερ, μάλιστα, ήταν ο μοναδικός γεννημένος στην Ανατολική Γερμανία που είχε τόσο ενεργό ρόλο στην κατάκτηση του τροπαίου, πετυχαίνοντας κι ένα κρίσιμο γκολ κόντρα στην Κροατία στα προημιτελικά, ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε και με τη Χρυσή Μπάλα.
Ήταν διεθνής και με τις δύο Γερμανίες, καθώς αγωνίστηκε 23 φορές με την Ανατολική και 51 με τη Δυτική.
Και μπορεί οι τραυματισμοί να έβαλαν πρόωρο τέλος στην καριέρα του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Γερμανούς παίκτες των τελευταίων δεκαετιών και να αναχθεί σε σύμβολο, όχι μόνο ποδοσφαιρικό, αλλά και της επανένωσης μίας χώρας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου