Ο Σον Ντέρι μεγάλωσε με τη Νοτς Κάουντι να αποτελεί κομμάτι της ζωής του. Ως ποδοσφαιριστής ξεκίνησε να παίζει μπάλα στον σύλλογο της καρδιάς του και έκανε μια αρκετά καλή καριέρα. Βλέποντάς την σε τραγική κατάσταση, πήρε τηλέφωνο και ζήτησε να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία!
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο σπάνια συναντάς προπονητές ή παίκτες να δηλώνουν ξεκάθαρα ότι πρώτα από όλα είναι οπαδοί. Ο Ντέρι, γεννημένος στο Νότιγχαμ αποτέλεσε έναν κλασικό ποδοσφαιριστή στην Αγγλία που η κορυφή του ήταν η Τσάμπιονσιπ. Έπαιξε και σε μικρότερες κατηγορίες, με αρκετές ομάδες. Ποτέ ωστόσο δεν έκρυψε την αγάπη του για τους «Μάγκπις».
Η Πόρτσμουθ, η Κρίσταλ Πάλας, η Λιντς, η ΚΠΡ, η Νότιγχαμ Φόρεστ και η Μίλγουολ είναι κάποιες από αυτές, έχοντας μία αρκετά καλή καριέρα. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, όμως, τα έκανε στη Νοτς Κάουντι, η οποία αποτελεί το σύλλογο που υποστηρίζει από μικρό παιδί. Πριν από περίπου ένα μήνα, πήρε ο ίδιος τηλέφωνο τον εκτελεστικό διευθυντή της, Τζιμ Ρόντγουελ, ζητώντας να αναλάβει την τεχνική ηγεσία. «Είναι ο σύλλογός μου και τον παρακολουθούσα. Ένιωσα ότι είναι υποχρέωσή μου», δηλώνει στο BBC και προσθέτει.
«Προφανώς είπα πράγματα που απέδειξαν ότι είμαι ο κατάλληλος για τη δουλειά. Τώρα πρέπει να το αποδείξω με αποτελέσματα και να βοηθήσω να βελτιωθούν τα πράγματα». Για τον Ντέρι, η Νοτς Κάουντι είναι ένα όνειρο. Για πολλούς δείχνει εφιάλτης. Οι «Μάγκπις» ήταν στον πάτο της League One, της τρίτης κατηγορίας στην Αγγλία, όταν στα τέλη του Οκτώβρη ο Κρις Κιβόμια παραιτήθηκε από την τεχνική της ηγεσία. Οι πλούσιοι ιδιοκτήτες που έδειξαν το 2009 διατεθειμένοι να σώσουν την κατάσταση στην ιστορική ομάδα αποδείχθηκαν κατώτεροι των προσδοκιών. Ο μέσος όρος παραμονής του κάθε προπονητή τα τελευταία πέντε χρόνια είναι λιγότερος από έξι μήνες, με την ομάδα να μην μπορεί με τίποτα να πάρει τα πάνω της.
Ο Ντέρι, όμως, είναι αισιόδοξος. «Την μία βδομάδα έπαιζα με τη Μίλγουολ στην Τσάμπιονσιπ και την άλλη ήμουν προπονητής σε αγώνα Κυπέλλου απέναντι στη Χάρτλπουλ. Τα πράγματα άλλαξαν γρήγορα για μένα, αλλά αγαπώ κάθε λεπτό από αυτήν την αλλαγή. Όλη η οικογένειά μου ζει στο Νότιγχαμ. Ως παιδί έμαθα το ποδόσφαιρο στη Νοτς Κάουντι. Ήταν η ομάδα που υποστηρίζω από τα 6 μου. Όπου κι αν έχω πάει στην καριέρα μου, θέλω η Νοτς να τα πηγαίνει καλά». Τα αποτελέσματα δεν ήταν εύκολο να διορθωθούν. Την προηγούμενη βδομάδα όμως, η πρώτη νίκη επί της Τζίλιγχαμ ήταν γεγονός. Η ομάδα παραμένει τελευταία, αλλά μόλις μία νίκη μακριά από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Προφανώς για έναν άνθρωπο που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε από παίκτης προπονητής, τα πράγματα δεν είναι εύκολα. «Είναι μια δουλειά στην οποία δουλεύεις 24 ώρες. Αλλά προσπαθώ να κλείνω τους διακόπτες. Τα παιδιά θέλουν τον μπαμπά τους σπίτι και η γυναίκα μου θέλει τον σύζυγό της. Ήμουν στο σπίτι τη μέρα που έληγε η μεταγραφική περίοδος και μιλούσα όλη μέρα στο τηλέφωνο. Σκέφτηκα “αυτό υποτίθεται ότι είναι το ρεπό μου” και εκείνη με κοιτούσε αποσβολωμένη. Αλλά η γυναίκα μου καταλαβαίνει με το τι έχει να κάνει το παιχνίδι». Ένας άνθρωπος που αγαπά πραγματικά την ομάδα ανέλαβε τη σωτηρία της. Μένει να δούμε αν αυτό είναι αρκετό για να τα καταφέρει…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου