.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
Σε μια χώρα με ριζωμένη έχθρα και ταλαιπωρημένη από τις εμφύλιες διαμάχες, το ποδόσφαιρο κατάφερε αυτό που πριν μερικά χρόνια έμοιαζε απίστευτο. Να ενώσει το Σουδάν!
Ο εμφύλιος σπαραγμός έχει μακρά παράδοση στο Σουδάν. Ξεκίνησε το 1955, πριν καν το κράτος κερδίσει την ανεξαρτησία του, διεκόπη για περίπου 10 χρόνια στη δεκαετία του ’70, αλλά ολοκληρώθηκε το 2005. Απόρροια του δεύτερου, ουσιαστικά, εμφυλίου, ήταν ο διαχωρισμός της χώρας και η ανεξαρτητοποίηση του νότιου μέρους της το 2011. Την ίδια χρονιά, έγινε και επίσημο μέλος της FIFA. Τα μέτωπα, με βασικό το Νταρφούρ, παραμένουν ωστόσο ανοιχτά.
Το Σουδάν δεν θεωρείται ακριβώς ποδοσφαιρική δύναμη, ωστόσο η αγάπη του κόσμου για το άθλημα είναι δεδομένη. Το ντέρμπι ανάμεσα στην Αλ Χιλάλ και την Αλ Μεριέκχ μαζεύει 40.000 κόσμο. Και όπως μεταφέρει το ρεπορτάζ «footbal report», η μπάλα κατάφερε το θαύμα…
Φέτος, δύο χώρες από το Νότιο Σουδάν, η Μαλακία και η Ατλαμπάρα παίρνουν μέρος στις αφρικανικές διοργανώσεις. Η πρώτη στο CAF Confederation Cup, το αντίστοιχο Europa League και η δεύτερη στο Τσάμπιονς Λιγκ. Από την αρχή, η Ομοσπονδία δεν του επέτρεψε να αγωνιστούν στη Τζούμπα για λόγους ασφαλείας.
Η επιλογή και των δύο για έδρα, προκάλεσε εντύπωση. Δεν πήγαν στην Καμπάλα της Ουγκάντα, που απέχει λιγότερα από 700 χιλιόμετρα, ή το Ναϊρόμπι στην Κένυα, που έχει μια μεγάλη κοινότητα Σουδανέζων. Επέλεξαν να αγωνιστούν περίπου 1400 χιλιόμετρα μακριά. Στο Καρτούμ της Δημοκρατίας του Σουδάν. Του Βορείου μέρους δηλαδή, που μέχρι πρότινος αποτελούσε εχθρό.
Συνδετικός κρίκος ο αρχηγός της Μαλακία Ρίτσαρντ Τζάστιν, που ήταν αρχηγός στην Εθνική Σουδάν και παίκτης και των δύο ομάδων, της Αλ Χιλάλ και της Αλ Μεριέκχ. Το ματς της άπειρης ομάδας του απέναντι στην Κάρα του Κογκό ήταν το πρώτο σε αφρικανικό επίπεδο. Οι πιτσιρικάδες είχαν άγχος. Όταν όμως βγήκαν στο γήπεδο, είδαν ένα τεράστιο μωσαϊκό να τους χειροκροτεί! Ο κόσμος, κρατώντας σημαία τόσο του Σουδάν όσο και του Νότιου Σουδάν, ζητωκραύγαζε υπέρ της Μαλακία!
Η εκδήλωση δεν ήταν ακριβώς αυθόρμητη. Αρκετοί ακτιβιστές και διάφοροι φορείς, μαζί με οργανωμένους οπαδούς της Αλ Χιλάλ και της Αλ Μεριέκχ, ξεκίνησαν μια τεράστια καμπάνια, ζητώντας από τους συμπατριώτες τους να βρεθούν στις κερκίδες και να στηρίξουν την ομάδα από το Νότο! Χαρακτηριστική η δήλωση του συγγραφέα και δημοσιογράφου Ελ Ταγιέμπ Φαρά, ο οποίος πρωτοστάτησε στις πρωτοβουλίες για κοινή παρουσία στο γήπεδο.
«Δεν επέλεξαν το Καρτούμ λόγω των πέντε αστεριών του ή του τέλειου καιρού. Οι αδερφοί μας από το Νότο είναι εδώ επειδή ακόμα ανήκουν μαζί μας, ξέρουν ότι θα τους υποστηρίξουμε». Την μέρα του αγώνα, η στήριξη στην καμπάνια από την πρωτεύουσα του Σουδάν ήταν τεράστια. Στις κερκίδες τα συνθήματα ακούγονταν τόσο στα αραβικά όσο και στην τοπική γλώσσα του Νοτίου Σουδάν, μαζί με παραδοσιακούς χορούς! Στο video μπορείτε να πάρετε μία μικρή γεύση.
Μία βδομάδα μετά το ματς, η μεγάλη αντίπαλος της Μαλακία, η Ατλαμπάρα, έπαιζε στο Καρτούμ και πάλευε να ανατρέψει το 2-0 του πρώτου αγώνα με την γκανέζικη Μπερεκούμ Τσέλσι. Για μια ακόμα φορά, όλος ο κόσμος ήταν στο πλευρό της, βοηθώντας την να τελειώσει το κανονικό ματς ισοφαρίζοντας το σκορ του πρώτου αγώνα, αν και έχασε την πρόκριση στα πέναλτι.
Ο Σουδανέζος Ταρίκ Ατά από την ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας δίνει το σύνθημα:«Μοιραζόμαστε την ίδια γη για αιώνες. Ο Βορράς και ο Νότος τώρα έχουν διαφορετικές κυβερνήσεις, αλλά για πολλούς παραμένουμε ένα έθνος. Ο αθλητισμός μπορεί να μας ενώσει με τη δημοτικότητά του. Δεν έχουμε καμία σχέση με την πολιτική, είμαστε χαρούμενοι που ενωνόμαστε και τους ευχόμαστε επιτυχία…». Το ποδόσφαιρο τα κατάφερε και πάλι…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου