Η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία βρίσκεται για μια ακόμα φορά στο επίκεντρο, με τον Σολ Κάμπελ να την κατηγορεί για ρατσιστική αντιμετώπιση όσον αφορά την επιλογή του αρχηγού της Εθνικής. Ο πρώην κεντρικός αμυντικός της Άρσεναλ ουσιαστικά βγάζει την FA στη σέντρα για «θεσμικό ρατσισμό»…
Ο Ρίτσαρντ Τζιουλιανότι έχει πραγματοποιήσει σημαντικές κοινωνιολογικές προσεγγίσεις πάνω στο ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα σε αυτό της Αγγλίας και χρησιμοποιεί τον όρο «institutional racism», «θεσμικό ρατσισμό» δηλαδή, προκειμένου να περιγράψει την περίπτωση ενός «αόρατου» φαινομενικά ρατσισμού που επικρατεί στο αγγλικό ποδόσφαιρο εδώ και αρκετά χρόνια.
Μπορεί σε ό,τι αφορά τον ρατσισμό να έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για την εξάλειψή του, ωστόσο αυτό που παραμένει είναι ο ρατσισμός που αποκτά μία θεσμική μορφή. Ελάχιστοι μη-λευκοί καταλαμβάνουν προπονητικές θέσεις. Τα ρατσιστικά στερεότυπα απέναντι σε ομάδες μειονοτήτων παραμένουν», γράφει μεταξύ άλλων ο Τζιουλιανότι σε σχετική έρευνά του. Εδώ μπορείτε να δείτε και μια ακόμα σχετική έρευνα.
Ο Σολ Κάμπελ έκανε μια τεράστια καριέρα στα αγγλικά γήπεδα με τις φανέλες των Τότεναμ, Άρσεναλ και Πόρτσμουθ. Στην «ανίκητη» Άρσεναλ του Βενγκέρ, που κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2004-05 και έγραψε ιστορία με τον τρόπο παιχνιδιού της και το γεγονός ότι δεν έχασε όλη τη χρονιά, ήταν στυλοβάτης. Επίσης, έπαιξε 73 φορές στην Εθνική Αγγλίας.
Παρόλα αυτά, δεν έγινε αρχηγός. Και όπως ισχυρίζεται ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του, η οποία θα κυκλοφορήσει μέσα στο Μάρτιο, ο λόγος που το περιβραχιόνιο δόθηκε στον Μάικλ Όουεν και όχι σε αυτόν ήταν το χρώμα του δέρματός του. Ο Κάμπελ ήταν αρχηγός σε τρία φιλικά ματς των «Τριών Λιονταριών». Απέναντι στο Βέλγιο και την Τσεχία το 1998 με προπονητή τον Γκλεν Χοντλ και απέναντι στις ΗΠΑ το 2005 με τον Σβεν Γκόραν Έρικσον. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο τον Μάιο του 2012, όντας για περίπου ένα χρόνο ελεύθερος, μετά το πέρασμά του από τη Νιούκαστλ.
«Πιστεύω ότι αν ήμουν λευκός, θα φορούσα το περιβραχιόνιο της Εθνικής για 10 χρόνια. Θεωρώ ότι η FA ευχόταν να είμαι λευκός. Είχα την αξιοπιστία και το χαρακτήρα για να γίνω αρχηγός. Ήμουν σταθερός στο κέντρο της άμυνας και είχα υπάρξει αρχηγός στο ξεκίνημα της καριέρας μου», τονίζει χαρακτηριστικά ο Καμπελ.
Στη συνέχεια αναφέρει: «Δεν νομίζω ότι η κατάσταση θα αλλάξει επειδή δεν το θέλουν. Δέχονται να έχουν έναν μαύρο ή μιγά αρχηγό για την ομάδα Κάτω των 18 ή Κάτω των 21, αλλά όχι για την ομάδα των ανδρών. Υπάρχει ταβάνι και παρότι δεν το είπε ποτέ κανείς, νομίζω ότι είναι φτιαγμένο από γυαλί. Ο Μάικλ Όουεν έγινε αρχηγός αντί για μένα και αναρωτήθηκα τι συμβαίνει. Νομίζω ότι η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν ήθελε να ακούγεται η φωνή μου.
Ο Όουεν ήταν ένας φανταστικός επιθετικός, αλλά δεν ήταν ιδανικός για αρχηγός. Ένιωσα ντροπή. Ρώτησα πολλές φορές τον εαυτό μου γιατί δεν έγινα αρχηγός. Συνεχίζω να καταλήγω στην ίδια απάντηση. Ήταν το χρώμα του δέρματός μου. Ποιος είναι ο λόγος να υπάρχει μια γέφυρα αν δεν μπορείς να τη διασχίσεις; Καλύτερα να την κάψεις και να χτίσεις μια καινούργια, την οποία θα μπορείς να περάσεις. Αν κάνω λάθος, τότε είμαι διατεθειμένος να ακούσω απόψεις».
Ο Κάμπελ με τον τρόπο αυτό προκαλεί για μια ακομα φορά ερωτηματικά για τον τρόπο που λειτουργεί η Ομοσπονδία. Πρόσφατα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο για την τοποθέτησή της σχετικά με τον αντισημιτικό χαιρετισμό του Νικολά Ανελκά, αφού υποστήριξε ότι ο Γάλλος επιθετικός δεν είχε πρόθεση να εκφραστεί κατά των Εβραίων. Παρότι το νόημα του πανηγυρισμού ήταν ξεκάθαρο, καθυστέρησε χαρακτηριστικά να τον τιμωρήσει. Αντιδράσεις είχαν προκληθεί και από την απόφαση για ποινή μόλις τεσσάρων αγωνιστικών στον Τζον Τέρι για το επεισόδιο που είχε με τον Άντον Φέρντιναντ. Γεγονότα που για πολλούς δείχνουν μια επιφανειακή αντιμετώπιση του ρατσισμού, την ώρα που στους κύκλους της Ομοσπονδίας υπάρχουν διακρίσεις. Έστω και «αόρατες»…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου