Tου Μιχάλη Α. Τιβέριου*
Η Ροτόντα, ένα ευρύχωρο κυκλικό κτίριο, εξ ου και το σημερινό της όνομα, χτίστηκε γύρω στο 300 μ.Χ. από τον ρωμαίο Καίσαρα Γαλέριο, Ο ηγεμόνας αυτός, έχοντας επιλέξει τη Θεσσαλονίκη ως έδρα του, φρόντισε να την διακοσμήσει με λαμπρά οικοδομήματα, όπως ανάκτορα, ιππόδρομο κ.ά. Ανάμεσά τους και η Ροτόντα, που συνδεόταν άμεσα με την αυτοκρατορική κατοικία μέσω μιας πομπικής οδού που ξεκινούσε από ένα θριαμβικό κτίσμα. Μέρος του τελευταίου είναι το γνωστό τόξο, που σήμερα από τους θεσσαλονικείς ονομάζεται Καμάρα.
Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα για ποιο λόγο έχτισε ο Γαλέριος τη Ροτόντα. Εχουν υποθέσει ότι την προόριζε για Μαυσωλείο του, ο ίδιος όμως τάφηκε μακριά από τη Θεσσαλονίκη. Μια άλλη άποψη μιλά για ναό και μάλιστα αφιερωμένο στον Δία, τον προστάτη θεό του Καίσαρα και γενικότερα όλης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Με την επικράτηση του χριστιανισμού το ιδιόρρυθμο κτίσμα μετατρέπεται σε χριστιανικό ναό, αφιερωμένο
Η Ροτόντα, n οποία μάλιστα δεν χτίστηκε ως Χριστιανικός ναός είναι εθνικό μνημείο, η άμεση Κυριότητα του οποίου ανήκει στην Ε λληνική πολιτεία. . Το Ελληνικό Κράτος είναι υπεύθυνο για την π ροστασία του.
πιθανώς στους Ασωμάτους ή Αρχαγγέλους, αφού έγιναν ορισμένες αλλαγές και προσθήκες. Αυτό ίσως να συνέβη την εποχή του Θεοδοσίου Α’, γύρω στα τέλη του 4ου αι. Τότε ίσως χρονολογούνται και τα περίφημα ψηφιδωτά που σώζονται ως τις ημέρες μας· Ωστόσο αυτός ο χριστιανικός πλέον ναός ποτέ δεν φαίνεται να έφτασε την αίγλη των άλλων γνωστών εκκλησιών της Θεσσαλονίκης, όπως π.χ. του Αγίου Δημητρίου ή της Αγίας Σοφίας.
Αιτία ίσως γι’ αυτό να αποτέλεσε η ειδωλολατρική του αρχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η πόλη κατελαμβάνετο από αλλόθρησκους ή από λαούς διαφορετικού δόγματος και οι νικητές, στηριγμένοι στο δίκαιο του ισχυρού, αφαιρούσαν από τη δικαιοδοσία των Θεσσαλονικέων τα λαμπρά τους προσκυνήματα, στους τελευταίους άφηναν τα λιγότερο σημαντικά, ανάμεσα στα οποία φαίνεται ότι συγκαταλεγόταν και ο ναός της Ροτόντας. Έγινε μάλιστα και μητροπολιτικός ναός κατά τη διάρκεια πιθανόν της Φραγκοκρατίας και σίγουρα σία πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Το 1523, χρονιά κατά την οποία η τότε Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης, ο ναός της Αγίας Σοφίας, μετατράπηκε σε τζαμί, η Ροτόντα έγινε ο ορθόδοξος μητροπολιτικός ναός της πόλης. Και ως τέτοιος παρέμεινε μέχρι το 1591, οπότε έγινε και αυτός τζαμί, μετά από ενέργειες του Χορτατζή Σουλεϊμάν Εφέντη, του οποίου ο τάφος σώζεται έξω από την κόγχη του Ιερού Βήματος. Τότε δεξιά από τη δυτική είσοδο του κτιρίου χτίστηκε και ο μιναρές, που διασώζεται ως τις ημέρες μας.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το κτίσμα του Γαλερίου, με διάταγμα του Στ. Δραγούμη, γενικού διοικητή Μακεδονίας, ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο και υπήχθη στην άμεση δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους. Συγχρόνως όμως αποδόθηκε και πάλι στην ορθόδοξη χριστιανική λατρεία και ο τότε μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος τέλεσε στις 5*3.1914 τα θυρανοίξια του ναού, που τώρα αφιερώθηκε στον Αγ. Γεώργιο. Το 1917 αρχαιολόγοι και αρχιτέκτονες, που υπηρετούσαν στην Αρχαιολογική Αποστολή της Armee d’ Orient, αρχίζουν ανασκαφικές έρευνες στο κτίριο και στη γύρω περιοχή· Σχετικές έρευνες γίνονται και το 1939, το 1953 – τότε ανευρέθη και το εγκαίνιο της Αγίας Τράπεζας -, όπως και το 1974.
Ηδη όμως από το 1920 το κτίριο είχε παύσει να λειτουργεί ως ναός και χρησιμοποιείτο ως μουσειακός χώρος, στον οποίο συγκεντρώνονταν διάφορες αρχαιότητες, ενώ σε κτίσματα του προαυλίου του στεγάζονται ακόμη και σήμερα γραφεία της Θ’ Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων- Στα 1964 ο τότε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων «ενέπηξεν θυσιαστήριον εις τον χώρον της Αγίας Τραπέζης» και ετέλεσε θεία λειτουργία.
Εκτοτε ο ναός λειτουργούσε περιστασιακά, εξυπηρετώντας κυρίως λατρευτικές ανάγκες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, με χρήση πιθανότατα κινητής Αγίας Τράπεζας. Με τον σεισμό του 1978 το μνημείο έπαθε σοβαρές ζημιές, που ανέστειλαν οποιαδήποτε χρήση του. Τον τελευταίο καιρό, καθώς η επιδιόρθωση των ζημιών έχει προχωρήσει, η Ροτόντα φιλοξένησε διάφορες εκδηλώσεις, μια από τις οποίες ήταν ατυχής, αφού δεν έλαβε υπόψη της την ιδιαιτερότητα του χώρου.(*)
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου