Το 1996 τα είχε όλα. Μέλος της Εθνικής Πορτογαλίας στο Euro και πρώτος σκόρερ της Σέλτικ σε μια τρελή χρονιά. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ομαλά για τον Ζόρζε Καντέτε, ο οποίος αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα πρώην παίκτη, για τον οποίο η ζωή μετά το ποδόσφαιρο δεν είχε ανάλογη λάμψη…
Ο Καντέτε ξεκίνησε την καριέρα του στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, με την εφηβική του ηλικία να είναι άμεσα συνυφασμένη με τη μπάλα. Μετά από κάποιους δανεισμούς και μια συνολική πορεία 7 ετών στα «λιοντάρια», πραγματοποίησε το ταξίδι του για τη Σέλτικ, όπου και ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του. Με τον Πιέρ Φαν Χόιντονγκ και τον Πάολο Ντι Κάνιο αποκαλέστηκαν ως οι «Three Amigos» από τον πρόεδρο των «Κελτών». Αντιμετώπισε κάποια γραφειοκρατικά προβλήματα και η μοναδική γεμάτη χρονιά του στη Σκωτία ήταν το 1996-97. Σημείωσε 33 γκολ σε 44 εμφανίσεις και χωρίς να εκτελεί τα πέναλτι!
Ωστόσο, τα πρώτα προβλήματα είχαν ξεκινήσει. Αντιμετώπισε δυσκολίες στην προσαρμογή του στην πόλη και οι φήμες έκαναν λόγω για ψυχολογικά προβλήματα. Ο Καντέτε παραχωρήθηκε στη Θέλτα και μετά από έξι μήνες πήγε στη Μπενφίκα. Από εκεί έφυγε με δανεισμό για τη Μπράντφορντ και σταδιακά ξεκίνησε η περιπλάνησή του σε μικρές ομάδες. Σταμάτησε τη μπάλα στα 33, έκανε ένα πέρασμα από το… Big Brother και μετά από 18 μήνες αποφάσισε να επιστρέψει. Η Πάτρικ Θέρστλ του προσέφερε συμβόλαιο και μάλιστα έκανε ντεμπούτο απέναντι στη Σέλτικ. Κάποιοι από τους Bhoys τον χειροκρότησαν, άλλοι τον αποδοκίμασαν. Ο 33 φορές διεθνής επιθετικός έκλεισε την καριέρα του στην ερασιτεχνική Σάο Μάρκος το 2007. Τα πραγματικά προβλήματα ξεκίνησαν τότε.
Η ζωή του απασχόλησε ένα πορτογαλικό ντοκιμαντέρ, το οποίο δείχνει πως η ζωή για έναν ποδοσφαιριστή μπορεί να πάρει για τα καλά την κάτω βόλτα μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Από την Εθνική ομάδα, την διεθνή αναγνώριση, το φονικό ένστικτο απέναντι στις αντίπαλες εστίες, βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Λανθασμένες επενδύσεις, δύο διαζύγια και η κατάληξη; Ζει με τους γονείς του, με μοναδικό εισόδημα το επίδομα του κράτους, το οποίο δεσμεύεται απευθείας στις τράπεζες για τα χρέη του. Η κόρη του δεν θέλει ούτε να τον βλέπει.
«Έχασα τα πάντα. Είχα αρκετούς ανεύθυνους ανθρώπους γύρω μου. Τη στιγμή που σταματάς να παίζεις, τα πράγματα αλλάζουν. Οι ατζέντηδες σε ξεχνούν. Πάντα ακούς ποδοσφαιριστές να λένε: “Έκανα πολλούς φίλους στο ποδόσφαιρο”. Αυτό είναι ψέμα. όταν σταματάς, κανείς δεν θέλει να σε ξέρει», τονίζει στην κάμερα, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Η λάμψη και τα χρήματα γρήγορα εξαφανίζονται. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί παίκτες τα έχουν βρει σκούρα στην προσγείωσή τους στην καθημερινότητα. Η μάχη με την κατάθλιψη δεν είναι εύκολη.
«Ένας μάτσο, γεμάτος αδρεναλίνη κόσμος θα θεωρήσει μια ψυχικό νόσο ως αδυναμία και όχι ως ένα πρόβλημα που χρειάζεται προσοχή» γράφει στο βιβλίο του ο Λίον ΜακΚένζι, ο οποίος έχει παίξει στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Νόριτς. Ο Καντέτε μαζεύει τα κομμάτια του και προσπαθεί να διευρύνει τους ορίζοντές του μέσω της εκπαίδευσης, προκειμένου να ξεφύγει από την ανεργία. Αν το έκανε παράλληλα με το ποδόσφαιρο, ίσως το μέλλον του ήταν διαφορετικό…
ΠΗΓΗ
Ο Καντέτε ξεκίνησε την καριέρα του στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, με την εφηβική του ηλικία να είναι άμεσα συνυφασμένη με τη μπάλα. Μετά από κάποιους δανεισμούς και μια συνολική πορεία 7 ετών στα «λιοντάρια», πραγματοποίησε το ταξίδι του για τη Σέλτικ, όπου και ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του. Με τον Πιέρ Φαν Χόιντονγκ και τον Πάολο Ντι Κάνιο αποκαλέστηκαν ως οι «Three Amigos» από τον πρόεδρο των «Κελτών». Αντιμετώπισε κάποια γραφειοκρατικά προβλήματα και η μοναδική γεμάτη χρονιά του στη Σκωτία ήταν το 1996-97. Σημείωσε 33 γκολ σε 44 εμφανίσεις και χωρίς να εκτελεί τα πέναλτι!
Ωστόσο, τα πρώτα προβλήματα είχαν ξεκινήσει. Αντιμετώπισε δυσκολίες στην προσαρμογή του στην πόλη και οι φήμες έκαναν λόγω για ψυχολογικά προβλήματα. Ο Καντέτε παραχωρήθηκε στη Θέλτα και μετά από έξι μήνες πήγε στη Μπενφίκα. Από εκεί έφυγε με δανεισμό για τη Μπράντφορντ και σταδιακά ξεκίνησε η περιπλάνησή του σε μικρές ομάδες. Σταμάτησε τη μπάλα στα 33, έκανε ένα πέρασμα από το… Big Brother και μετά από 18 μήνες αποφάσισε να επιστρέψει. Η Πάτρικ Θέρστλ του προσέφερε συμβόλαιο και μάλιστα έκανε ντεμπούτο απέναντι στη Σέλτικ. Κάποιοι από τους Bhoys τον χειροκρότησαν, άλλοι τον αποδοκίμασαν. Ο 33 φορές διεθνής επιθετικός έκλεισε την καριέρα του στην ερασιτεχνική Σάο Μάρκος το 2007. Τα πραγματικά προβλήματα ξεκίνησαν τότε.
Η ζωή του απασχόλησε ένα πορτογαλικό ντοκιμαντέρ, το οποίο δείχνει πως η ζωή για έναν ποδοσφαιριστή μπορεί να πάρει για τα καλά την κάτω βόλτα μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Από την Εθνική ομάδα, την διεθνή αναγνώριση, το φονικό ένστικτο απέναντι στις αντίπαλες εστίες, βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Λανθασμένες επενδύσεις, δύο διαζύγια και η κατάληξη; Ζει με τους γονείς του, με μοναδικό εισόδημα το επίδομα του κράτους, το οποίο δεσμεύεται απευθείας στις τράπεζες για τα χρέη του. Η κόρη του δεν θέλει ούτε να τον βλέπει.
«Έχασα τα πάντα. Είχα αρκετούς ανεύθυνους ανθρώπους γύρω μου. Τη στιγμή που σταματάς να παίζεις, τα πράγματα αλλάζουν. Οι ατζέντηδες σε ξεχνούν. Πάντα ακούς ποδοσφαιριστές να λένε: “Έκανα πολλούς φίλους στο ποδόσφαιρο”. Αυτό είναι ψέμα. όταν σταματάς, κανείς δεν θέλει να σε ξέρει», τονίζει στην κάμερα, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Η λάμψη και τα χρήματα γρήγορα εξαφανίζονται. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί παίκτες τα έχουν βρει σκούρα στην προσγείωσή τους στην καθημερινότητα. Η μάχη με την κατάθλιψη δεν είναι εύκολη.
«Ένας μάτσο, γεμάτος αδρεναλίνη κόσμος θα θεωρήσει μια ψυχικό νόσο ως αδυναμία και όχι ως ένα πρόβλημα που χρειάζεται προσοχή» γράφει στο βιβλίο του ο Λίον ΜακΚένζι, ο οποίος έχει παίξει στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Νόριτς. Ο Καντέτε μαζεύει τα κομμάτια του και προσπαθεί να διευρύνει τους ορίζοντές του μέσω της εκπαίδευσης, προκειμένου να ξεφύγει από την ανεργία. Αν το έκανε παράλληλα με το ποδόσφαιρο, ίσως το μέλλον του ήταν διαφορετικό…
ΠΗΓΗ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου