Από τις αλάνες και τα πάρκα των Βρυξελλών… πίσω από τα κάγκελα. Από τα τουρνουά ποδοσφαίρου στην φυλακή… στην πρώτη κατηγορία του Βελγίου. Από την άσημη Σαρλερουά… ένα βήμα μακριά από την Πρέμιερ Λιγκ, με την Γκενκ να αποτελεί τελικά τον προορισμό του. Πόσο εύκολο είναι για ένα φαινομενικά χαμένο ταλέντο να αναγεννηθεί από τις στάχτες του, να αφήσει πίσω το παρελθόν και να προχωρήσει κοιτώντας αποκλειστικά μπροστά;
Η απάντηση δείχνει να βρίσκεται στην περίπτωση του Ιλόμπε Μπόγιο και συνοψίζεται σε τρεις λέξεις. Υπομονή, σκληρή δουλειά και τύχη.
Ο, γεννηθείς στο Κονγκό και μεγαλωμένος στις Βρυξέλλες, 26χρονος αυτή τη στιγμή Μπόγιο, βρέθηκε μέσα σε λίγα χρόνια από την κόλαση στον παράδεισο. Όσο και αν αυτή η φράση ακούγεται κλισέ, πως αλλιώς μπορείς να περιγράψει κανείς την διαδρομή ενός πιτσιρικά από το προαύλιο της φυλακής μέχρι την ενδεκάδα της Εθνικής Βελγίου;
Το ποδόσφαιρο ήταν το πάθος του από μικρός, τόσο για αυτόν όσο και για τα φιλαράκια του στα πάρκα της πρωτεύουσας του Βελγίου. Οι σκάουτερς της Άντερλεχτ δεν άργησαν να τον εντοπίσουν και μαζί με τρεις από τους φίλους του να τους καταχωρήσουν στα τεφτέρια τους. Το ταλέντο ξεχείλιζε και από τους τέσσερις πιτσιρικάδες. Παρότι ο Μπόγιο ήταν αυτός που ξεχώριζε, οι υπόλοιποι τρεις ήταν αυτοί που κάνανε καριέρα σε Πρέμιερ Λίγκ και Βέλγιο.
Ο ένας, αυτός που είχε χαρακτηρίσει τον Μπόγιο ως ένα «ακατέργαστο διαμάντι», αυτή τη στιγμή είναι αρχηγός της Μαντσεστερ Σίτι και της Εθνικής Βελγίου. Πρόκειται για τον Βινσέντ Κομπανί.
Ο δεύτερος θεωρούταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του βελγικού ποδοσφαίρου και στα 25 του έχει περάσει – λίγο ή πολύ – από δύο από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Ο Άντονι Βάνντεν Μπόρε αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στην Άντερλεχτ και έχει συμπληρώσει 23 συμμετοχές με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας της χώρας του.
Ο τρίτος, ο πιο άσημος της παρέας και ξάδερφος του Μπόγιο, ο 24χρονος Τζόφρι Μουτζάντζι Μπία πέρασε ένα φεγγάρι από την Πρέμιερ Λίγκ και την Γούλβς, όπου δεν «έπιασε» και αυτή την στιγμή αγωνίζεται ως δανεικός από την Άντερλεχτ στην Τσαμπιονσιπ και στα χρώματα της Γουότφορντ.
Η εξέλιξη του Μπόγιο όμως δεν έμελλε να είναι παρόμοια με των υπολοίπων. Οι κακές παρέες απέσπασαν την προσοχή του από το ποδόσφαιρο και το κακό δεν άργησε να γίνει.
Το 2004 και ενώ βρισκόταν στην ηλικία των 17, εκεί που τα περισσότερα ταλέντα είναι έτοιμα για το μεγάλο ξεπέταγμα, συνελήφθη με την κατηγορία του ομαδικού βιασμού εις βάρος μιας 14χρονης κοπέλας. Αυτός και τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας του, μιας από τις πιο διαβόητες συμμορίες της περιοχής Ματόνγκ των Βρυξελλών, καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια φυλάκισης και το όνειρο ενός μπαλαδόρου πιτσιρικά άρχισε σιγά σιγά να σβήνει.
Το αρχικό σοκ ήταν μεγάλο. Η μοίρα όμως έδειξε να μην τον έχει ξεγράψει και η τύχη του χαμογέλασε. Ο ίδιος μετανιωμένος έδειξε άψογη διαγωγή και ακολούθησε τις προτροπές της συμβούλου των φυλακών και η πρώτη μεταγραφή στην καριέρα του δεν άργησε να έρθει.
Ο Μπόγιο μεταφέρθηκε στις πιο μοντέρνες φυλακές των Βρυξελλών, αυτές του Ίτρε, όπου εντάχθηκε στο πρόγραμμα αποκατάστασης για φυλακισμένους «Ποδόσφαιρο στην Φυλακή». Ο ανταγωνισμός για το ποιος θα μπορέσει να κατοχυρώσει μια θέση στο πρόγραμμα ήταν μεγάλος. Τα τρία τέταρτα των τροφίμων ήθελαν να πάρουν μέρος, όμως το ταλέντο του Μπόγιο δεν άργησε να λάμψει.
«Δυο φορές την εβδομάδα, 30 κρατούμενοι έρχονταν στην προπόνηση και πολλοί παραπάνω ήθελαν να λάβουν μέρος σε αυτήν. Ήταν πολύ δομημένη, με κατάλληλο εξοπλισμό και προπονητές», δήλωσε ο υπεύθυνος του πρότζεκτ Πιέρ Μπόντενχαϊν στο αφιέρωμα του BBC προσθέτοντας: «Οι κρατούμενοι μάθαιναν αξίες όπως η αυτοπειθαρχία και το πως να είσαι μέρος μια ομάδας. Αν παρεκτρέπονταν στην φυλακή, σαν τιμωρία δεν τους επιτρεπόταν να έρθουν στις προπονήσεις.
Ο Μπόντενχαϊν, επί σειρά ετών σκάουττης Σαρλερουά, δεν άργησε να ξεχωρίσει τον Μπόγιο ανάμεσα στους υπόλοιπους κρατούμενος δείχνοντας εντυπωσιασμένος από το ταλέντο του. «Είχε τα πάντα- το μέγεθος, την τεχνική και την σωματοδομή. Ήταν εξίσου καλός με το αριστερό και το δεξί πόδι και αρκετά ευέλικτος.»
Ο 58χρονος σκάουτερ πρότεινε τον Μπόγιο στους υπεύθυνους της Σαρλερουά, οι οποίοι έδωσαν το ΟΚ και με την έγκριση των δικαστικών αρχών ο πιτσιρικάς βρέθηκε να κάνει προπονήσεις με τις «Ζέβρες». Ο Μπόγιο δούλεψε σκληρά, βελτίωσε την φυσική του κατάσταση και βρέθηκε να προπονείται με την πρώτη ομάδα της Σαρλερουά υπό της οδηγίες του Σκωτσέζου πρώην διεθνή Τζον Κόλινς.
«Ήταν πολύ ήσυχος, όπως θα περίμενε κάποιος από έναν που ερχόταν από την φυλακή για να πάρει μέρος σε μια ομάδα επαγγελματιών. Είχε την τεχνική κατάρτιση και ήταν αρκετά δυνατό παιδί – μπορούσες να καταλάβεις ότι προφανώς δούλευε πολύ στην φυλακή.»
«Η συμπεριφορά του όμως ήταν άψογη. Καταπιάστηκε αμέσως με την δουλειά του και ήταν πολύ ωραίο να τον βλέπεις να προσαρμόζεται και να εντάσσεται στους άλλους (παίχτες). Ο καθένας δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία.»
Η ευκαιρία αυτή δεν άργησε να έρθει και ο μικρός την άρπαξε από τα μαλλιά. Σε έξι επίσημα παιχνίδια σκόραρε τρία τέρματα, αλλά η συνέχεια δεν ήταν η ίδια. Η Σαρλερουά την επόμενη σεζόν πέρασε μια περίοδο κρίσης, αλλάζοντας συνεχώς προπονητές και ο Μπόγιο δεν μπόρεσε να βρει ξανά θέση στην βασική εντεκάδα.
Τα πράγματα έδειχναν να παίρνουν άσχημη τροπή, ώσπου δόθηκε δανεικός στην Κόρταϊκ, όπου σκόραρε 6 γκολ σε 21 αγώνες, παίρνοντας μεταγραφή στην Γάνδη. Το άστρο του έλαμψε για μια ακόμη φορά και σκοράροντας 37 γκολ σε 80 εμφανίσεις, προσέλκυσε τα βλέμματα ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ με τους Βέλγους να μη διστάζουν να του δίνουν το περιβραχιόνιο της ομάδας μαζί με το προσωνύμιο «Ο Μικρός Πελέ».
Η Εθνική Βελγίου τον κάλεσε να αγωνιστεί στα προκριματικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας , η Γουέστ Χαμ κατέθεσε πρόταση για την απόκτηση του και ο ίδιος βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μίντια της χώρας του.
Το παρελθόν του, όμως, δεν άργησε να αποκαλυφθεί με την κοινή γνώμη να αντιδρά μαθαίνοντας τις κατηγορίες οι οποίες βάραιναν τον Μπόγιο.
Την ώρα που η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Βελγίου τασσόταν υπέρ του επιθετικού της Γάνδης, οι οπαδοί της Γουέστ Χαμ ξεκίνησαν εκστρατεία, μέσω των social media, η οποία στάθηκε ικανή να κάνει τον πρόεδρο της ομάδας να αποσύρει την πρόταση για τον παίχτη.
«Δεν μπορούσα να πάω ενάντια στους οπαδούς. Θέλαμε (να ακούσουμε) τις απόψεις τους και φαίνεται να είπαν όχι», είπε ο πρόεδρος των Σφυριών Ντέιβιντ Σάλιβαν, με τον παίχτη να δείχνει έτοιμος να αποδεχτεί την απόφαση των οπαδών.
«Τότε ήταν που, για πρώτη φορά, συνειδητοποίησα την σοβαρότητα αυτών που έκανα. (Έτσι) Αποφάσισα να αναλάβω τις ευθύνες μου.»
Ο πρόεδρος της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας του Βελγίου έσπευσε να υπερασπιστεί τον Μπόγιο, την ώρα που η Γκένκ κατέθετε πρόταση ύψους 4.2 εκατομμυρίων ευρώ στην Κόρταϊκ, αποσπώντας την υπογραφή του διεθνή επιθετικού.
«Από την στιγμή που ο χρόνος κάποιου στην φυλακή τελειώνει, δεν πρέπει αναγκαστικά να χαθεί από την κοινωνία. Είναι πολύ εύκολο να στιγματίζεις. Ο Μπόγιο μπορούσε να αποτελεί ένα παράδειγμα για τους νέους που διαλέγουν τον λάθος δρόμο.»
Με αυτόν τον τρόπο οι αρμόδιοι της Βελγικής Λίγκας υπερασπίστηκαν (εκτός από τον Μπόγιο) το πρόγραμμα αποκατάστασης το οποίο είχε ήδη εξαπλωθεί σε 12 ακόμα φυλακές.
Η Βελγική κυβέρνηση όμως είχε αντίθετη άποψη διακόπτοντας την χορήγηση κονδυλίων, μετά τον χαμό που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις για το παρελθόν του παίχτη, επικαλούμενοι γενικότερες περικοπές αν και το κόστος του πρότζεκτ δεν ξεπερνούσε τις 15 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο.
Η απόφαση αυτή δεν μπορούσε παρά να στεναχωρήσει τον Μπόντενχαϊμ ο οποίος ως υπεύθυνος του προγράμματος ένιωσε, ότι μαζί με το «Ποδόσφαιρο Στην Φυλακή», χάνονταν και οι ευκαιρίες για αρκετούς κρατούμενους να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία μέσω του ποδοσφαίρου.
«Όταν οι τρόφιμοι παίζουν ποδόσφαιρο, δεν τσακώνονται, δεν παίρνουν ναρκωτικά και μπορεί να χτιστεί μια αίσθηση ομαδικής εργασίας βασισμένη στον σεβασμό για τους υπολοίπους. Ήταν κάτι με το οποίο ασχολήθηκα και ήταν σύμφωνο με τις προσωπικές μου αξίες. Ήταν ένα τρομερά ανθρώπινο έργο.»
*Ο Μπόγιο αυτή τη στιγμή έχει συμπληρώσει 9 εμφανίσεις με τα χρώματα της Γκένκ, μετρώντας ήδη τέσσερα τέρματα και τρεις ασίστ.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου